ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

Αρχίζει, αγαπητοί μου αδελφοί χριστιανοί, η Θεία Λειτουργία και προτού να αρχίσει θυμιάζει ο Ιερεύς την Αγία Τράπεζα, τα εικονίσματα και τον λαό. Αυτός είναι ένας λειτουργικός Κανόνας : Πριν από ένα νέο μεγάλο τμήμα της Θείας Λειτουργίας να προηγείται θυμίαμα. Έτσι ο Ιερεύς θυμιάζει στον Απόστολο, γιατί ακολουθεί το Ευαγγέλιο. Και θυμιάζει πάλι στο Χειρουβικό, επειδή θα βγουν τα Άγια. Έτσι, λοιπόν, θυμιάζει ο Ιερεύς στην Δοξολογία, όχι για την ίδια την Δοξολογία, αλλά γιατί μετά από αυτήν αρχίζει η Θεία Λειτουργία. Για τον ίδιο λόγο στην Δοξολογία χτυπάει η Τρίτη καμπάνα. Όχι για την Δοξολογία, αλλά για την Λειτουργία, που πρόκειται να αρχίσει.
Η Θεία Λειτουργία, αγαπητοί μου, αρχίζει με το «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Αρχίζει δηλαδή με ένα σύντομο ύμνο στην Αγία Τριάδα. Και αυτόν τον ύμνο στην Αγία Τριάδα τον ακούμε πολλές πολλές φορές στην Θεία Λειτουργία. Τρόπον τινά είναι η «σπονδυλική στήλη» της Θείας Λειτουργίας και είναι και ο «μυελός» της! Η Λειτουργία, που αρχίζει με την Αγία Τριάδα, τελειώνει με την Αγία Τριάδα. Γιατί, όπως διατάσσουν οι Λειτουργικές Δέλτοι, μετά το «Δι΄ ευχών»  της Θείας Λειτουργίας ο Ιερεύς εύχεται στον λαό: «Η Αγία Τριάς διαφυλάξαι πάντας υμάς» και σταυρώνει με την ευχή τον λαό. Έπειτα λέγει το «καλημέρα».
Η πίστη μας στην Αγία Τριάδα, αγαπητοί μου, που την ομολογούμε πολλές φορές στην Λειτουργία, είναι το πρώτο και το μεγαλύτερο κεφάλαιο του «Πιστεύω» μας. Ο Θεός μας είναι Ένας, αλλά είναι τρία Πρόσωπα: Ο ΠΑΤΕΡΑΣ, ο ΥΙΟΣ και το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. Άλλο Πρόσωπο ο Πατέρας, άλλο Πρόσωπο ο Υιός και άλλο το Άγιο Πνεύμα. Αλλά ενώ είναι διάφορα τα τρία Πρόσωπα, όμως είναι ΟΜΟΟΥΣΙΑ, έχουν δηλαδή την ίδια Ουσία. Αυτό εμείς οι Ορθόδοξοι το εκφράζουμε με τα τρία δάχτυλα ενωμένα, όταν κάνουμε τον σταυρό μας. Αρχή της Θεότητος είναι ο Πατέρας, ο Οποίος γεννά τον Υιό και ο Οποίος, πάλι, Πατέρας εκπορεύει το Άγιο Πνεύμα. Προσέχετε αυτό που σας λέγω, χριστιανοί μου, γιατί διαφέρουμε σ΄ αυτό με τους Ρωμαιοκαθολικούς Φράγκους. Εμείς προβάλλουμε Πρόσωπο στο Δόγμα μας για την Αγία Τριάδα, προβάλλουμε τον Πατέρα ως Αρχή Θεότητος. Αυτοί δεν προβάλλουν θείο Πρόσωπο, αλλά Ουσία και λέγουν: Αφού το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα, γιατί να μην εκπορεύεται και από τον Υιό, που έχει την ίδια Ουσία με τον Πατέρα; «Φιλιόκβε», λοιπόν, λέγουν. Δηλαδή «και εκ του Υιού». Αυτό το «Φιλιόκβε» των αιρετικών Παπικών είναι φοβερή αίρεση, γιατί έβαλε δυαρχία στην Αγία Τριάδα, ενώ πηγή Θεότητος είναι Μία, ο Πατέρας. Με το <<Φιλιόκβε>> τους όμως οι Φραγκολατίνοι βάζουν και δεύτερη αρχή Θεότητος, τον Υιόν. Και τι αντιφατικά και περίεργα πράγματα είναι αυτά που έχουν οι Φραγκολατίνοι Καθολικοί; Από τη μια μεριά έχουν δυαρχία για την Αγία Τριάδα και από την άλλη μεριά έχουν μοναρχία στην διοίκηση, γιατί υπερυψώνουν τον Πάπα τους και τον πιστεύουν μάλιστα και για αλάθητο. Ο Θεός να τους φωτίσει να συνέλθουν και να επανέλθουν στην Αλήθεια από την οποία κόπηκαν.

Εμείς, αγαπητοί μου χριστιανοί, να κρατήσουμε όρθια την πίστη μας και την λατρεία μας στην Αγία Τριάδα. Όταν ακούτε τον παπά να λέει το «Ευλογημένη η Βασιλεία»να σηκώνεστε όρθιοι και να κάνετε τον σταυρό σας εκείνη την ώρα. Αλλά και πάντοτε στην Λειτουργία, όταν ακούτε τον Ιερέα να λέει «του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» να είστε όρθιοι εκείνη την ώρα και να κάνετε τον σταυρό σας. Στο σπίτι σας, όταν κάνετε την προσευχή σας, να την αρχίζετε με την Αγία Τριάδα, με το «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Και να λέτε και την άλλη προσευχή στην Αγία Τριάδα το: ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ (είναι για τον Πατέρα αυτό), ΑΓΙΟΣ ΙΣΧΥΡΟΣ (είναι για τον Υιό αυτό), ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ (είναι για το Άγιο Πνεύμα αυτό). Ακόμη να λέτε και αυτή την όμορφη προσευχή στην Αγία Τριάδα, αγαπητοί μου: «Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία δόξα Σοι». Κι αν δεν μπορείτε όλη να τη μάθετε, μάθετε την τελευταία φράση μόνο και να τη λέτε πολλές φορές την ημέρα. Στο σπίτι, στον δρόμο, στα χωράφια να λέτε από μέσα σας: «Τριάς Αγία, δόξα Σοι».

O Γόρτυνος Ιερεμίας.