Περί του Πνευματικού Κόσμου. Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα. Μέρος Α'

Περί του Πνευματικού Κόσμου 
Μέρος Α'

1. Όταν ήμουν στον ενοριακό ναό του Βλάσκι Ντολ, ήρθε ένας χωρικός να με δει και να μου πει την ιστορία του. Να τι μου διηγήθηκε:
Καθόταν στα σκαλοπάτια του σπιτιού του, κουρασμένος έπειτα από ένα επίπονο μεροκάματο στα χωράφια, όταν εμφανίστηκε απ’ το πουθενά ένας ξένος. Ο χωρικός φαντάστηκε ότι ο άνθρωπος εκείνος ήταν κάποιος απρόσμενος επισκέπτης στο σπίτι του, αλλά ο ξένος τον προσκάλεσε να βαδίσουν για λίγο μαζί.Έτσι κι έγινε.
Ο χωρικός δεν είχε ιδέα πού τον οδηγούσε ο ξένος. Στην πορεία, εμφανίστηκε έξαφνα μπροστά τους μια γυναίκα. Έλαμπε ολόκληρη. Ρώτησε: «Πού τον πηγαίνεις;» κι ο ξένος μονομιάς εξαφανίστηκε. Κατόπιν, ρώτησε τον παραξενεμένο χωρικό, «Ξέρεις που βρίσκεσαι;». Εκείνος της απάντησε όχι. Τότε η γυναίκα του έδωσε ένα χαστούκι και ξαναέκανε την ερώτηση. Ο χωρικός συνέχιζε να μην αναγνωρίζει πού βρισκόταν.
Η γυναίκα τον χαστούκισε για δεύτερη φορά και τότε εκείνος αναγνώρισε το σπίτι του και τα γύρω χωράφια. Η γυναίκα του ζήτησε να γυρίσει σπίτι του . Ο χωρικός θέλησε να την ευχαριστήσει, αλλά εκείνη είχε ήδη εξαφανιστεί. Όταν πήγε σπίτι του, το πρώτο πράγμα που τον ρώτησε η σύζυγός του ήταν: « Τι είναι αυτό γύρω από τον λαιμό σου;».
Εκείνος κοίταξε και είδε στο λαιμό του μια θηλιά. Ο ξένος – επρόκειτο προφανώς για κάποιον δαίμονα  τον οδηγούσε να πάει να κρεμαστεί. Ο χωρικός μού ζήτησε να του δώσω μια μικρή χάρτινη εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, διότι πίστευε ότι ήταν εκείνη που τον έσωσε.
Βλέπετε λοιπόν ότι κάποιες φορές ο Θεός επιτρέπει στην Υπεραγία Θεοτόκο ακόμα και να εμφανιστεί σε μας, προκειμένου να μας σώσει.

2.Ένας άνθρωπος της ύλης δεν μπορεί να καταλάβει έναν πνευματικό άνθρωπο. Ότι λέει ένας πνευματικός άνθρωπος αποτελεί για τον άνθρωπο της ύλης μια φαντασία, διότι η ουράνια λογική είναι ολότελα διαφορετική από τη λογική του κόσμου τούτου. Ωστόσο, όταν συζητά κανείς με έναν άνθρωπο της ύλης μπορεί ίσως να τον κάνει να συμπεράνει ότι υπάρχει τελικά κάτι που κινεί τον κόσμο, και ότι υπάρχει αρμονία στο σύμπαν και δυσαρμονία στη γη.
Επομένως, οι υιοί του φωτός έχουν κληθεί να λάμψουν με τη ζωή τους όσο περισσότερο μπορούν, ώστε να σκορπίσουν το φως παντού. Διότι ο ίδιος ο Κύριος είπε, «Πυρ ήλθον βαλειν επί την γην, και τι θέλω ει ήδη ανήφθει!» (Λουκ. 12,49). Αυτό το πυρ είναι η θεία αγάπη.
Εμείς οι χριστιανοί έχουμε κληθεί να σκορπίσουμε στη γη την ατμόσφαιρα του ουρανού, την αιωνιότητα, την αγάπη, την ειρήνη, την αλήθεια και την ηρεμία. Αλλά είναι πολύ δύσκολο, αφού εκ νεότητός μας έχουμε μάθει την οργή και την ανυπακοή¨ έχουμε εθιστεί στο να ανταποδίδουμε τα ραπίσματα και να προσεγγίζουμε τον καθένα με δυσπιστία και επιφυλακτικότητα. Έχουμε επιτρέψει να μπει στην καρδιά μας πολύ κακό και πρέπει τώρα να απαλλαγούμε από
δαύτο.

3.Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας διδάσκει ότι όλο το κακό προέρχεται πρωτίστως από μας και δευτερευόντως από τον διάβολο. Αν επαγρυπνούμε, τηρώντας κραταιό στην πίστη τον νου και την καρδιά μας, δεν έχει σε μας πρόσβαση ο διάβολος.
Ο διάβολος ενεργεί μονάχα πάνω στους δικούς μας κακούς λογισμούς και επιθυμίες. Όταν οργιζόμαστε ή φθονούμε, ή όταν συντηρούμε μέσα μας για μεγάλο χρονικό διάστημα βίαια συναισθήματα απέναντι σε κάποιον, ανοίγουμε από μόνοι μας το παράθυρο της καρδιάς μας στους δαίμονες.
Εκείνοι κατόπιν τρέφουν τις αμαρτίες μας και τις καλλιεργούν, κι εμείς δεν μπορούμε να τους ξεφορτωθούμε εύκολα. Ενίοτε βαλτώνουμε σε μια συγκεκριμένη αμαρτία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που καθίσταται αυτή δεύτερη φύση μας. Σ’ αυτή την περίπτωση, μόνο ο Θεός μπορεί να μας σώσει, τόσο από τον ίδιο μας τον εαυτό όσο και από τα νύχια των δαιμόνων.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις 

 Εκδόσεις Εν πλω

 Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας

Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
 σελ. 217-219

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις