Ιχνη μετάνοιας, ή γενική παραδοχή ευθυνών πρός αποφυγή ανάληψης συγκεκριμένων τοιούτων; Μετάνοια ή μετανοφάνεια;

 Ευάγγελος Βενιζέλος, 12-2-2012

»Ο τρώσας και ιάσεται. Τη μεγάλη ευθύνη για το σημείο στο οποίο έχει περιέλθει για να μην πω καταντήσει η υπερήφανη και ιστορική αυτή χώρα, το έθνος των Ελλήνων, ανήκει πρωτίστως σε εμάς και στους προκατόχους μας που κυβέρνησαν τον τόπο αυτό και όταν λέω «κυβέρνησαν» συμπεριλαμβάνω και αυτούς που αντιπολιτευόμενοι συνδιαμορφώνουν το τελικό ιστορικό αποτέλεσμα του δημόσιου βίου».

Γεώργιος Παπανδρέου, 12-2-2012

" Έχουμε διαχρονικά ευθύνη. Φταίμε, είτε γιατί κάναμε, είτε γιατί ανεχτήκαμε, είτε γιατί κλείσαμε τα μάτια. Ναι, φταίμε. Για κάθε ρουσφέτι που διορίσαμε, για κάθε παραθυράκι που οικοδομήσαμε, για κάθε προνόμιο που νομοθετήσαμε, για κάθε συντεχνία που υπερασπιστήκαμε, για κάθε παράλογο αίτημα που πετύχαμε να ικανοποιηθεί, για κάθε υπόσχεση χωρίς αντίκρισμα που δώσαμε, για κάθε συνδικαλιστή που γαλουχήσαμε και παρεξήγησε το ρόλο του.
Φταίμε για κάθε επιχειρηματία που αθέμιτα ευνοήσαμε, για κάθε «λαμόγιο», όπως λέει ο Ελληνικός λαός, που δεν φυλακίσαμε, για κάθε ανομία που ανεχτήκαμε ή ακόμα χειρότερα παροτρύναμε εδώ και δεκαετίες, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, οι νεότεροι κυρίως συνάδελφοι ενδεχομένως καθόλου. Αλλά όλοι σήμερα έχουμε ευθύνη.                                  
Πρέπει σήμερα όλοι μας, από δεξιά μέχρι αριστερά, ως πολιτικός κόσμος, να μην ψελλίσουμε μια δημοκοπική συγνώμη.."

Καλό σημάδι, η μετάνοια… Αρκεί να βιώνεται, και όχι να εκφέρεται λεκτικά, με σκοπό την εκλογική περίσωση και τήν αποφυγή τής σε βάθος ανάληψης των ευθυνών.

Αναρτήθηκε από vripol στις 9:05 μ.μ.