Να βγούμε από την καλοπέραση και τον εφησυχασμό μας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής 15^ης Δεκεμβρίου 2013

(Β΄ Τιμοθ. Α΄, 8-18)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης

Ο πολύπαθος Απόστολος Παύλος γράφει τα λόγια της περικοπής αυτής σιδηροδέσμιος, κατά την διάρκεια της β’ φυλάκισής του στην Ρώμη, λίγο πριν τον μαρτυρικό θάνατο του. Απευθύνεται στον φίλο και μαθητή του Τιμόθεο, τον οποίον ο ίδιος είχε εγκαταστήσει στην Επισκοπή της Κρήτης. Του εμπνέει κουράγιο και θάρρος, ώστε να είναι άγρυπνος, ισχυρός και ανεπαίσχυντος εργάτης του Ευαγγελίου. Προλέγει δοκιμασίες, εκτροπές και δυσκολίες, που πρέπει να αντιμετωπιστούν με πίστη και σθένος, εφόδια τα οποία πρέπει να διαθέτει τόσον ο κάθε Επίσκοπος, όσο και οι πιστοί.

            Πάνω απ' όλα όμως, στην περικοπή αυτή, ο Παύλος τονίζει ότι κανείς δεν πρέπει να ντρέπεται για την πίστη του. Γιατί όποιος θεωρεί ντροπή την πίστη του, θα ντραπεί γι΄ αυτόν και θα τον αποκηρύξει ο ίδιος ο Θεός.

            Αλλά προπάντων ο Τιμόθεος δεν πρέπει να θεωρεί ντροπή το ότι ο δάσκαλός του ο Παύλος είναι φυλακισμένος και ντροπιασμένος από σκληρούς ηγεμόνες και ασεβείς ανθρώπους. Ο Τιμόθεος, όχι μόνο δεν πρέπει να ντρέπεται, αλλά αντίθετα πρέπει να είναι υπερήφανος για τα δεσμά τόσο του Παύλου, όσο και του κάθε πιστού. Διότι ο κάθε πιστός πρέπει να μιμείται την θυσία του Ιησού Χριστού και να μην φοβάται την κακοπάθεια, την φυλάκιση και τον ανθρώπινο εξευτελισμό.

            Η αλήθεια του Ευαγγελίου απαιτεί από εμάς να βγούμε από την καλοπέραση και τον εφησυχασμό μας. Ο Θεός καλεί να γίνουμε εργάτες του Ευαγγελίου λόγω της δικής του αγαθής Θέλησης, Αγάπης και Χάρης και όχι εξαιτίας της δικής μας αξίας και των δικών μας ικανοτήτων. Η Χάρη αυτή δόθηκε από τον Χριστό πριν ακόμη δημιουργηθεί ο κόσμος. Φανερώθηκε με την ενσάρκωση του Ιησού Χριστού, που κατήργησε δια του θανάτου Του τον θάνατο και, μέσω των αληθειών του Ευαγγελίου, έκανε να λάμψει το θείο φως στις καρδιές όλων των ανθρώπων. Κήρυκας αυτού του Ευαγγελίου έγινε και ο Παύλος μετά από θείο κάλεσμα. Άρα είναι έτοιμος –όπως πρέπει να είναι και κάθε πιστός– να δεχτεί κάθε ταλαιπωρία και φυλάκιση για χάρη του Ευαγγελίου.

            Η υπομονή και η δύναμη του Παύλου προέρχονται από την ακλόνητη εμπιστοσύνη που έχει στις θείες αλήθειες και στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ο οποίος θα επιβραβεύσει την πίστη του Αποστόλου, αλλά και του κάθε πιστού, τόσο στην μέλλουσα ζωή, όσο και στην Δευτέρα Παρουσία. Ο Τιμόθεος πρέπει να τηρεί υγιή και ανόθευτη την διδασκαλία του Ευαγγελίου και να την μεταδίδει στους πιστούς, εφαρμόζοντας έμπρακτα την Πίστη και την Αγάπη.

            Τέλος, ο Παύλος εκφράζει κάποια παράπονα γι' αυτούς που τον εγκατέλειψαν μαζί με τους επαίνους και τις προσευχές του γι΄ αυτούς που έμειναν δίπλα του και του συμπαραστάθηκαν στις δύσκολες ώρες. Αυτών των τελευταίων το παράδειγμα ας μιμηθούμε και εμείς και να μην δειλιάζουμε στις δύσκολες στιγμές, αλλά να είμαστε ακλόνητοι κήρυκες και μαχητές του Ευαγγελίου, τόσο για τη δική μας σωτηρία, όσο και των συνανθρώπων μας!