Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Ο άγιος, η αφέντρα και μια δούλα...


Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ είναι ένας από τους μεγάλους νεότερους αγίους της Ορθοδοξίας. Ασκήτεψε στο μοναστήρι του Σάρωφ (Ρωσία) και στα γύρω δάση, όπου έγινε κυριολεκτικά "ένα με τα πλάσματα". Δείτε γι' αυτόν εδώ και εδώ (& ταινία κινουμένων σχεδίων με τη ζωή του). (Το παρακάτω είναι απόσπασμα από εδώ).

«Μια γαιοκτήμονας ήρθε στο Σάρωφ με την υπηρέτριά της. Τις δέχθηκε και τις δυο ο πατήρ Σεραφείμ. Τις ευλόγησε και ρώτησε την κυρία: 
-Ποια είναι αυτή;
-Είναι ένα κορίτσι στην υπηρεσία μου, απάντησε αυτή αδιάφορα.
Ο στάρετς την κοίταξε και άρχισε να μιλά φιλόστοργα με την νεαρή κοπέλα.
Επανειλημμένως η κυρία προσπάθησε να διακόψει την συνομιλία. Ο γέροντας, όμως, δεν της έδινε προσοχή. Μετά ρώτησε πάλι:
-Ποια είναι αυτή;
-Μια κόρη δούλων στα κτήματά μου, είπε η κυρία περιφρονητικά.
Ο στάρετς, όμως, είπε αυστηρά:
-Όχι, κυρία μου, δεν είναι μία κόρη δούλων, είναι ένα ανθρώπινο ον, όπως εσείς κι εγώ, και μάλιστα καλύτερη από μας, γιατί έχει μια ψυχή αγνή και μια καλή καρδιά!
Στράφηκε μετά προς την νέα και την ευλόγησε πατρικά:
-Ο Θεός μαζί σου, θησαυρέ μου!»

Ειρήνη Γκοραΐνωφ, Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, εκδ. Τήνος, 2002

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου