Το μυστήριο της ζωής

Προσέξτε όμως· το μυστήριο της ζωής συνίσταται σε τούτο: Ο Θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο για να υπάρχει, αλλά τον έπλασε για να ζει· διότι μεταξύ της υπάρξεως και της ζωής υπάρχει διάκριση. Υπάρχουν και τα βουνά· αλλά δεν ζουν. Υπάρχουν και τα ζώα· αλλά δεν ζουν τη ζωή όπως θέλησε ο Θεός να τη δώσει στους ανθρώπους, με πλήρη συνείδηση δηλαδή και ανάταση και μετοχή, μέθεξη, στη θεία ζωή.

Η ύπαρξη λοιπόν σκέτη, μόνη, έχει αξία; Και οι δαίμονες έχουν ύπαρξη· αλλά δεν θα έχουν ζωή. Πόσες φορές ακούμε το ρήμα υπάρχω... Ένα μπουκάλι ούζου μάλιστα -στον Βόλο βγαίνει, το είδα- γράφει απ`έξω '' Υπάρχω ''· κι συμπληρώνω: '' Αλλά ζεις; ... ''. Το να υπάρχεις είναι μία κουβέντα· όπως πολλές φορές ρωτάμε'' Τι κάνεις; '' και μας απαντάει ο άλλος '' Υπάρχω ''. Ζεις όμως ; Ζεις σε όλο το βάθος και το νόημα τη ζωή; ... Έτσι λοιπόν ο Θεός δεν έκανε τον άνθρωπο για να υπάρχει, αλλά για να ζει.

Η ζωή του ανθρώπου, αγαπητοί μου, δεν θα ήταν όπως την γνωρίζουμε σήμερα, αλλά θα ήταν μια ζωή από τον Θεό, με τον Θεό και για τον Θεό. Θα ήταν δηλαδή ένας κύκλος που θα ξεκινούσε από την ύπαρξη, θα έμπαινε στον χώρο της ζωής, με την ελευθερία που έδωσε ο θεός στον άνθρωπο, για να φτάσει, με τη βοήθειά Του, μέσα στη ζωή του Θεού. Αυτή θα ήταν η ζωή της θεώσεως, η εν Θεώ ζωή.  Όμως αυτή η ζωή προσωρινά ματαιώθηκε· και ματαιώθηκε επειδή ο άνθρωπος δεν τήρησε τους όρους που έθεσε ο Θεός, και αντί γι`αυτή τη ζωή μπήκε ο θάνατος.

                                                           ( Μέρος 5 ης ομιλίας του - Η ανάσταση των νεκρών )
                                                                            †   π. Αθανασίου Μυτιληναίου


                                                             Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
                                                             Ομιλίες απομαγνητοφωνημένες