Πώς Μάρτυρες τού Ιεχωβά υπεραμύνονται τής ειδωλολατρικής άρνησης αυτής τής διάκρισης
Προλεγόμενα
1. Τα επιχειρήματα των Μαρτύρων της Σκοπιάς
2. Υπάρχει στην Αγία Γραφή διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου;
3. Διάκριση του Κτίστη από την υλική ΚΑΙ την πνευματική κτίση
4. Ένας άστεγος Θεός
5. Οι άγγελοι ως γιοι του Θεού
6. Κοινωνοί Θείας Φύσεως
7. Το σώμα των αναστημένων αγίων
8. Θα τον δουν καθώς είναι
Είναι άραγε η διάκριση κτιστού και Ακτίστου, μια διδασκαλία που υπάρχει και στην Αγία Γραφή, ή μήπως είναι "ανακάλυψη" των μετέπειτα Χριστιανών; Είναι δυνατόν να έχουν δίκιο ορισμένες αιρέσεις που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο;
Προλεγόμενα
Το ερώτημα, "αν η Αγία Γραφή υποστηρίζει τη διάκριση "κτιστού και Ακτίστου", είναι φυσικά ένα αστείο ερώτημα για κάθε Χριστιανό. Γι' αυτό άλλωστε αργήσαμε τόσο πολύ να τη συμπεριλάβουμε ως θέμα στις μελέτες μας. Είναι αστείο, για τρεις λόγους:
1. Επειδή για τους Χριστιανούς, δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει κάτι στην Αγία Γραφή για να είναι αληθινό. Και μόνο η Προτεσταντική παράδοση του 16ου αιώνα, απαιτεί (δήθεν) το κάθε τι να υποστηρίζεται με Αγιογραφικά εδάφια.
2. Αποτελεί θέμα κοινής λογικής, ότι δεν είναι δυνατόν ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΤΙΣΜΑ που βρίσκεται μέσα στον χωροχρόνο, να ομοιάζει με τον ΚΤΙΣΤΗ, που είναι άχρονος και αχώρετος. Και φυσικά είναι σαφής (ακόμα και γι' αυτούς τους αμφισβητίες), η διδασκαλία της Αγίας Γραφής, ότι ο Δημιουργός ΟΛΩΝ είναι ο Θεός. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι ο Δημιουργός δεν διαχωρίζεται από τα κτίσματα; Θα έπρεπε να είναι "τέρας παραλογισμού" για να υποστηρίξει κάτι τέτοιο.
3. Αποτελεί εξώφθαλμη άγνοια της Αγίας Γραφής, το να υποστηρίζει κάποιος ότι δήθεν η Αγία Γραφή δεν κάνει διάκριση κτιστού και Ακτίστου. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη Αγιογραφική διδασκαλία, που μπορεί να μην διατυπώνεται αναλυτικά ως ξεχωριστό δογματικό θέμα σε αυτήν, αλλά μας δίνεται με τόσα στοιχεία, που όταν κάποιος διατυπώνει αμφισβήτηση ως προς αυτό, είναι σαν να ρωτάει: "τι κάνει νιάου - νιάου στα κεραμίδια"!
Κι όμως, τέτοιου είδους "τέρατα παραλογισμού", οπαδοί της οργάνωσης της Σκοπιάς, που αυτοαποκαλούνται "Μάρτυρες του Ιεχωβά", έκαναν ακόμα και αυτό! Στην προσπάθειά τους να αντιπολιτευθούν την σαφέστατη και ξεκάθαρη διδασκαλία της Εκκλησίας, περί κτιστού και Ακτίστου, διατύπωσαν μια σειρά από επιχειρήματα, για να προσβάλλουν την πραγματικότητα, και να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα παράλογα δόγματά τους.
Γιατί όμως αυτός ο παραλογισμός; Τι προσπαθούν να αποδείξουν με μια τέτοια ανόητη αμφισβήτηση; Να μερικοί λόγοι:
1. Απλά και μόνο από αντιπαράθεση προς την αλήθεια, μια και η αληθινή Χριστιανική διδασκαλία είναι γι' αυτούς "κόκκινο πανί", ώστε από τυφλή προκατάληψη και μίσος για την Εκκλησία, να αντιστρατεύονται ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΚΑΘΕ ΤΙ που δογμάτισε η Χριστιανική Εκκλησία από τους Αποστόλους ως σήμερα.
2. Αποδεχόμενοι τη διάκριση Κτίστη και κτίσματος, έρχονται σε σοβαρότατο πρόβλημα να αναπτύξουν τα παράλογα δόγματά τους, που θέλουν τον Χριστό αφ' ενός να είναι συνδημιουργός του Θεού, (άρα και του χρόνου), αφ' ετέρου να είναι και αυτός... κτίσμα, έχοντας χρονική αρχή! Γι' αυτό θέλουν να παρουσιάσουν τον υλικό χωροχρόνο ως κάτι διαφορετικό από τον... πνευματικό, για να πουν ότι ο Υιός και Λόγος, δημιούρησε μεν τον υλικό χωροχρόνο, αλλά υπόκειται σε έναν άλλο "πνευματικό". (Κάτι στο οποίο τους έχουμε ήδη απαντήσει σε άλλη μελέτη).
3. Επειδή έχουν για τον Θεό μια ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗ αντίληψη, θεωρώντας τον Θεό ΔΟΥΛΟ των περιορισμών Του, ΔΕΣΜΙΟ του χώρου και του χρόνου, που δεν είναι πανταχού παρών και που μένει "κάπου" ΜΕΣΑ στο σύμπαν, που χρειάζεται τον χρόνο για να λειτουργήσει ο... εγκέφαλός του, και που δεν είναι παντογνώστης, αλλά για να μάθει κάτι, πρέπει να στέλνει μια "δύναμη" που θα τον πληροφορήσει, ή να το... σκεφθεί! Γι' αυτό αντιστρατεύονται οτιδήποτε σωστό και λογικό, δείχνει την ανοησία των δογμάτων τους, θέλοντας να δημιουργήσουν σύγχυση στις έννοιες, και αμφισβητούν τη διάκριση Κτίστη και κτίσματος, για να μην εκτίθενται. Θέλουν λοιπόν να αποπροσανατολίσουν τον συνομιλητή τους, από την ορθή έννοια της λέξεως: "ουσία", έτσι ώστε να μην εκτίθενται όταν κάποιος τους δείχνει τη διαφορά της ουσίας Θεού και κτισμάτων. Γι' αυτό επειδή ο Θεός αναφέρεται ως "πνεύμα", αλλά και οι άγγελοι ως "πνεύματα", θέλουν να μας πουν ότι μετέχουν της... ίδιας πνευματικής ουσίας! Το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο, άρα, ο αστυνομικός είναι "μπουζούκι"!!! Να η λογική των Μαρτύρων της Σκοπιάς! Ο άνθρωπος είναι ύλη, το τούβλο είναι ύλη, άρα ο άνθρωπος είναι τούβλο!
Όμως για να δείξουμε ότι πράγματι μερικοί άνθρωποι είναι "τούβλα" στην κατανόησή τους περί των δογμάτων της Αγίας Γραφής, θα ασχοληθούμε στο άρθρο αυτό με την ένστασή τους, (όσο παράλογη και αν είναι), ότι δήθεν η Αγία Γραφή δεν κάνει διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου. Για να δείξουμε για μια φορά ακόμα, πόσο "λίγη" είναι η επιχειρηματολογία των αιρέσεων, σε σύγκριση με την αποκεκαλυμμένη αλήθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Κυρίου.
1. Τα επιχειρήματα των Μαρτύρων της Σκοπιάς
Στη συνέχεια, με μωβ επικολλάμε τα επιχειρήματα που κατατέθηκαν από τους ανθρώπους αυτούς:
Διαχωρισμός ανάμεσα σε άκτιστα και κτιστά όντα δεν υπάρχει πουθενά στη Γραφή. Η Γραφή, όταν αναφέρεται στη φύση των όντων, κάνει έναν διαφορετικό διαχωρισμό: στα πνευματικά και στα υλικά όντα.
Στην Αγία Γραφή η αντίθεση ανάμεσα στο πνευματικό και στο υλικό σύμπαν δηλώνεται αρκετές φορές με την αντίθεση «ουρανού» και «γης» , καθώς στη γη υπάρχει το σπουδαιότερο μέρος του υλικού σύμπαντος, οι άνθρωποι:
«Ο Ιεχωβά από τον ουρανό κοίταξε κάτω τους γιους των ανθρώπων» (Ψλ 14:2)· «Διότι κοίταξε από τα άγια ύψη του, από τους ουρανούς κοίταξε ο Ιεχωβά προς τη γη» (Ψλ 102:19)· «Ας γίνει το θέλημά σου όπως στον ουρανό έτσι και στη γη». (Ματ 6:10) Σε αυτόν τον ουρανό βρίσκεται ο Θεός.
Για παράδειγμα, στην Κυριακή Προσευχή ο Ιησούς είπε να λέμε «Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς», δηλαδή «Πατέρα μας, που βρίσκεσαι στους ουρανούς». (Ματ 6:9, ΝΜΒ) Ή, όπως είπε ο Σολομών στον Θεό: «Άκουσέ μας από τον ουρανό όπου κατοικείς». (1Βα 8:30, ΝΜΒ· βλ. επίσης 1Βα 8:49· 2Χρ 30:27· Ψλ 2:4)
Επίσης, μαζί με τον Θεό στον ουρανό, ή αλλιώς στο πνευματικό σύμπαν, βρίσκονται και οι άγγελοι. (1Βα 22:19· Ψλ 89:5-7· 103:20, 21· Ιωβ 1:6· 2:1· Ησ 6:1-3· Ιεζ 1:5, 24, 28· Δα 7:10· Ματ 18:10· 24:36· Λου 2:13· 15:7, 10· Ιου 6· Απ 12:12· 19:14) Μολονότι υπάρχει τρόπος επικοινωνίας και σύνδεσης του πνευματικού σύμπαντος με το υλικό σύμπαν ακόμα και για τους αγγέλους (Γε 28:12, 13), αυτοί οι δύο κόσμοι είναι πολύ διαφορετικοί στη φύση τους.
Αυτή η διαφορετικότητα τονίζεται από μια άλλη αντίθεση όρων στη Γραφή, το «πνευματικό» σε αντιδιαστολή με το «σάρκινo», «ψυχικό» ή «χωμάτινο». (Ησ 31:3· Ιωα 3:6· 1Κο 15:42-50· Εφ 6:12)
Ενώ η λέξη «πνεύμα» κατά βάση σημαίνει κάτι το αόρατο, όπως π.χ. είναι ο άνεμος, όταν αναφέρεται στο ουράνιο βασίλειο, σημαίνει επιπλέον και κάτι το άυλο.
Έτσι λοιπόν, όταν η Γραφή λέει ότι ο Θεός είναι «πνεύμα» (Ιωα 4:24) όπως επίσης και ότι οι άγγελοι είναι «πνεύματα» (1Βα 22:21· Ψλ 104:4· Εβρ 1:7, 14), δεν εννοεί απλώς ότι είναι αόρατοι αλλά προφανώς ότι είναι και άυλοι.
Επίσης, σαν τον Ιεχωβά, οι άγγελοι αποκαλούνται "θεοί" (εβρ. ελοχίμ) και «γιοι του Θεού», (Ψλ 8:4, 5· Γε 6:1-4· Ιώβ 1:6) λόγω της ομοιότητας φύσης με τον Θεό. Γι’ αυτό κιόλας, ενώ σήμερα οι άνθρωποι μπορούν με επιστημονικά όργανα να εντοπίσουν αόρατα υλικά πράγματα, όπως είναι οι μαύρες τρύπες ή η αντιύλη, αδυνατούν να εντοπίσουν τους αγγέλους, παρ’ όλο που οι τελευταίοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας.—2Βα 6:15-17· Ψλ 34:7.
Πρέπει ακόμα να προσθέσουμε ότι οι χρισμένοι από το άγιο πνεύμα Χριστιανοί, που θα αναστηθούν με ουράνιο, ή αλλιώς πνευματικό, σώμα, λέγεται (1) ότι θα γίνουν «θείας κοινωνοί φύσεως» (2Πε 1:4), δηλαδή θα έχουν θεϊκή φύση· (2) ότι θα αποκτήσουν την εικόνα του Χριστού, δηλαδή θα μοιάζουν ως προς τη φύση στον αθάνατο πλέον Χριστό (1Κο 15:49), και (3) ότι θα γίνουν «όμοιοι με [τον Θεό], επειδή θα τον δούνε ακριβώς όπως είναι». (1Ιω 3:2) Τούτα τα στοιχεία ακυρώνουν τη συλλογιστική περί «ακτίστου» και «κτιστού», κατά την οποία σύμφωνα με τον Αθανάσιο ο Ιησούς, ως γέννημα του Θεού, είναι όμοιος στη φύση μόνο με Αυτόν, ενώ τα άλλα πνευματικά πλάσματα είναι απολύτως ανόμοια.
Με τις ανωτέρω θέσεις τους, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, κάνουν τους εξής ισχυρισμούς, τους οποίους θα συνοψίσουμε εδώ, ώστε να τους απαντήσουμε έναν προς έναν:
1. Λένε ότι η Αγία Γραφή δεν κάνει διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου.
2. Χρησιμοποιούν τη διάκριση μεταξύ υλικών και πνευματικών όντων, ως απόδειξη ότι δεν υφίσταται διάκριση κτιστού και ακτίστου.
3. Επειδή ο Θεός κατά δηλώσεις της Αγίας Γραφής "κατοικεί στον ουρανό", δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ του Θεού και των άλλων πνευματικών πλασμάτων που επίσης κατοικούν στον ουρανό. Άρα, δεν τίθεται διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου.
4. Οι άγγελοι ονομάζονται "θεοί" ή "γιοί του Θεού" από την Αγία Γραφή, λόγω της ομοιότητας της φύσεώς τους με τον Θεό. (Από αυτό υπονοείται και το ότι και ο Χριστός που είναι ο Υιός του Θεού, δεν διαφέρει από τους Αγγέλους κατά την φύση, άρα δεν τίθεται θέμα ομοουσιότητας).
5. Οι αναστημένοι άγιοι, θα είναι "κοινωνοί Θείας Φύσεως", δηλαδή θα έχουν θεϊκή φύση.
6. Το ότι θα έχουν την "εικόνα του Χριστού", σημαίνει ότι θα μοιάζουν κατά τη φύση τους στον αναστημένο και αθάνατο Χριστό.
7. Το ότι θα γίνουν "όμοιοι με τον Θεό", φαίνεται από το ότι θα τον δουν "ακριβώς όπως είναι".
Τους ανωτέρω ισχυρισμούς τους, τους λένε... σοβαρά! Μη γελάτε! Ας δούμε λοιπόν ένα προς ένα τα ανωτέρω επιχειρήματα, στο φως της Αγίας Γραφής ΜΟΝΟ, μήπως και συνειδητοποιήσουν πόσο τους έχει στερήσει η Σκοπιά από τις βασικές ικανότητες αντίληψης!
2. Υπάρχει στην Αγία Γραφή διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου;
Ας διαψεύσουμε λοιπόν τον πρώτο τους ισχυρισμό, ότι δήθεν στην Αγία Γραφή δεν γίνεται πουθενά διάκριση μεταξύ κτιστού και ακτίστου:
Ξεκινάμε με τον ευαγγελιστή Μάρκο, που παρεθέτοντας τα λόγια του Χριστού, κάνει σαφή διαχωρισμό μεταξύ Ακτίστου Θεού και κτίσεως:
Μάρκος 13/ιγ: 19: έσονται γαρ αι ημέραι εκείναι θλίψις, οία ου γέγονε τοιαύτη απ’ αρχής κτίσεως ης έκτισεν ο Θεός έως του νυν και ου μη γένηται.
Ας δούμε μία ακόμα διάκριση κτιστού και Ακτίστου:
Ψαλμοί 100/ρ: 3: Γνωρίσατε ότι ο Κύριος είναι ο Θεός· αυτός έκαμεν ημάς, και ουχί ημείς· ημείς είμεθα λαός αυτού και πρόβατα της βοσκής αυτού.
Υπάρχει άραγε διάκριση κτιστού και Ακτίστου; Υπάρχει κάποιος οποιοσδήποτε, στο Υλικό ή στο Πνευματικό βασίλειο, που να είναι όμοιος με τον Θεό;
Ιερεμίας 10/ι: 6: Δεν υπάρχει όμοιός σου, Κύριε· είσαι μέγας και μέγα το όνομά σου εν δυνάμει.
Ησαΐας 40/μ:25: Με ποιον, λοιπόν, θα με εξομοιώσετε, και θα εξισωθώ; λέει ο Άγιος.
Ησαΐας 46/μστ:5,9: Με ποιον θα με εξομοιώσετε και θα με εξισώσετε και θα με συγκρίνετε, και θα είμαστε όμοιοι; ... Ενθυμήθητε τα πρότερα, τα απ' αρχής· διότι εγώ είμαι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος· εγώ είμαι ο Θεός και ουδείς όμοιός μου·
Η Αγία Γραφή είναι σαφέστατη, ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΟΙΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΟΙΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. Αν αυτή η ΑΝΟΜΟΙΟΤΗΤΑ δεν είναι διάκριση κτιστού και Ακτίστου, τότε τι είναι;
Στο σημείο αυτό, (για να προλάβουμε κάθε πονηρή ιδέα αμφισβήτησης από πλευράς των Μαρτύρων της Σκοπιάς), θα ξεκαθαρίσουμε ότι άλλη είναι η "ομοίωση" του κτίσματος με τον Θεό κατά την δύναμη και την ουσία, και άλλο το "καθ' ομοίωσιν" που αναφέρει η Αγία Γραφή, στο οποίο όπως παρατηρείτε υπάρχει ένα: "κατά", που σημαίνει ότι μεταξύ Θεού και κτίσματος, παρεμβάλλεται κάποιος άλλος, που είναι "όμοιος" με τον Θεό, βάσει του οποίου ο άνθρωπος βαδίζει στην πορεία του "καθ' ομοίωσιν".
"Μα, πώς υπάρχει ακόμα και αυτός ο ένας "όμοιος" μεσάζων, μεταξύ Θεού και "καθ' ομοίωσιν" ανθρώπων, εφ' όσον είπαμε ότι κανείς άλλος δεν είναι όμοιος με τον Θεό;" θα ρωτήσει εύλογα κάποιος.
Την απάντηση τη δίνουμε σε σχετική μας μελέτη, αλλά εδώ θα πούμε εν συντομία, ότι αυτός είναι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ. Γι' αυτό δεν μιλάμε για "άλλον", αλλά για Τον ίδιο Τον Δημιουργό που ενανθρώπισε! Ο μόνος όμοιος με τον Θεό, είναι φυσικά ο Ίδιος ο Θεός! Ο οποίος, επειδή ως Θεός δεν έχει κανέναν όμοιό Του ώστε να μπορεί να συγκριθεί, ή έστω να γνωσθεί από τον άνθρωπο, ενανθρώπισε, ώστε να γνωρισθεί δια της ανθρώπινης φύσης Του. Ε, λοιπόν, αυτή ακριβώς η ανθρώπινη φύση, είναι η ομοίωση της Θεϊκής Του φύσης. Γιατί η λέξη: "ομοίωση", δεν αναφέρεται φυσικά στην ουσία, δεν αναφέρεται στη φύση του Θεού, αλλά στη ΜΙΜΗΣΗ της ζωής του ανθρώπου Χριστού, που κατά τη Θεϊκή Του φύση είναι ο Δημιουργός μας.
Η αδυναμία των Μαρτύρων της Σκοπιάς, να δεχθούν τον Ιησού Χριστό ως Θεάνθρωπο, τους εμποδίζει να κατανοήσουν όλες αυτές τις αλήθειες, και να βολοδέρνουν σε φαιδρές εξομοιώσεις Θεού και Αγγέλων. Η άρνησή τους να δεχθούν το ομοούσιο του Πατρός και του Υιού για να μη θίξουν δήθεν τον Θεό, (το οποίο για τα άχρονα πρόσωπα σημαίνει ταύτιση ουσίας, άρα κοινή Θεότητα), τους οδηγεί σε παραδοχές ταύτισης της ουσίας του Θεού με των αγγέλων!
Επειδή θεωρούν τον Θεό να έχει σώμα και να ζει στο χρόνο, δεν κατανοούν, ότι τρία άχρονα πρόσωπα, όπως ο Πατέρας ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, υπάρχοντας εκτός χωροχρόνου, και χωρίς τους περιορισμούς χώρου και χρόνου, είναι πανταχού και πάντα παρόντα. Και τρία πρόσωπα που είναι παντού και πάντα και τα τρία, φυσικά ταυτίζονται κατά την ουσία τους, που δεν την ξεχωρίζει ο χώρος και ο χρόνος. και δεν είναι τρεις ουσίες, αλλά μία. Σε αντίθεση με όλα τα κτίσματα, τα οποία ο χωροχρόνος τα διαχωρίζει, και δεν αφήνει τις ουσίες τους να ταυτίζονται όπως η ουσία των Θείων Προσώπων.
Μήπως όλα αυτά που λέμε εδώ, είναι δικές μας ερμηνείες, που δεν διδάσκονται στην Αγία Γραφή; Ε, τότε, ας τα δούμε όλα αυτά στην Αγία Γραφή συνοπτικά, σε ένα κεφάλαιο που έχει άμεση σχέση με το θέμα που εξετάζουμε. Πρόκειται για το πρώτο κεφάλαιο της προς Εβραίους Επιστολής:
Εβραίους 1/α: 1: Πολυμερώς και πολυτρόπως πάλαι ο Θεός λαλήσας τοις πατράσιν εν τοις προφήταις, επ' εσχάτου των ημερών τούτων ελάλησεν ημίν εν υιω, 2 ον έθηκε κληρονόμον πάντων, δι' ου και τους αιώνας εποίησεν· 3 ος ων απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού, φέρων τε τα πάντα τω ρήματι της δυνάμεως αυτού, δι' εαυτού καθαρισμόν ποιησάμενος των αμαρτιών ημών εκάθισεν εν δεξιά της μεγαλωσύνης εν υψηλοίς, 4 τοσούτω κρείττων γενόμενος των αγγέλων, όσω διαφορώτερον παρ' αυτούς κεκληρονόμηκεν όνομα. 5 τίνι γαρ είπέ ποτε των αγγέλων· υιος μου ει συ, εγώ σήμερον γεγέννηκά σε; και πάλιν· εγώ έσομαι αυτώ εις πατέρα, και αυτός έσται μοι εις υιόν; 6 όταν δε πάλιν εισαγάγη τον πρωτότοκον εις την οικουμένην, λέγει· και προσκυνησάτωσαν αυτώ πάντες άγγελοι Θεού. 7 και προς μεν τους αγγέλους λέγει· ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα, και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα· 8 προς δε τον υιόν· ο θρόνος σου, ο Θεός, (Κλητική) εις τον αιώνα του αιώνος· ράβδος ευθύτητος η ράβδος της βασιλείας σου. 9 ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίμησας ανομίαν· δια τούτο έχρισέ σε, ο Θεός, ο Θεός σου έλαιον αγαλλιάσεως παρά τους μετόχους σου· 10 και συ κατ' αρχάς, Κύριε (Εβραϊκό "Γιαχβέ"), την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοί· 11 αυτοί απολούνται, συ δε διαμένεις· και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, 12 και ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς, και αλλαγήσονται· συ δε ο αυτός ει, και τα έτη σου ουκ εκλείψουσι. 13 προς τίνα δε των αγγέλων είρηκέ ποτε· κάθου εκ δεξιών μου έως αν θώ τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου; 14 ουχί πάντες εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν;
Βλέπουμε εδώ τη σαφέστατη διάκριση Αγγγέλων - κτισμάτων και Κτίστη Υιού. Ο Θεός Υιός, διακρίνεται σαφώς από τους "ουρανούς" οι οποίοι παρέρχονται ενώ Εκείνος είναι αναλλοίωτος ως ΑΧΡΟΝΟΣ. Δήλωση φυσικά που μαρτυρείται και από τη φράση: "δι' ου και τους αιώνας εποίησεν". Γιατί αυτός που ποιεί τον χρόνο, είναι άχρονος. Είναι "χαρακτήρ (σταμπαρισιά) της υποστάσεως" του Πατρός. Η λέξη: "υπόσταση" στην εποχή εκείνη, προ των Καππαδοκών πατέρων, έχει την έννοια της ΟΥΣΙΑΣ, και δηλώνει το ΟΜΟΟΥΣΙΟ. Μόνο μετά τους Καππαδόκες πατέρες, η λέξη αποκτά την έννοια του προσώπου. Γι' αυτό η φράση αυτή, είναι σαφέστατη δήλωση του ομοουσίου Πατρός και Υιού! Και στη συνέχεια το κεφάλαιο, προχωράει για να δείξει την ασύγκριτη διαφορά του Υιού του Θεού από τους Αγγέλους! Οι μεν άγγελοι είναι κτίσματα που προσκυνούν, ο δε Υιός είναι ο Κτίστης του ουρανού και της γης, ο οποίος ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΤΑΙ. Οι μεν άγγελοι είναι "λειτουργικά πνεύματα", ο δε Υιός είναι ο "Γιαχβέ", "ο Θεός". Γιατί, όπως μπορείτε να δείτε από τους σχετικούς δεσμούς στο ανωτέρω κείμενο, αυτά η προς Εβραίους Επιστολή τα παραθέτει από την Παλαιά Διαθήκη, όπου εφαρμόζονται στον Γιαχβέ. Εδώ όμως τα εφαρμόζει τον Ιησού Χριστό!
Και ενώ τον κατονομάζει "Γιαχβέ", ανώτερο από τους αγγέλους και τον αποκαλεί "Θεό", ακριβώς στο σημείο αυτό, λέει: "γι' αυτό σε έχρισε ο Θεός, ο Θεός σου..." Μα έχει Θεό ο Θεός; Αν έχει και ανθρώπινη φύση μαζί με τη Θεϊκή, ΝΑΙ! Κατά τη Θεϊκή Του φύση είναι Θεός, ομοούσιος του Πατρός. Κατά την ανθρώπινη όμως, έχει Θεό, τη Θεϊκή Του φύση! Ως Θεός, μας καλεί να γίνουμε "κατ' εικόνα Του". Ως άνθρωπος, μας καλεί να γίνουμε "εικόνα Του", (χωρίς το "κατά").
Άλλωστε, σκεφθήτε το εξής: Δεν λέει η Αγία Γραφή ότι όλα ο Πατέρας τα έκτισε δια του Υιού; Ας του δούμε:
Ιωάννης 1/α: 1-3: Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος. 2 Ούτος ήτο εν αρχή παρά τω Θεώ. 3 Πάντα δι' αυτού έγειναν, και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν, το οποίον έγεινεν.
Κολοσσαείς 1/α: 15-17: ος εστιν εικών του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, 16 ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι· τα πάντα δι' αυτού και εις αυτόν έκτισται· 17 και αυτός εστι προ πάντων, και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε.
(Επί των ανωτέρω δες και τις εξής μελέτες μας: Είναι ο Ιησούς Χριστός "κτίσμα"; Λεξικογραφική ανάλυση των λέξεων: "γεννητός" και "κτιστός" Ο Πρωτότοκος πάσης κτίσεως Είναι ο Χριστός Δημιουργός μόνο της υλικής δημιουργίας; )
Εάν λοιπόν ο Πατέρα έκτισε τα πάντα δια του Υιού, γιατί η Αγία Γραφή μας λέει ότι τα έπλασε Ο ΘΕΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ;
Ιώβ 9/θ:8: Αυτός μόνος εκτείνει τους ουρανούς και πατεί επί τα ύψη της θαλάσσης.
Ψαλμοί 72:18 (71:18): ευλογητός Κύριος ο Θεός, ο Θεός Ισραήλ, ο ποιών θαυμάσια μόνος
Ησαϊας 44/μδ: 24: εγώ Κύριος ο συντελών πάντα, εξέτεινα τον ουρανόν μόνος και εστερέωσα την γην
Άρα δεν είχε βοηθό κανέναν ο Θεός. Και πώς λέει η Αγία Γραφή ότι τα έπλασε όλα δια του Υιού;;;
Η απάντηση είναι ότι τόσο ο Πατέρας, όσο και ο Υιός, (όπως και το Άγιο Πνεύμα), είναι τα τρία πρόσωπα της ΜΙΑΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ, που έχουν κοινή την ουσία της Θεότητας. Ο ΕΝΑΣ Θεός λοιπόν με τα τρία πρόσωπα της Θεότητας, ΜΟΝΟΣ Δημιούργησε τα πάντα, στον ουρανό και στη γη. Ο Πατήρ, δια του Λόγου Του, εν Αγίω Πνεύματι:
Ψαλμοί 33/λγ:6: Με τον Λόγον του Γιαχβέ έγειναν οι ουρανοί, και διά της Πνοής του στόματος αυτού πάσα η στρατιά αυτών.
Να ο Τριαδικός Κτίστης: Ο Γιαχβέ Πατέρας, ο Γιαχβέ Λόγος, και ο Γιαχβέ Πνεύμα. Έτσι κατανοούμε, τη σαφή διάκριση του Κτίστη και της Κτίσεως. Ο Τριαδικός Θεός, είναι Άκτιστος, και ανόμοιος από οτιδήποτε άλλο, που είναι κτιστό, είτε στον ουρανό, είτε στη γη, και η Αγία Γραφή κάνει αυτή τη διάκριση ξεκάθαρα.
Ας το δούμε όμως αυτό το "περί ουρανού" αναλυτικότερα...
3. Διάκριση του Κτίστη από την υλική ΚΑΙ την πνευματική κτίση
Η προσπάθεια των Μαρτύρων της Σκοπιάς να πουν ότι ο Θεός δεν διακρίνεται από το πνευματικό βασίλειο, επειδή δήθεν βρίσκεται στον ουρανό όπως οι άγγελοι, πέφτει και αυτή στο κενό.
1. Κατ' αρχήν, το ότι υπάρχει όντως διάκριση μεταξύ "ουρανού και γης", ΔΕΝ αποκλείει το να υπάρχουν επιπλέον διακρίσεις, όπως μεταξύ "γης και θάλασσας", "παρόντος και μέλλοντος αιώνος", ή "κτιστού και Ακτίστου". Η Αγία Γραφή, κάνει πολλών ειδών διακρίσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η μία διάκριση αποκλείει την άλλη. Ας δούμε για παράδειγμα μερικές:
Πράξεις 4/δ: 24: οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπαν ειπον: Δεσποτα συ ο θεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις (με την ευκαιρία, να άλλο ένα χωρίο που κάνει διάκριση του Ακτίστου από όλα ανεξαιρέτως τα κτίσματα).
Πράξεις 14/ιδ: 15: και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιων επιστρεφειν επι τον θεον τον ζωντα ος εποιησεν τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις
Αποκάλυψις 7/ζ: 2: και ειδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραξε φωνη μεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γην και την θαλασσαν
Εφεσίους 1/α: 21: υπερανω πασης αρχης και εξουσιας και δυναμεως και κυριοτητος και παντος ονοματος ονομαζομενου ου μονον εν τω αιωνι τουτω αλλα και εν τω μελλοντι.
Ματθαίος 12/ιβ: 32: και ος εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεται αυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ουκ αφεθησεται αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι
2. Ο Θεός διακρίνεται σαφώς στην Αγία Γραφή, ως ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Άκτιστος, σε αντιπαράθεση με ΟΛΗ την κτίση, τόσο την γήινη (υλική), όσο και την ουράνια (πνευματική):
Βασιλέων Β' 19/ιθ:15: Και προσηυχήθη ενώπιον του Κυρίου ο Εζεκίας, λέγων, Κύριε Θεέ του Ισραήλ, ο καθήμενος επί των χερουβείμ, συ αυτός είσαι ο Θεός, ο μόνος, πάντων των βασιλείων της γής· συ έκαμες τον ουρανόν και την γήν·
Παρατηρούμε σε αυτό το χωρίο, ότι ο Θεός δεν συγκαταριθμείται εδώ μαζί με τον ουρανό σε αντιπαράθεση με τη γη. Δεν συγκαταλέγεται δηλαδή ως "πνεύμα" μαζί με τα "άλλα" ουράνια πνεύματα σε αντιπαράθεση με τη γη, αλλά ο Θεός αντιπαρατίθεται ΜΟΝΟΣ, ως Κτίστης, απέναντι και στον ουρανό, αλλά και στη γη, που αποτελούν και τα δύο ΤΗΝ ΚΤΙΣΗ Του. Διάκριση Κτίστη και κτίσης! Στα ίδια πλαίσια κινούνται και τα επόμενα χωρία:
Ησαΐας 37/λζ:16: Κύριε των δυνάμεων, Θεέ του Ισραήλ, ο καθήμενος επί των χερουβείμ, συ αυτός είσαι ο Θεός, ο μόνος, πάντων των βασιλείων της γής· συ έκαμες τον ουρανόν και την γην.
Ησαΐας 44/μδ:24: Εγώ είμαι ο Κύριος ο ποιήσας τα πάντα· ο μόνος εκτείνας τους ουρανούς, ο στερεώσας την γην απ' εμαυτού·
Ησαΐας 45:18 Διότι ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός, ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως αλλ' έπλασεν αυτήν διά να κατοικήται· Εγώ είμαι ο Κύριος και δεν υπάρχει άλλος.
Ο ουρανός λοιπόν, ΔΕΝ συγκαταριθμείται μαζί με τον Θεό, αλλά διακρίνεται, σε μια διάκριση κτιστού και Ακτίστου!Σαφέστατη διάκριση!
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζονται περισσότερα ντοκουμέντα επί της διάκρισης Ακτίστου και κτίσης, πνευματικής και υλικής! Το να ξεκαθαρίζει ο Θεός ότι διαφέρει και δεν ομοιάζει με οποιονδήποτε άλλον, ή με οτιδήποτε άλλο, είναι η σαφέστερη και η πιο απόλυτη διάκριση που γίνεται στην Αγία Γραφή! Για τίποτα άλλο δεν υπάρχει τόσο κατηγορηματική διαφοροποίηση στην Αγία Γραφή, απ' ό,τι στον Θεό, σε αντιπαράθεση με τα κτίσματα!
Ας επικεντρώσουμε τώρα την προσοχή μας, σε μερικά στοιχεία ακόμα, για ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ αυτής της διάκρισης κτιστού και Ακτίστου:
Α. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το κτιστό από τον Άκτιστο Θεό, είναι το αναλλοίωτο του Ακτίστου, σε αντιπαράθεση με το κτιστό που αλλοιώνεται! Ας θυμηθούμε αυτά που διαβάσαμε στην προς Εβραίους Επιστολή, για τον Άκτιστο Θεό Λόγο Γιαχβέ Ιησού:
Εβραίους 1/α: 10-12: συ κατ' αρχάς, Κύριε (Εβραϊκό "Γιαχβέ"), την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοί· 11 αυτοί απολούνται, συ δε διαμένεις· και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, 12 και ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς, και αλλαγήσονται· συ δε ο αυτός ει, και τα έτη σου ουκ εκλείψουσι
Το Άκτιστο λοιπόν, διακρίνεται από το κτιστό, στο ότι είναι εκ φύσεως αναλλοίωτο και αιώνιο. Το δε κτιστό, έχει ως χαρακτηριστικό του την αλλοίωση, είτε είναι γη, (ύλη), είτε ουρανός (πνεύματα), επειδή υπόκειται στον χωροχρόνο που είναι πεπερασμένος.
Β. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του Ακτίστου, είναι ότι εκτός από τον χρόνο, δεν περιορίζεται σε τόπο:
Βασιλέων Α' 8/η:27: Αλλά θέλει αληθώς κατοικήσει Θεός επί της γης; ιδού, ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να σε χωρέσωσι
Γ. Το Άκτιστο επίσης, δεν μοιάζει με ΤΙΠΟΤΑ άλλο:
Ησαΐας 46/μστ:5,9: Με ποιον θα με εξομοιώσετε και θα με εξισώσετε και θα με συγκρίνετε, και θα είμαστε όμοιοι; ... Ενθυμήθητε τα πρότερα, τα απ' αρχής· διότι εγώ είμαι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος· εγώ είμαι ο Θεός και ουδείς όμοιός μου·
Δ. Το Άκτιστο επίσης, Δημιούργησε τα πάντα χωρίς βοήθεια κτισμάτων, ως παντοδύναμος:
Ησαϊας 44/μδ: 24: εγώ Κύριος ο συντελών πάντα, εξέτεινα τον ουρανόν μόνος και εστερέωσα την γην
Ε. Το Άκτιστο, διατηρεί σε ύπαρξη το κτιστό, με την παντοδυναμία του:
Κολοσσαείς 1/α: 17: τα πάντα δι' αυτού και εις αυτόν έκτισται· 17 και αυτός εστι προ πάντων, και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε.
Εβραίους 1/α: 3: φέρων τε τα πάντα τω ρήματι της δυνάμεως αυτού
Μετά απ' όλα αυτά τι λέτε; διαφοροποιείται το Άκτιστο από το κτιστό στην Αγία Γραφή; Κι όμως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, που έρχονται με την Αγία Γραφή να παραστήσουν τους δασκάλους στις πόρτες μας, αυτά όλα δεν τα παρατήρησαν!
4. Ένας άστεγος Θεός
Ας δούμε όμως προσεκτικότερα και το άλλο επιχείρημα των Μαρτύρων, που θέλουν τον Θεό "κάτοικο των ουρανών". Παρέθεσαν ένα σωρό εδάφια, για να μας πείσουν, ότι ο Θεός συγκαταλέγεται ΜΕΣΑ στη φράση: "ουρανοί". Όμως είδαμε κι εμείς ένα σωρό εδάφια, που δείχνουν ότι οι ουρανοί είναι ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ του Θεού! Λοιπόν, αν ο Θεός είναι κάτοικος των "ουρανών", ρωτάμε: Πού έμενε ο Θεός ΠΡΙΝ κατασκευάσει τους ουρανούς; Άστεγος ήταν;
Από το ερώτημα αυτό, είναι εμφανής η πλάνη όσων νομίζουν ότι ο Θεός κατοικεί κάπου στο σύμπαν!
Γιατί το λέει λοιπόν η Αγία Γραφή;
Το θέμα αυτό, το έχουμε αναλύσει σε ξεχωριστή μελέτη. Εδώ θα θυμίσουμε μόνο, ότι ο ουρανός αναφέρεται ως κατοικία του Θεού, για να μας δείξει ότι ο Θεός είναι ΑΝΩΤΕΡΟΣ από τον άνθρωπο, όπως ο ουρανός είναι ανώτερος από τη γη.
Πώς το ξέρουμε αυτό; Μήπως είναι δική μας επινόηση αυτή η ερμηνεία;
Φυσικά όχι! για να δείξουμε ότι η Αγία Γραφή ΔΕΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΕΙ όταν αναφέρει ότι ο Θεός είναι "στον ουρανό", αλλά ότι το λέει μεταφορικά για τον λόγο που προείπαμε, θα δείξουμε ορισμένα εδάφια πάλι από την Αγία Γραφή, που δείχνουν ότι ο Θεός ΔΕΝ χωράει στους ουρανούς, ώστε να είναι κάτοικός τους!
Βασιλέων Α' 8/η: 27 Αλλά θέλει αληθώς κατοικήσει Θεός επί της γης; ιδού, ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να σε χωρέσωσι· πόσον ολιγώτερον ο οίκος ούτος, τον οποίον ωκοδόμησα.
Χρονικών Β' 2/β: 6 Αλλά τις δύναται να οικοδομήση εις αυτόν οίκον, ενώ ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να χωρέσωσιν αυτόν;
Χρονικών Β' 6/στ: 18 Αλλά θέλει αληθώς κατοικήσει Θεός μετά ανθρώπου επί της γης; Ιδού, ο ουρανός, και ο ουρανός των ουρανών, δεν είναι ικανοί να σε χωρέσωσι πόσον ολιγώτερον ο οίκος ούτος, τον οποίον ωκοδόμησα;
Εβραίους 7/ζ: 26 Τοιούτος γαρ ημίν έπρεπεν αρχιερεύς, όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών και υψηλότερος των ουρανών γενόμενος
Συνεπώς, κατά την Αγία Γραφή, όταν αυτή ακριβολογεί, και δεν χρησιμοποιεί μεταφορικές εκφράσεις, όχι μόνο ΔΕΝ εξομοιώνεται ο Θεός με τους "ουρανούς", αλλά αντιτίθεται και διαφέρει σαφώς, ως άκτιστος που δεν δεσμεύεται από τον χώρο και τον χρόνο. Όπως είπε και ο Απόστολος Παύλος:
Πράξεις 17/ιζ: 28: εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν
Ο Θεός είναι άπειρος, και όχι μόνο δεν βρίσκεται μέσα στο σύμπαν, αλλά αντιθέτως, το σύμπαν περιέχεται σ' Αυτόν! Πού να το σκεφθούν όμως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αυτό, που η οργάνωσή τους, τους διδάσκει ότι ο Θεός έχει σώμα συγκεκριμένου σχήματος και ζει κάπου στο σύμπαν!
5. Οι άγγελοι ως υιοί του Θεού
Καιρός τώρα να δούμε και τον επόμενο ισχυρισμό των οπαδών της Σκοπιάς. Ότι δήθεν ΄΄οι Άγγελοι ονομάζονται "υιοί του Θεού", λόγω της ομοιότητας της φύσης τους με τον Θεό΄΄!!!
Και να σκεφθείτε, ότι αυτή τη βλασφημία, οι οπαδοί της Σκοπιάς τη λένε, μόνο και μόνο για να μη θίξουν (κατά τη γνώμη τους) τον Θεό, εξισώνοντας τη φύση του με τη φύση του Χριστού!
Όμως, οι Μάρτυρες είναι τόσο άσχετοι, που προφανώς δεν γνωρίζουν ότι "υιός του Θεού", δεν λέγεται μόνο ο "ομούσιος", αλλά και ο ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟΣ. Ας δούμε μερικά αγιογραφικά εδάφια για παράδειγμα:
Όσοι γαρ Πνεύματι Θεού άγονται, ούτοί εισιν υιοί Θεού. 15 ου γαρ ελάβετε Πνεύμα δουλείας πάλιν εις φόβον, αλλ’ ελάβετε Πνεύμα υιοθεσίας, εν ω κράζομεν· αββά ο Πατήρ (Ρωμαίους 8/η: 14,15).
Και οι άγγελοι, ως αγόμενοι υπό του Πνεύματος του Θεού, είναι τέκνα υιοθεσίας, και δεν πρέπει να συγχέονται με τον κατά φύσιν Υιό του Θεού τον Ιησού Χριστό. Γι' αυτό ο Ιησούς πάντα έκανε διάκριση στη δική του Υιότητα την κατ' ουσίαν, με την υιοθετημένη υιότητα των κτισμάτων, και ποτέ δεν εξίσωνε τις δύο αυτές υιότητες, αλλά τις ανέφερε ξεχωριστά:
Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα υμών (Ιωάννης 20/κ: 17).
Διαφορετικά, αν ο Θεός είχε και άλλους κατά φύσιν Υιούς, ο Χριστός δεν θα ήταν μονογενής:
Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε· ο μονογενής υιος ο ων εις τον κόλπον του πατρός, εκείνος εξηγήσατο (Ιωάννης 1/α: 18).
Μονογενής σημαίνει ότι ΔΕΝ έχει άλλα αδέλφια όμοια με αυτόν. Αν ο Ιησούς είναι μονογενής, τότε οι άλλοι ΔΕΝ είναι κατά φύσιν γιοι όπως Εκείνος, αλλά υιοθετημένοι!
Στο σημείο αυτό, πρέπει να απαντήσουμε στην αστεία δικαιολογία που δίνουν για το θέμα αυτό οι Μάρτυρες της Σκοπιάς. Λένε ότι ο Χριστός, είναι μονογενής, επειδή είναι το μόνο δημιούργημα που έπλασε ο Θεός μόνος Του, ενώ όλα τα άλλα τα έπλασε δια του Υιού!!!
Ήδη όμως είδαμε στα προηγούμενα, ότι όχι μόνο ο Θεός έπλασε "τα πάντα ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ", αλλά και ότι "χωρίς τον Υιό και Λόγο του Θεού, δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έγινε" (Ιωάννης 1/α: 3). Άλλωστε, δια της "κατασκευής", ΔΕΝ ονομάζεται κανένας Υιός. Υιός ονομάζεται είτε δια της ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΓΕΝΝΗΣΗΣ, είτε δια της υιοθεσίας. Και επειδή όλοι οι άλλοι είναι κατά φύσιν γιοι, ο Λόγος είναι ο μόνος ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι επειδή οι άγγελοι ονομάζονται: "θεοί", έχουν Θεία φύση, ας αναφέρουμε μερικά εδάφια, για να δούμε τι λέει επ' αυτής της βλασφημίας η Αγία Γραφή:
Σαμουήλ Β' 7/ζ: 22: Διά τούτο μέγας είσαι, Κύριε Θεέ· διότι δεν είναι όμοιός σου· ουδέ είναι Θεός εκτός σου, κατά πάντα όσα ηκούσαμεν με τα ώτα ημών.
Βασιλέων Α' 8/η: 23: και είπε, Κύριε Θεέ του Ισραήλ, δεν είναι Θεός όμοιός σου εκ τω ουρανώ άνω και επί της γης κάτω, όστις φυλάττεις την διαθήκην και το έλεος προς τους δούλους σου τους περιπατούντας ενώπιόν σου εν όλη τη καρδία αυτών·
Χρονικών Α' 17ιζ: 20: Κύριε, δεν είναι όμοιός σου, ουδέ είναι Θεός εκτός σου κατά πάντα όσα ηκούσαμεν με τα ώτα ημών.
Χρονικών Β' 6/στ:14: και είπε, Κύριε Θεέ του Ισραήλ, δεν είναι Θεός όμοιός σου εν τω ουρανώ και επί της γής
Α΄ Κορ. 8/η: 4-6: ουδείς Θεός έτερος ει μη εις. 5 και γαρ είπερ εισί λεγόμενοι θεοί είτε εν ουρανω είτε επί της γης, ωσπερ εισί θεοί πολλοί και κύριοι πολλοί, 6 αλλ’ ημίν εις Θεός ο Πατήρ, εξ ου τα πάντα και ημείς εις αυτόν, και εις Κύριος Ιησούς Χριστός, δι’ ου τα πάντα και ημείς δι’ αυτού.
Για τους Χριστιανούς λοιπόν, είναι ένας Θεός, ο Πατέρας, και ένας Κύριος ο Ιησούς Χριστός. Δεν είναι πολλοί Θεοί, όπως είναι για τους πολυθεϊστές Μάρτυρες της Σκοπιάς.
Και αν οι άγγελοι ονομάζονται στην Παλαιά Διαθήκη "ελοχίμ", (θεοί), ας μάθουν οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, ότι η Εβραϊκή λέξη: "ελοχίμ" σημαίνει επίσης και: "ισχυροί".
6. Κοινωνοί Θείας Φύσεως
Ώρα όμως να δούμε και τον άλλο βλάσφημο ισχυρισμό των Μαρτύρων της Σκοπιάς, ότι δήθεν "Οι αναστημένοι άγιοι, θα είναι "κοινωνοί Θείας Φύσεως", δηλαδή θα έχουν θεϊκή φύση".
Όμως "κοινωνός Θείας Φύσεως", ΔΕΝ σημαίνει ΜΕΤΟΧΟΣ. Κοινωνώ, δεν σημαίνει "μετέχω". Σημαίνει επικοινωνώ. Για παράδειγμα, ο Αδάμ που είχε κοινωνία με τον Θεό στον Παράδεισο, δεν έγινε Θεός.
Αλλά ούτε καν Ελληνικά δεν γνωρίζουν οι ηγέτες της Σκοπιάς, και έχουν κάνει και τους Έλληνες οπαδούς τους να ξεχάσουν αυτά που ξέρουν!
Η κοινωνία της Θείας Φύσεως, δεν γίνεται με ομοίωση της ουσίας του κτίσματος με την ουσία του Κτίστη. Η άκτιστη ουσία είναι ΑΜΕΘΕΚΤΗ. Η κοινωνία της Θείας Φύσεως, γίνεται δια της μετοχής των Ακτίστων Ενεργειών του Θεού. Αλλά αυτά για τους οπαδούς της Σκοπιάς (και για την ίδια τη Σκοπιά) είναι ψιλά γράμματα που δεν τα κατανοεί καν...
7. Το σώμα των αναστημένων αγίων
Προχωράμε στο επιχείρημα που ισχυρίζεται ότι "οι αναστημένοι άγιοι, επειδή θα είναι "εικόνα Χριστού", θα είναι όμοιοι με τον Χριστό κατά τη φύση του ουράνιου σώματος".
Και πάλι όμως, άλλο "εικόνα" και άλλο "ουσία". Το κατ' εικόνα δεν σχετίζεται κατ' ανάγκην με την ουσία. Βεβαίως θα έχουμε το σώμα του αναστημένου Χριστού κατά την ανθρώπινη ουσία, αλλά αυτό δεν σχετίζεται κατ' ανάγκην με τη λέξη "εικόνα". Η εικόνα σου στον καθρέφτη, δεν είναι άνθρωπος κατά την ουσία. Ο γιος σου όμως είναι, που είναι και αυτός εικόνα σου.
Βεβαίως, οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, δικαιολογημένα συγχέουν την εικόνα με την ουσία, εφ' όσον η Σκοπιά τους έχει αλλάξει τη... γλώσσα, όπως έχουμε δείξει στη μελέτη μας: "Εικόνα" = ...."ουσία" (!!!)
Αλλά και στο θέμα του κατ' εικόνα, έχουμε ήδη δείξει, ότι όχι μόνο οι αναστημένοι, αλλά ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είναι ΕΙΚΟΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥ! Αλλά δεν έχουν το σώμα της αναστάσεως του Χριστού! Περισσότερα για το θέμα αυτό, στη μελέτη μας: Πλάσθηκε τέλειος ο Αδάμ;
Το σώμα της αναστάσεως των αγίων, θα είναι βεβαίως όμοιο με το σώμα της αναστάσεως του Χριστού. Μόνο που το σώμα της αναστάσεως του Χριστού, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΓΕΛΙΚΟ όπως ισχυρίζεται η Σκοπιά, αλλά ΑΦΘΑΡΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ! Το έχουμε δείξει και αυτό στη σχετική μας μελέτη.
Και σε αυτό το σημείο λοιπόν, οι οπαδοί της Σκοπιάς, παίρνουν μηδέν, στις γνώσεις τους για τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής!
8. Θα τον δουν καθώς είναι
Τέλος, να πούμε ότι ο ισχυρισμός των Μαρτύρων της Σκοπιάς, ότι ΄΄Το ότι θα γίνουν "όμοιοι με τον Θεό", φαίνεται από το ότι θα τον δουν "ακριβώς όπως είναι"΄΄, είναι εντελώς άσχετος με το θέμα μας.
Το ότι θα τον δουν καθώς είναι, σημαίνει ότι θα Τον δουν ως ΦΩΣ, και όχι ως ΠΥΡ, όπως θα τον δουν όσοι αναστηθούν με σώματα σκοτεινά, ως άδικοι και ασεβείς. Αλλά αυτά τα έχουμε αναλύσει σε άλλη μας μελέτη, και μπορεί ο αναγνώστης να βρει την ανάλυση εκεί.
Υπάρχει λοιπόν, ή δεν υπάρχει στην Αγία Γραφή διάκριση κτίσματος και Ακτίστου Θεού; Είμαστε βέβαιοι, ότι κάθε απροκατάληπτος αναγνώστης, από το πλήθος των αγιογραφικών αποδείξεων που παρουσιάσαμε, έχει ήδη κατανοήσει το μέγεθος της άγνοιας και της πλάνης των Μαρτύρων της Σκοπιάς.
Εσύ ο Μάρτυρας της Σκοπιάς, που δέχεσαι με κλειστά τα μάτια όσα φαιδρά σου λέει η οργάνωση του Μπρούκλυν, αν δεν θέλεις να δώσεις βάση σε αυτά που σου λέμε εμείς οι άνθρωποι, τουλάχιστον δώσε προσοχή σε όσα σου λέει ο Θεός:
Ψαλμοί 50/ν:21: Υπέλαβες ότι είμαι τω όντι όμοιός σου· θέλω σε ελέγξει, και θέλω παραστήσει πάντα έμπροσθεν των οφθαλμών σου.
Ησαϊας 46/μστ: 8-10: Ανακαλέσατε αυτό εις τον νούν σας, αποστάται. 9 Ενθυμήθητε τα πρότερα, τα απ' αρχής· διότι εγώ είμαι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος· εγώ είμαι ο Θεός και ουδείς όμοιός μου· 10 όστις απ' αρχής αναγγέλλω το τέλος και από πρότερον τα μη γεγονότα, λέγων, Η βουλή μου θέλει σταθή και θέλω εκτελέσει άπαν το θέλημά μου·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου