Ο γνήσιος πιστός υπερβαίνει τα λόγια, εφαρμόζοντας στην πράξη την Αγάπη

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής της Σαμαρείτιδος

18^ης Μαῒου 2014

 (Πραξ. ια’  19–30)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης

Πολλοί Χριστιανοί της Ιερουσαλήμ έφυγαν για να μην παραδοθούν στη μανία και το μίσος των μαινόμενων Εβραίων και του ασεβούς Ισραηλιτικού Συνεδρίου. Πολλοί πήγαν στην Αντιόχεια της Συρίας, που ήταν πόλη ελληνόφωνη, επιφανής και πολυπληθής. Οι Εβραίοι εξ Ιερουσαλήμ, λοιπόν, που κατέφυγαν διωγμένοι σ‘ αυτήν την πόλη, άρχισαν με ζήλο, με αγάπη, με ενθουσιασμό να κηρύττουν τον Θείο Λόγο.

Ο Απόστολος Παύλος με τον Απόστολο Βαρνάβα οδήγησαν πολλούς νέους πιστούς στον Χριστό. Ο ζήλος και η πίστη των πρώτων αυτών χριστιανών  δίνει το παράδειγμα και σε όλους εμάς σήμερα. Όλοι γνωρίζουμε ότι χιλιάδες ή και εκατομμύρια συνάνθρωποί μας βρίσκονται σε σκοτάδι και άγνοια της αληθινής πίστης και πολλές φορές έχουν πέσει θύματα της ψευδοδιδασκαλίας διαφόρων αιρετικών. Αν βρισκόταν -την κρίσιμη στιγμή- κάποιος να τους μιλήσει για την αληθινή πίστη και τον Χριστό, ίσως αυτοί να σώζονταν και να μην παρασύρονταν από την πλάνη. 

Πόσοι όμως από εμάς πράττουμε αυτό το ιερό καθήκον; Δυστυχώς, ελάχιστοι! Αφήνουμε τους αδελφούς μας αβοήθητους και ξεχνάμε αυτό που είπε ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ότι όποιος γνωρίζει το καλό και δεν το κάνει, αυτός πράττει την μεγαλύτερη αμαρτία (Ιακωβ. δ΄17). Πρέπει, λοιπόν, όλοι να συνεχίσουμε το μεγάλο έργο των Αποστόλων και να γίνουμε Ιεραπόστολοι κι εμείς στους χειμαζόμενους και πλανημένους αδελφούς μας.

Επίσης, ας αποτελέσει για εμάς φωτεινό παράδειγμα η πράξη των Αντιοχέων Χριστιανών, που οργάνωσαν εράνους και προσέφεραν ο καθένας από το υστέρημά του, για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους που επλήγησαν από το φοβερό λιμό (πείνα) που ξέσπασε τότε. Γιατί ο αληθινός Χριστιανός δεν πρέπει να μένει μόνο στα λόγια, που είναι πολλές φορές εύκολα και ανώδυνα. Δεν πρέπει να ανέχεται αυτός να απολαμβάνει ανέσεις και υλικά αγαθά, ο δε συνάνθρωπός του να πεινά και να δυστυχεί! Ακόμη κι αν έχει λίγα να δώσει, ας δώσει ό,τι μπορεί. Ο Θεός βλέπει το βάθος της καρδιάς μας και εκτιμά αυτό που μπορούμε να δώσουμε. Όπως ο Κύριος μας, που επαίνεσε το δίλεπτο της χήρας, περισσότερο από τις πλούσιες προσφορές.

Aς μην ξεχνάμε ότι «πίστις άνευ καλών έργων νεκρά εστί» και ας ακολουθούμε το παράδειγμα των Αγίων και φιλάνθρωπων Ιεραποστόλων της Εκκλησίας μας και κυρίως της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, που εορτάζουμε σήμερα και που έδωσε τη ζωή της για τον Χριστό και τους συνανθρώπους της. Γένοιτο!