ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΝΑΤΑΜΑΔΩΝ

Ευλογησαντος του ιερεως αρχομεθα του ΡΜΒ ψαλμου

Κυριε ,εισακουσον της προσευχης μου ,ενωτισαι την δεησιν μου εν τη αληθεια σου εισακουσον μου εν τη δικαιοσυνη σου.Και μη εισελθεις εις κρισιν μετα του δουλου σου ,οτι ου δικαιωθησεται ενωπιον σου πας ζων.Οτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχη μου,εταπεινωσεν εις γην την ζωη μου.Εκαθισε με εν σκοτεινοις ,ως νεκρους αιωνος,και ηκηδιασεν επ"εμε το πνευμα μου,εν εμοι εταραχθη η καρδια μου.Εμνησθην ημερων αρχαιων ,εμελετησα εν πασι τοις εργοις σου,εν ποιημασι των χειρων σου εμελετων.Διεπετασα προς σε τας χειρας μου,η ψυχη μου ως γη ανυδρος σοι.Ταχυ εισακουσον μου ,Κυριε,εξελιπε το πνευμα μου.Μη αποστρεψεις το προσωπον σου απ εμου,και ομοιωθησομαι τοις κατεβαινουσιν εις λακκον.Ακουστον ποιησον μοι το πρωι το ελεος σου ,οτι επι σοι ηλπισα.Γνωρισον μοι,Κυριε,οδον ,εν η πορευσομαι,οτι προς σε ηρα την ψυχην μου.Εξελου με εκ τον εχθρων μου,Κυριε,προς σε κατεφυγον.Διδαξον με του ποιειν το θελημα σου,οτι συ ει ο Θεος μου.Το πνευμα σου το αγαθον οδηγησει με εν γη ευθεια ενεκεν του ονοματος σου,Κυριε ζησεις με.Εν τη δικαιοσυνη σου εξαξεις εκ θλιψεως την ψυχην μου,και εν τω ελεει σου εξολοθρευσεις τους εχθρους μου.Και απολεις παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου, οτι εγω δουλος σου ειμι.

 

Και ευθυςτο <Θεος Κυριος>

μετα των στιχων αυτου

Ειτα τα παροντα τροπαρια

Ηχος δ'.Ο υψωθεις εν τω Σταυρω

Των Ασωματων λειτουργων Αρχιστρατηγε,ο κατ'ενωπιον Θεου παρισταμενος ,και ταις εκειθεν,λαμψεσι λαμπομενος,φαιδρυνον,αγιασον τους πιστως σε υμνουντας ,πασης απολυτρωσαι του εχθρου τυραννιδος ,και ειρηναιαν αιτησαι ζωην,τοις Βασιλευσι και πασι τοις περασι.

Δοξα

Των ουρανιων στρατιων Αρχιστρατηγοι,δυσωπουμεν υμας ημεις οι αναξιοι,ινα ταις ημων δεησεσι τειχησητε ημας,σκεπη των πτερυγων της αυλου υμων δοξης ,φρουρουντες ημας,προσπιπτοντες εκτενως και βοωντας εκ των κινδυνων λυτρωσασθε ημας ως Ταξιαρχαι των ανω δυναμεων.

Και νυν Θεοτοκιον

Ου σιωπησωμεν ποτε Θεοτοκε,τας δυναστειας σου λαλειν οι αναξιοι ειμη γαρ συ προιστασο πρεσβευουσα,τις ημας ερρυσατο εκ τοσουτον κινδυνων,τις δε διεφυλαξεν εως νυν ελευθερους?Ουκ αποστωμεν Δεσποινα εκ σου .Σους γαρ δουλους σωζεις αει εκ παντοιων δεινων.

Ειτα ο Ν"(50)ψαλμος

Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός. σοι μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί Σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου Σου, και το Πνεύμα Σου το Αγιον μη αντανέλης απ'εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ, πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία Σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Και μετ"αυτον ο Κανων,ου η ακροστιχις

"Επικαλεισθε καμνοντες τους Αγγελους"

Εν δε τοις Θεοτοκιοις <Αθανασιω>

Ωδη α' Ηχος πλ.δ".Υγραν διοδευσας

Εκ βαθους καρδιας μου προσελθων,ναω τω πανσεπτω των αυλων σου λειτουργων,Αγια Τριας τουτους φρουρους μοι,εκδυσωπω σε προστησαι εκαστοτε.

Πολλαις περιπεπτωκα συμφοραις ,και νοσοις ποικιλαις εκ πολλων μου αμαρτιων,διο Μιχαηλ ο Ταξιαρχης και Γαβριηλ με πασων τουτων ρυσασθε.

Ισταμενος εμπροσθεν τριλαμπρους,θεοτητος αιγλης και θεουμενος μετοχη,φωτος του αρρητου Ταξιαρχα,της των παθων με σκοτωσεως λυτρωσαι

.Κακιας και βλαβης των δυσμενων,Μιχαηλ ο αρχων των Αγγελων με εξελου,και πασαν πικριαν της ψυχης μου,εις γλυκασμον ευμενως μεταποιησον.

Και νυν.Θεοτοκιον.

Αρρητως συνελαβες Μαριαμ,Θεον των απαντων ,εν γαστρι σου παρθενικη,διο μετα παντων των Αγγελων υπερ ημων ως Υιον σου ικετευσον.

Ωδη γ"Ουρανιας αψιδος

Απορησας εκ παντων οδυνηρως κραζω σοι, προφθασον καμοι Ταξιαρχα ,τω εκζητουντι νυν ,την σην αντιληψιν και την ταχειαν σου σκεπην,ως πολλοις προεφθασας και παλαι εσωσας.

Λειτουργοι μυστηριων των του Θεου μεγιστοι,οι προς σωτηριαν ανθρωπων καταπεμπτομενοι,θειοι Αρχαγγελοι,τους σους ικετας φρουρειτε,και προς βιον ενθεον τουτους προτρεπετε.

Επι κλινης αθλιως κατακλιθεις ερριμαι,προ πυλων ναου σου,Αγγελων ω Αρχιστρατηγε,συ κατοικτειρησον τον σον ικετην και δος μοι,της ψυχης την ιασιν και την του σωματος.

Δοξα

Ικεσιαν μου ταυτην ,την πενιχραν προσδεξαι,ην απο καρδιας εν ποθω και κατανυξει προσαγω σοι,θειε Αρχαγγελε,και προς τον Κτιστην μου ταυτην ,αναφερων αιτησαι πταισματων αφεσιν.

Και νυν.Θεοτοκιον

Θεολογων αι γλωσσαι το επι σοι μεγιστον ,εξειπειν τολμωσαι αδυνατουσιν Αγνη,μυστηριον,διο τους σιγη τουτο προσκυνουντας Παρθενε, και πιστως δοξαζοντας σκεπε και φυλαττε.

Διασωσον απο κινδυνων τους δουλους σου,Μιχαηλ Νοε,οτι παντες εν πειρασμοις ναω σου προστρεχομεν,ως ταχιστον βοηθον των εν πονοις.

Επιβλεψον εν ευμενεια,Πανυμνητε Θεοτοκε,επι την εμην χαλεπην του σωματος κακωσιν και ιασαι της ψυχης μου το αλγος.

Ειτα μνημονευει ο ιερευς

των δι'ους η παρακλησις γινεται

και ψαλλομεν το <Κυριε ελεησον>

Ο ιερευς ,οτι ελεημον

και ευθυς λεγομεν καθισμα

. Ηχος β"Πρεσβεια θερμη.

Πρεσβειαν την σην αιτουμεθα Αρχαγγελε,οι παλαι τε και νυν τω Ναω σου προστρεχοντες ,Μιχαηλ πρωταγγελε φανηθι,και τας παγιδας του εχθρου διαλυσον,ως εχων εξουσιαν Αρχιστρατηγε.

Ωδη δ' Εισακηκοα Κυριε

Συμβουλια του οφεως,υπακουσας ολως,Θεου Αρχαγγελε,παρρησιας σης γεγυγνωμαι,μεταγνοντα ηδη μη παριδης με. .

Θεωριας ,Αρχαγγελε,των σκοτεινοτατων δαιμονων ρυσαι με ,εν καιρω οτε του σωματος ,η ψυχη μου μελλει εκχωριζεσθαι.

Επι σοι τας ελπιδας μοου,ολας ανεθεμην,Θεου Αρχαγγελε,την ψυχην μουπαραμυθησον,και σαρκος τους πονους καταπραυνον.

Δοξα

Καταφυγιον απαντες,και ωχηρωμενον πυργον,πυριμορφοι,τον ναον υμων,Αρχαγγελοι,κεκτημενοι νυν υμιν προσφευγομεν.

Και νυν Θεοτοκιον

Αποσταντα του κτιστου μου,αλλ'εν μετανοια επανερχομενον,τουτω παλιν με οικειωσον,συ Παρθενομητορ,μεσιτειαις σου.

Ωδη ε'Φωτισον ημας

Απαντα φλογμον αθυμιας αποσβεσατε,της ταπεινης μου ψυχης οι πυρσολαμπεις ,και της χαρας υμων δροσον ταυτη εκπεμψατε.

Μετρω των κακων υπερεβην παντα ανθρωπον,διο οδοντων δρακοντος φοβερου,καταπιειν με ζητουντος ,Αγγελοι σωσατε.

Νικην των εχθρων,των αυλων, ω Αρχαγγελοι, των κινουμενων παντοθεν καθ"ημων,συμπολεμουντες αορατως μοι παρεχετε.

Δοξα

Ολον μου τον νουν ,αστραπαις ταις εκ προσωπου σου,καταλαμπρυνας καθαρον Μιχαηλ,ινα τρανως καθορω σου καλλος το αρρητον.

Και νυν Θεοτοκιον

Νεαν και δεινην,εφιστασαν μοι την εφοδον,εκ ληστρικων του πονηρου προσβολων,ση Θεοτοκε δυναμει αρδην απωλεσον.

Ωδη s"Την δεησιν εκχεω

Νεοτητος της εμης Αρχαγγελε,αμαρτιας και αγνοιας μου πασας, τον ποιητην και Θεον μου δυσωπει,επιλησθηναι εν ωρα της κρισεως,και μοιρας αυτου της δεξιας,δωρεαν με ποιησαι συμμετοχον.

Τους μωλωπας και τα τραυματα οιδας,της αθλιας μου σαρκος Ταξιαρχα,και την πικραν και ολεθριον ταυτης ,της ταλαιπωρου καρδιας μου κακωσιν διο τη δεησει μου προσχων,θεραπειαν την τουτων μοι βραβευσων.

Εισακουσον,Μιχαηλ Αρχαγγελε,της φωνης των εν τω θειω ναω σου,και προ της σης θειοτατης εικονος ,γονυπετουντων θερμαις παρακλησεσι,και δος των ευχων επιτυχειν,και χαρα απελθειν εις τα ιδια.

Δοξα

Συνεκδημον εν εξοδω ψυχης μου,προς πορειαν την ουρανιων εχειν,σε δυσωπω, Μιχαηλ Ταξιαρχα,και της ζωης μου ενταυθα συλληπτορα,προς πασαν παραταξιν εχθρων,και φρουραν μουκαι σκεπην και φυλακα.

Και νυν Θεοτοκιον

Ανεικαστον του εκ σου γεννηθεντος ,Θεοτοκε αειπαρθενε οιδα,την δια σου σωτηριαν τω κοσμω,και ευσπλαχνιαν και οικτον και ελεον διο υπερ παντων των πιστων,προς αυτον σε μεσιτην προβαλλομαι.

Διασωσον απο κινδυνων τους δουλους σου ,Ταξιαρχα,οτι παντες προς τον Θεον μεσιτην θερμοτατον,κεκτημεθα,Αρχαγγελε του Κυριου.

Επιβλεψον εν ευμενεια,πανυμνητε Θεοτοκε ,επι την εμην χαλεπην του σωματος κακωσιν,και ιασαι της ψυχης μου το αλγος.

Μνημονευει παλιν ο ιερευς

των δι'ους η παρακλησις

γινεται και ψαλλομεν το Κυριε ελεησον

μετα την εκφωνησην ,Οτι ελεημων>

Κοντακιον

Ηχος δ' Ο υψωθεις εν τω Σταυρω

Οι τω Ναω σου τω σεπτο παρεδρευοντες ,και εν αυτω σε ευσεβως μεγαλυνοντες ,ως των αυλων ταξεων πρωτευοντα,πιστει δυσωπουμεν σε, Αρχιστρατηγε θειε ,πασης εξελου ημας της εχθρων τυραννιδος, και της μελλουσης ρυσαι απειλης ,και της γεεννης ταις σαις παρεκλησεσι.

Προκειμενον, Ηχος δ"

<Ο ποιων τους Αγγελους αυτου πνευματα

και τους λειτουργους Αυτου πυρος φλογα>

στιχ.Ευλογει η ψυχη μου τον Κυριον.

Ο ιερευς :Το Ευαγγελιον κατα Ματθαιον (κεφ.18,στιχ 10-20)

Ειπεν ο Κυριος .Ορατε μη καταφρονησητε ενος των μικρων τουτων ,λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλεπουσι το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις,ηλθε γαρ ο υιος του ανθρωπου σωσαι το απολωλος .Τι υμιν δοκει?εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ,ουχι αφεις τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορη,πορευθεις ζητει το πλανωμενον?και εαν γενηται ευρειν αυτο ,αμην λεγω υμιν,οτι χαιρει επ αυτω μαλλον,η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις.Ουτως ουκ εστι θελημα εμπροσθεν του πατρος υμων του εν ουρανοις ινα αποληται εις των μικρων τουτων.Παλιν αμην λεγω υμιν οτι εαν δυο υμων συμφωνησωσιν επι της γης περι παντος πραγματος ου εαν αιτησωνται ,γενησεται αυτοις παρα του πατρος μου του εν ουρανοις ου γαρ εισι δυο η τρις συνηγμενοι εις το εμον ονομα ,εκει ειμι εν μεσω αυτων.

Ο χορος.Δοξα Σοι Κυριε δοξα σοι

Δοξα

Ταις των Ασωματων πρεσβειες ελεημων.

Και νυν.Ταις της Θεοτοκου.

στιχ.Ελεησον με ο Θεος.

Ηχος πλ.β"Ολην αποθεμενοι

Ταξιαρχαι μεγιστοι,και αρχηγοι των αγγελων,προσταται θερμοτατοι, Μιχαηλ και Γαβριηλ,πασης κτισεως οι περι την ακτιστον της Τριαδος δοξαν ,εν υψιστοις διιπταμενοι, και επινικιον υμνον τον τρισαγιον μελποντες ,Θεον τον τρισυποστατον ,κτιστην των απαντων και ευσπλαχνον ,θειαις προστασιαις υμων απαντας ,της Αυτου ελλαμψεως.

Ο ιερευς ,Σωσον ο Θεος τον λαον σου.

Το Κυριε ελεησον και μετα την εκφωνησιν

<<Ελεει και οικτιρμοις>>

Ωδη ζ"Οι εκ της Ιουδαιας

Τη δυναμη σου πασης ,λοιμικης ασθενειας και πυρετου χαλεπου ,τους σε προσκαλουμενους ,απαλλαξον εν ταχει ,Μιχαηλ Αρχιστρατηγε, και οφθαλμιας δεινης και πασης μαλακιας.

Οι τον θρονον κυκλουντες της τρισυποστατου Θεοτητος Αγγελοι,και λαμψεως εκεινης μετεχοντες αρρητως τοις εν σκοτει καθευδουσι,αντιπαρεχοντες φως νυκτος απολυτρουσθε.

Υπομαζια βρεφη,αγκαλων των μητρωων καταθεριζονται,θανατω πικρωτατω διο συγκοπτομενας ,Ταξιαρχα οικτειρησον,την κατ"αυτων του Θεου οργην εξιλεωσας.

Δοξα

Σωτηριαν παρασχου,τοις μακροθεν απασιν επιφοιτησασι ,συναμα τοις πλησιον Ναω σου τω αγιω Μιχαηλ Αρχιστρατηγε,των ορατων τε αυτων εχθρων και αορατων.

Και νυν ΘεοτοκιονΣε την Μονην Παρθενον ,και μητερα απαντων του Βασιλεως Χριστου,Θεου του ζωοδοτου, υμνουμεν ,προσκυνουμεν Μαριαμ χαριτωνυμε,και ευλογουμεν πιστως εις παντας τους αιωνας.

Ωδη η"Τον Βασιλεα των ουρανων

Αποτεφρωσαντες ,τα υλωδη μου παθη, τω πυρι της Υμων απαθειας ζην με εν αγνεια,Αρχαγγελοι φρουρειτε.

Γενναιοφρονως μοι,και στερρα διανοια,προσβολας του διαβολου τροπουσθαι,θειε Ταξιαρχα,τη ση δυναμει διδου.

Γαληνην ανωθεν ,τοις ικετες σου διδου ,Μιχαηλ ο Αρχων των αγγελων, περιφερομενος τοις κυμασι του βιου.

Δοξα

Επι τα παλαι σου ,κατιδοντες σημεια,παρεγενοντο τα πληθη των ωδε,δειξον ουν καν τουτοις ,την σην θαυματουργιαν.

Και νυν Θεοτοκιον

Ιθυνον Δεσποινα τον εμον βιον παντα ,προς τον θειον νομον του Χριστου μου,πεμπτουσα μοι χαριν την σην εις σωτηριαν.

Ωδη θ'Κυριως Θεοτοκον

Λιμενι του Σωτηρος ,την οικτραν ψυχην μου, χωριζομενοι του σωματος Αγγελοι ,της μετανοιας ιστιω εγκαθορμισατε.

Ο ρυστης και φρουρος μου και παραμυθια ,της τελευταιας πνοης μου Αρχαγγελε, μη απ εμου χωρισθειης ,και τοτε δεομαι.

Υποπτεροι τελουντες ,ταχει λειτουργειται,και φοβεροι τοις πολλοις επιδεικνυσθε,διο εμοι επελθοντες ,φαιδροι οφθειητε.

Δοξα

Συν πασαις ουρανιων,ταις χοροστασιαις,υπερ ημων τον Θεον ικετευετε,οι αρχηγοι των Αγγελων και υπερευχεσθε.

Και νυν Θεοτοκιον

Ως Μητηρ του Θεου μου ,Κορη Παναγια,τοις οικτιρμοις σου,ημερα της κρισεως ,του σου Υιου ημας ρυσαι της κατακρισεως.

Και ευθυς το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ και τα εξης .

Μεγαλυναρια

Ω της θεωριας σου της φρικτης ,και της καλλονης σου ,της πυρινης και θεαυγους ,κατεχεις το σκηπτρον Μιχαηλ τη χειρι σου,και μελπεις τη Τριαδι ,υμνον τρισαγιον.

Πρωτος ως υπαρχων της στρατιας, της επουρανιου Αρχιστρατηγε Μιχαηλ,παρεσο,προστατα,παντων ημων εν μεσω των πιστει τε και ποθω ανευφημουντων σε.

Εχων σε προστατην και βοηθον, φυλακα και ρυστην,της ψυχης μου της ταπεινης ,Μιχαηλ πρωταρχα,και μεγα Ταξιαρχα,εν ωρα του κινδυνου συ μι βοηθησον.

Μιχαηλ Αρχαγγελε του Χριστου, μη ελθεις ως λεων αγριωτατος επ εμε,μηδε την ψυχην μου αρπασης ως στρουθιον,εν ωρα του θανατου συ μοι βοηθησον.

Χαιροις ,ιερωτατε Γαβριηλ,χαιροις ω προστατα, των Αγγελων προμηνυτα,χαιροις ο το χαιρε μηνυσας τη Παρθενο εν Ναζαρετ τη πολει ,σε μεγαλυνομεν.

Δευτε ευφημησωμεν οι πιστοι,τους δυο φωστηρας τους μεγαλους και φωταυγεις,Μιχαηλ τον μεγαν και Γαβριηλ τον θειον,τους δυο Ταξιαρχας του Παντοκρατορος.

Πασαι των αγγελων αι στρατιαι ,Προδρομε Κυριου,Αποστολων η δωδεκας, οι Αγιοι Παντες μετα της Θεοτοκου,ποιησατε πρεσβειαν εις το σωθηναι ημας.

Ειτα το Τρισαγιον,Παναγια Τριας

Πατερ Ημων

Ο ιερευς ,Οτι σου εστιν..

και το απολυτικιον..ηχος δ"

Των ουρανιων στρατιων Αρχιστρατηγοι,δυσωπουμεν υμας δεησεσι τεχησητε ημας,σκεπη των πτερυγων της αυλου υμων δοξης ,φρουρουντες ημας ,προσπιπτοντες εκτενως και βοωντας εκ των κινδυνων λυτρωσασθε ημας ως Ταξιαρχαι των ανω δυναμεων.

Ο ιερευς μνημονευσας και παλιν των πιστων,

υπερ ων η παρακλησις γινεται,

ποει απολυσιν.

Μετα δε ταυτην,εν οσω ασπαζομεθα την Αγιαν Εικονα ,

ψαλλεται το παρων.

Ηχος β' Οτε εκ του ξυλου

Παντας τους την θειαν και σεπτην, σου ασπαζομενους εικονα,Μιχαηλ μεγιστε,πασης απολυτρωσαι οργης και θλιψεως,και θανατου απαλλαξον,πικρου,αιφνιδιου,και δεινης κακωσεως ,σοφε Ταξιαρχε,οπως προστασιαις σου θειαις παντοτε σωζομενοιποθω,το σεπτον σου ονομα γεραιρωμεν.

Την πασα ελπιδα μου εις σε αντιθημι Μητερ του Θεου φυλαξον ημας υπο την σκεπην σου.

Ο ιερευς ,Δι"ευχων.