Πλάνη και τρέλλα.

- Γέροντα, ό πλανεμένος είναι καί τρελλός;
– Όχι πάντα. Άλλο πλάνη, άλλο τρέλλα. Μερικοί μόνον πλανώνται, καί άλλοι πλανώνται,
άλλά παθαίνει καί τό μυαλό τους. Είχα γνωρίσει έναν μοναχό στο Άγιον Όρος πού δέν
άκουγε κανέναν. Είχε φύγει άπό τό μοναστήρι του καί γύριζε μέσα στο Όρος. Τέσσερις-
πέντε φορές είχε πάει δήθεν νά άσκητέψη καί τόν συμβούλεψα νά γυρίση στήν μετάνοια
του. Τελικά αγόρασε ένα Καλύβι καί έμενε μόνος του. Μετά άπό επτά μήνες ήρθε καί μέ
βρήκε. Νά γυρίσης, του λέω, στό μοναστήρι σου. Τώρα, μου λέει, πήρα απολυτήριο άπό
τό μοναστήρι δέν μέ δέχονται έκεί. Πρόσεξε, πρόσεξε πολύ, του λέω. Τουλάχιστον κοίτα
νά συνδεθής μέ κανέναν Γέροντα, γιά νά κάνης υπακοή καί νά μή ζής στο θέλημα σου.
Υπακοή στο θέλημα του Θεού θά κάνω, μου λέει. Σήκω, του λέω, νά πάς σέ μοναστήρι.
Έγώ, ερημίτης τώρα, νά γυρίσω πίσω; Νά πάς εσύ, μού λέει. Έγώ νά πάω μόνος μου; Αν
θέλης νά πάω μαζί σου, νά τό κάνω μέ όλη μου τήν καρδιά, τού λέω. Άκου εδώ, μού λέει,
άν βαρέθηκες έσύ τήν ησυχία καί θές νά πάς σέ μοναστήρι, νά πάς. Όταν είδα νά φέρεται
έτσι, μέ αναίδεια, τόν άφησα κι έγώ. Μετά άπό λίγο καιρό έμαθα ότι δαιμονίσθηκε, άλλά
καί τρελλάθηκε. Τού είχε παρουσιασθή ό διάβολος σάν τήν Παναγία καί τού είπε: Τέκνον
μου, άμα πέσης νά μέ προσκύνησης, θά σου δώσω τά επτά χαρίσματα τού Αγίου
Πνεύματος…. Όποτε σκέφθηκε: θά πάρω τώρα τά επτά χαρίσματα καί θά τούς βάλω
όλους κάτω καί πέφτει, τόν προσκυνάει. Μόλις προσκύνησε, τόν τράνταξε ό διάβολος καί
δαιμονίσθηκε. Μέ τό τράνταγμα όμως πού τού έκανε, σάλεψαν καί τά λογικά του. Πήγε
μετά στήν Ιερά Κοινότητα, νά γίνη Πρωτεπιστάτης! Κλείδωσε μέσα τούς πατέρες πού
ήταν εκεί, πήρε τήν ράβδο τού Πρωτεπιστάτη καί κατέβαινε καμαρωτός τά σκαλιά. Βλέπουν
οί άλλοι άπ’ έξω άλλον Πρωτεπιστάτη νά κατεβαίνη!… Μέ τρόπο τόν ακολούθησαν μέ ένα

τζιπ καί πιο κάτω τόν πήραν μαζί τους καί τόν κατέβασαν στο ψυχιατρείο. Τώρα έχει
υποχωρήσει τό δαιμόνιο, άλλά ή τρέλλα μένει.
– Καί ό πλανεμένος, Γέροντα, δέν είναι κατά κάποιον τρόπο δαιμονισμένος;
– Έμ, τί είναι; Μπορεί μάλιστα ό πλανεμένος νά έχη καί περισσότερα δαιμόνια άπό έναν
δαιμονισμένο. Άλλο όμως πλανεμένος, άλλο δαιμονισμένος. Είναι δυό-τρεϊς πνευματικοί
πού έχουν λίγη ευλάβεια καί λίγη βλάβη μαζί καί μπερδεύουν τόν κόσμο. Καί όλους τούς
βγάζουν δαιμονισμένους. Δέν ακούνε κανέναν. Είμαι παπάς, λένε, έχω εξουσία! Αν σας
λένε γιά τέτοιες περιπτώσεις, νά προβληματίζετε τούς ανθρώπους, γιατί κάνουν κακό στήν
Εκκλησία. Νά τούς λέτε: Νά βρήτε έναν σωστό πνευματικό νά πάτε, γιά νά βοηθηθήτε.
Φθάνουν στό σημείο νά χρησιμοποιούν τό όνομα μου, ακόμη καί φωτογραφία μου, γιά νά
δίνουν τήν εντύπωση στόν κόσμο ότι έχουν επικοινωνία μαζί μου. Αυτοί βέβαια έχουν
ελαφρυντικά, γιατί είναι έλαφρούτσικοι. Υπάρχουν όμως κάποια κακοήθη στοιχεία πού
παρουσιάζουν τό ξίδι γιά κρασί. Ένας έκανε τόν λογιστή πρώτα, κάπου δούλευε, αλλά τώρα
γυρίζει όλη τήν βόρεια Ελλάδα καί παρουσιάζεται ότι είναι υποτακτικός μου. Λέει ότι του
έδωσα τό διορατικό καί άλλα τέσσερα-πέντε χαρίσματα, καί έτσι πλανά τόν κόσμο καί
μαζεύει χρήματα.
– Κληρικός είναι;
– Οχι, λαϊκός. Μέ είδε μιά φορά στήν Δάφνη καί κρύφθηκε, γιά νά μήν τόν δώ, επειδή
είναι… γνήσιο τέκνο μου! Ευτυχώς πίνει, μυρίζει ούζο, τόν βλέπουν μερικοί ζαλισμένο, καί
λίγο προβληματίζονται. Πόσοι τέτοιοι απατεώνες υπάρχουν πού εκμεταλλεύονται τόν πόνο
του κόσμου καί κάνουν εμπόριο! Είπε κάποιος σέ μιά χήρα γυναίκα: Τό ένα χέρι του
ανδρός σου δέν έχει λειώσει, γιατί ή ψυχή του έχει ανάγκη άπό προσευχή. Τί νά κάνω
τώρα; λέει ή φουκαριάρα. Ας του δώσω χρήματα, γιά νά προσευχηθή γιά τήν ψυχή του
ανδρός μου. ‘Αφού τής πήρε αρκετά χρήματα, μετά άπό λίγο τής λέει: Αντε, αποφύγαμε
τόν πρώτο κίνδυνο, τώρα είναι λίγο καλύτερα…. Δώσ’ του-δώσ’ του χρήματα, της πήρε τήν
μισή περιουσία, γιά νά βρή ανάπαυση ό άνδρας της!
Είναι καί μερικοί πλανεμένοι πού σταυρώνουν αρρώστους, μουρμουρίζοντας κάτι, καί
δήθεν τούς κάνουν καλά. Ξεγελιούνται οί άνθρωποι καί δέν πάνε νά εξομολογηθούν, νά
πάρουν τόν παπά νά κάνουν ένα εύχέλαιο ή νά τούς διάβαση μιά ευχή, άλλά πάνε σ’
αυτούς. Δίνουν έν τω μεταξύ καί ένα σωρό χρήματα. Μού είπαν ότι σέ ένα χωριό ήταν δυο
πλανεμένοι πού είχαν καλή συνεργασία!… Έφερνε ό διάβολος σέ κάποιον συγχωριανό τους
λ.χ. έναν δυνατό πονοκέφαλο ή προκαλούσε ένα πιάσιμο στήν μέση καί μετά πήγαινε στον
έναν πλανεμένο καί τού έλεγε: Ό τάδε έχει δυνατό πονοκέφαλο γιά τόν τάδε λόγο. Σέ
κάποια ευκαιρία έλεγε στον συγχωριανό του ό πλανεμένος: έγώ ξέρω γιατί σού πονάει τό
κεφάλι καί τού φανέρωνε αμέσως τήν αιτία. Αλήθεια, τί αποκάλυψη! έλεγε εκείνος. Καί
τώρα, τί πρέπει νά κάνω, γιά νά μού πέραση;. Νά πάς στον τάδε, τού έλεγε καί τόν
έστελνε στον άλλον πλανεμένο. Είδατε τί σοφίσθηκε ό διάβολος, γιά νά κρατάη τούς
ανθρώπους στήν πλάνη; Έβαλε δυο πλανεμένους νά συνεργασθούν, ό ένας νά κάνη τήν
διάγνωση καί ό άλλος δήθεν νά θεραπεύη, γιά νά κρατάη τόν κόσμο μακριά άπό τήν
Εκκλησία.