Πνευματική Οικοδομή Eιρήνη, δώρον του σταυρωθέντος και αναστάντος Xριστού Σεπτεμβρίου 15, 2011 — anaxoriti

 δώρον του σταυρωθέντος και αναστάντος Xριστού Τού Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Γεωργίου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους Η απειλή των φοβερών τρομοκρατικών εκδηλώσεων σκιάζει τις ερχόμενες εορτές των Αγίων Παθών και της Λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου μας. Τρομοκράται «νόμιμοι» εκ των ισχυρών και δυναστών της γής και τρομοκράται παράνομοι εκ των καταδυναστευομένων, κατά τον λόγο του Κυρίου «οι δοκούντες άρχειν των εθνών κατακυριεύουσι αυτών και οι μεγάλοι αυτών κατεξουσιάζουσιν αυτών» (Μάρκ. 10, 42). Δυστυχώς ο λόγος του Χριστού δεν εφαρμόζεται όχι μόνον από τους μή χριστιανούς αλλά και από τους κατ’ όνομα Χριστιανούς. «Ηκούσατε ότι ερρέθη οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ» (Ματθ. 5, 38-39). Η αντεκδίκησις πολλαπλασιάζει το κακό. Δεν το περιορίζει, όπως νομίζουν όσοι την εφαρμόζουν. Λαοί αλληλοεξοντώνονται και ο διάβολος βασιλεύει, αφού οι άνθρωποι του δίδουν την εξουσία να τους διαιρή και να τους σπείρη το μίσος και την εκδίκησι. Πολλοί ομιλούν για την ειρήνη. Αλλά, όπως λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Ειρήνη φίλη, το παρά πάντων μεν απαιτούμενον αγαθόν, υπ’ ολίγων δε φυλασσόμενον» (Λόγος ΚΒ΄). Επειδή η ειρήνη δεν φυγαδεύεται μόνον μεταξύ των κρατών, των λαών και κοινωνικών ομάδων αλλά και μεταξύ των φίλων, των συγγενών, των ομοπίστων, των συντοπιτών, θεωρώ αναγκαίον να ιδούμε τί ο αιώνιος λόγος του Θεού μας διδάσκει. Ειρηνικό έπλασε τον άνθρωπο ο Πανάγαθος Θεός. Η ανθρωπίνη φύσς, κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, δημιουργήθηκε «άμαχος, ειρηνική, αστασίαστος, προς τε τον Θεόν και εαυτήν δι’ αγάπης εσφιγμένη» (Ρ.G. 9, 172Β). Η αμαρτία όμως και ο εγωϊσμός έφερε στους ανθρώπους τα μίση, τις διαιρέσεις, τις συγκρούσεις, τον φθόνο, την αλληλοεξόντωσι, την εκδικητικότητα, την επιθετικότητα, την μισανθρωπία. Ο ανθρωποκτόνος διάβολος εκμεταλλευόμενος τα πάθη των ανθρώπων τους διαιρεί και τους στρέφει εναντίον αλλήλων. Τον μισάνθρωπο και αρχηγό των πολέμων διάβολο ήλθε να νικήση ο φιλάνθρωπος και ειρηνάρχης Χριστός και να φέρη στους ανθρώπους, που θα τον εδέχοντο και επίστευαν, την ειρήνη του Θεού. Για να ειρηνεύση ο Κύριος τους ανθρώπους με τον Θεόν, με τον εαυτόν τους και μεταξύ των, ανέβηκε στον Σταυρό. Η ειρήνη που επηγγέλθησαν οι Άγγελοι την νύκτα της Γεννήσεως του Κυρίου με το «δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γής ειρήνη» ανέβλυσε από τον Σταυρό του Χριστού». Ο Απόστολος Παύλος στην προς Κολοσσαείς επιστολή του γράφει ότι ο Θεός ευδόκησε «δι’ αυτού (τού Χριστού) να συμφιλιώση μετά του εαυτού του τα πάντα, τόσον τα επίγεια, όσον και τα επουράνια, αφού έφερε την ειρήνην με το αίμα του σταυρού του. Και σεις κάποτε ήσαστε αποξενωμένοι και εχθρικής διαθέσεως, και τα έργα σας ήσαν πονηρά, αλλά τώρα ο Θεός σας συμφιλίωσε διά του θανάτου ‘‘εν τω σώματι της σαρκός αυτού’’…» (1, 20–22). Τόσο μεγάλη και αγεφύρωτος ήταν η έχθρα των ανθρώπων προς τον Θεό, των ανθρώπων μεταξύ των και μέσα των, ώστε χρειάσθηκε να χύση το αίμα του ο ίδιος ο Θεός για να μας ειρηνεύση. Δώρο λοιπόν του Σταυρωθέντος Χριστού η ειρήνη. Δώρο που δεν μας δίδεται κατά ένα μαγικό τρόπο, αλλά προϋποθέτει τον ιδικό μας αγώνα να δεχθούμε το δώρο και να το αξιοποιήσουμε. Χρειάζεται κι εδώ συνέργεια. Ούτε μόνοι μας χωρίς τον Σταυρωθέντα Χριστό ημπορούμε να κατακτήσουμε την εσωτερική και εξωτερική ειρήνη, ούτε πάλι ο Χριστός μπορεί να μας την δώση χωρίς τον δικό μας αγώνα, γιατί έτσι θα καταργούσε την ελευθερία μας. Αν ακόμη και στην αγία Εκκλησία υπεισέρχεται ο πειρασμός και εκμεταλλευόμενος τα πάθη μας φυγαδεύει την ειρήνη, όμως η Εκκλησία στον εσώτερο πυρήνα της είναι πάντα «το άσυλον της ειρήνης ανάκτορον» (Άγιος Μάξιμος) και ο θυσιαζόμενος στην Αγία Τράπεζα Κύριος είναι η πηγή αυτής της ειρήνης. Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
«Επάνω στην Αγία Τράπεζα βρίσκεται εσφαγμένος ο Χριστός. Σφάχτηκε για να φέρη την ειρήνη ανάμεσα στον ουρανό και στη γη, για να σε κάνη φίλο με τους αγγέλους, για να σε συμφιλιώση με τον Θεό των όλων. Για να κάνη φίλο με του Θεού εσένα που είσαι εχθρός και αντίπαλός του… Για να έχης ειρήνη με τον αδελφό σου έγινε η θυσία αυτή» (Ρ.G. 49, 382-2). Η Εκκλησία ευρίσκεται πάντα σε ένα διαρκή αγώνα, σε μία διαρκή πορεία ειρήνης με επικεφαλής την Παναγία μας, τους Αποστόλους, τους Μάρτυρας, τους Οσίους τους ευσεβείς ειρηνικούς και ειρηνοποιούς Χριστιανούς όλων των αιώνων. Η πορεία αυτήν δεν προβάλλεται, δεν διατυμπανίζεται, αλλά μυστικά ακτινοβολεί την ειρήνη του Χριστού στον κόσμο. Όπως είπε ο Κύριος, η βασιλεία του Θεού «ουκ έρχεται μετά παρατηρήσεως (Λουκ. 17, 20), δηλαδή με εξωτερικό θόρυβο. Αυτή την ειρήνη μας άφησε ο Κύριος ως πολύτιμη κληρονομία μετά την αγία Του Ανάστασι. Αυτή είναι «το εξιτήριον δώρον του ειρηνικού», κατά τον άγιον Γρηγόριον τον Θεολόγον (Ρ.G. 35, 1149). Οι πρώτες λέξεις του Αναστάντος ήταν «ειρήνη ημίν» (Λουκ. 24, 37). Αυτή την ειρήνη μας χορηγεί η Αγία Εκκλησία με τα ιερά της Μυστήρια και τή θεία Λατρεία της. Όπως παρατηρεί ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «Η με προσευχές και ψαλμωδίες καθημερινή συνομιλία με το Θεό και όλες τις επιδρομές (τών παθών) καταπραΰνει και τις αλλάζει (προς το καλό), και τις σαρκικές επιθυμίες αναχαιτίζει, και την πλεονεξία περιορίζει, και την κούφια έπαρση χαμηλώνει, και το φθόνο εξαφανίζει, και το πάθος του θυμού μετριάζει, και τη μνησικακία εξαφανίζει, και αφού παραμερίση την πικρία (τής ψυχής) και τη φιλονεικία, παρέχει την ειρήνη και την ευνομία και την ευμάρεια και στις πόλεις και στα σπίτια, και στις ψυχές και στα σώματα, και σ’ αυτούς που ζουν τη συζυγική ζωή και σ’ αυτούς που έχουν διαλέξει τον μοναχικό βίο» (Ομιλία ΝΑ΄). Όσον ο Χριστιανός αγωνίζεται κατά του εγωϊσμού, της φιλαυτίας και των παθών του και προάγεται στην αγάπη, την φιλοθεΐα και τη φιλανθρωπία, ειρηνεύει εσωτερικά και εξωτερικά. Λέγει ο άγιος Χρυσόστομος: «εάν ειρήνη ή, και αγάπη έσται· αν αγάπη, και ειρήνη έσται» (Ρ.G. 62, 174). Όπως δε έγραψε ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: «Ψυχή αμαρτωλός, αιχμάλωτος των παθών, δεν δύναται να έχη ειρήνην και χαράν εν τω Κυρίω και έστω και αν κατέχη όλα τα πλούτη της γης, έστω και αν βασιλεύη εφ’ όλου του κόσμου». Ο ειρηνεύσας με τον Θεό, με τον εαυτό του και με τους συνανθρώπους του Χριστιανός μεταδίδει την ειρήνη και στο περιβάλλον του. Γίνεται ειρηνοποιός και αναπαύει τους συνανθρώπους του με την ειρηνική κατάστασι της ψυχής του. Αντίθετα ο ανειρήνευτος άνθρωπος μεταδίδει ταραχή και άγχος. Δεν θα ήταν ο Κύριος Ιησούς ο Άρχων της Ειρήνης, εάν δεν νικούσε τον διάβολο και τον θάνατο με το Σταυρό και την Ανάστασί Του. Οι απελπισμένοι αιχμάλωτοι του θανάτου δεν ημπορούν να ειρηνεύσουν. Ποθούμε την ειρήνη για όλο τον κόσμο. Ζητούμε την Χάρι του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου για να γινώμεθα και ημείς με τον καθημερινό μας αγώνα μέτοχοι της ιδικής Του αληθινής και θείας ειρήνης. Ομολογούμε και ημείς με τον Απόστολο Παύλο: «Αυτός γαρ εστίν η ειρήνη ημών» (Εφ. 2, 14). Και γι’ αυτό τον ευχαριστούμε, τον προσκυνούμε και τον δοξάζομε. Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη! Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονήςτού Οσίου Γρηγορίου Αγίου `Ορους Αρχιμ. Γεώργιος Άγιον Πάσχα 2004