Όσοι θεωρούν συμφορά την αναπόφευκτη ακολουθία της ανθρώπινης φύσης μας, για εκείνους που εξέρχονται από τη ζωή και πενθούν βαρύτατα γι’ αυτούς που μεταβαίνουν από το βίο αυτόν στο νοερό και ασώματο, δεν μου φαίνεται ότι σκέφτηκαν τι είναι η ζωή μας, αλλά παθαίνουν ό,τι και οι πολλοί, που από κάποια ανόητη συνήθεια, ό,τι έχουν το αγαπούν ως καλό, ό,τι κι αν είναι. Και βέβαια, όποιος προηγείται από την άλογη φύση στο λόγο και στη νόηση, θα ταίριαζε να έχει σ’ αυτό μονάχα ροπή, που παρουσιάζεται στην κρίση του λόγου καλό και προτιμητό και να μην προτιμά οπωσδήποτε αυτό που τους φαίνεται από κάποια συνήθεια και άκριτη προσκόλληση ευχάριστο και επιθυμητό. Γι’ αυτό μου φαίνεται ότι είναι σωστό, με κάποια επινόηση, αφού τους απομακρύνω από τη διάθεσή τους προς τη συνήθεια, να τους μεταφέρω όσο είναι δυνατό στην καλύτερη και πρέπουσα στους λογικούς σκέψη…
Του Οσίου πατρός ημών Γρηγορίου Επισκ. Νύσσης – λόγος εις τους κοιμηθέντας.zip
Η/Υ επιμέλεια: Ελένης Χρήστου, Σοφίας Μερκούρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου