Τα χέρια του Ιησού

Καρφωμένα στο Σταυρό τα χέρια του Ιησού
ανοιχτά στον ορίζοντα
ενώνουν τα πριν διεστώτα
ενώ οι ματωμένες παλάμες τους
στάζουν θρόμβους ελέους.

Είναι τα ίδια χέρια
που πήραν τον πηλό και τον έκαμαν άνθρωπο
που στερεώνουν τα σύμπαντα
και αγγίζουν τη γη κάνοντάς την ν’ ανθίζει ή να τρέμει.

Είναι αυτά που νήπιο δένονταν σα φωτοστέφανο
ολόγυρα στο πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας του
ενώ αργότερα υποταγμένα στο εργαστήρι του Ιωσήφ
δούλευαν υπομονετικά το ξύλο.

Είναι τα χέρια που ξανά έπλασαν τον πηλό
κι άνοιξαν του τυφλού τα μάτια·
που γύρισαν στη ζωή το δωδεκάχρονο κορίτσι του Ιάειρου·
ευλόγησαν πέντε ψωμιά και χόρτασαν πέντε χιλιάδες·
έγιναν γέφυρα να ‘ρχονται πάνω της τα παιδιά απ’ την άκρη του κόσμου
να βρίσκουν απάγκειο στην αγκαλιά Του.

Τα ίδια χέρια δέθηκαν με σκοινί
σαν πρόβατο για σφαγή τη νύχτα της προδοσίας
και μάτωσαν βαθιά στο πραιτώριο
απ’ τις βαριές αλυσίδες.

Είναι τα χέρια του Ιησού
τα σημαδεμένα μετά την Ανάσταση με τους τύπους των ήλων
που σαν τα ψηλάφησε ο Θωμάς αναβόησε
Ο κύριός μου και ο Θεός μου!

Κι ακόμη τα ίδια χέρια,
που καθώς στην Ανάληψη ανέβαινε από νέφος σε νέφος,
ευλογούσαν τη γη μας
ενώ οι άνθρωποι βλέποντας το θαύμα βοούσαν·
έρχου και έρχου Κύριε Ιησού
και βαθιά από την άβυσσο αχολογούσαν τα σύμπαντα
έρχομαι, έρχομαι ταχύ.