Πως θα απαλλαγούμε από το άγχος

 

Πως θα απαλλαγούμε από το άγχος

Ο Κύριος στην επί του όρους ομιλία Του μας απευθύνει μια σωτήρια προτροπή: «Μη μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλώμεθα;» (Ματθ. ς’ 31).

Μην κυριευθείτε από αγωνιώδη φροντίδα λέγοντας: τι θα φάμε, ή τι θα πιούμε, ή πως θα ντυθούμε;

Σήμερα όμως, λόγω των ποικίλων δυσκολιών για την εξοικονόμηση των υλικών μας αναγκών, οι άνθρωποι κυριεύονται εύκολα από άγχος και αγωνιώδη φροντίδα.

Γι’ αυτό φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, κάπως εξωπραγματικός ο λόγος αυτός του Κυρίου, να αποβάλουμε δηλαδή την αγωνιώδη μέριμνα για τις υλικές μας ανάγκες.Αλλά δεν είναι εξωπραγματικός.

Τέτοιο τον θεωρούν οι άθεοι, οι υλιστές και ειδωλολάτρες, που περιορίζουν τη ζωή τους στο παρόν, στα λίγα χρόνια επάνω στη γη.

Αυτοί βλέπουν μόνο την υλική υπόσταση τους και παραθεωρούν την πνευματική και αθάνατη ψυχή τους. Γι’ αυτό επικεντρώνουν όλο το ενδιαφέρον τους στις υλικές τους ανάγκες: στο τι θα φάνε, τι θα πιούν, πως θα ντυθούν και πως θα εξασφαλίσουν ότι κάνει άνετη και ευχάριστη την εδώ ζωή τους.

Και είναι φυσικό να κυριεύονται από άγχος μπρος στις ποικίλες δυσκολίες για την εξασφάλιση όλων αυτών.

Διότι γι’ αυτούς φαγητό, χρήμα και ανέσεις είναι το παν. Η χαρά και η ευτυχία τους.

Γι’ αυτό γύρω από αυτά τα θέματα στρέφονται τα ενδιαφέροντα και οι συζητήσεις τους. Και, όταν παρουσιάζεται κάποια δυσκολία, απελπίζονται, αγωνιούν και τα χάνουν.

Πως θα απαλλαγούμε από το άγχος

Εμείς όμως είμαστε πιστοί Χριστιανοί. Και ως πιστοί Χριστιανοί γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε μόνο σώμα αλλά και ψυχή αθάνατη. Και η ζωή μας δεν τελειώνει στα λίγα χρόνια της επί γης παραμονής μας, αλλ’ επεκτείνεται στην ατέρμονη αιωνιότητα.

Και έχουμε μεν και εμείς ανάγκη των υλικών αγαθών, που αφορούν στο σώμα μας. Αλλά περισσότερη ανάγκη έχουμε των πνευματικών δωρημάτων, που αφορούν στην αθάνατη ψυχή μας. Και η κύρια φροντίδα μας, στην αρετή και σε ότι πνευματικό πρέπει να επικεντρώνεται, κατά τον λόγο του Μεγάλου Βασιλείου: «Υπερόρα σαρκός, παρέρχεται γαρ επιμελού δε ψυχής, πράγματος αθανάτου» (Εις το «πρόσεχε σεαυτώ», ΕΠΕ 6, 222).

Δηλαδή, μη επικεντρώνεις το ενδιαφέρον σου στη σάρκα που είναι φθαρτή και προσωρινή, και στις ανάγκες της.

Η επιμέλεια και η φροντίδα σου να στρέφεται κυρίως και πρωτίστως στην πνευματική και αθάνατη ψυχή σου.

Ο Χριστιανός, λοιπόν, που στρέφει τα ενδιαφέροντά του στα πνευματικά αγαθά, στη Βασιλεία του Θεού και στην απόκτηση των αρετών, δεν αγωνιά για τα υλικά αγαθά, που είναι δευτερεύοντα.

Γνωρίζει ότι ο Θεός θα του δώσει τα απαραίτητα. Όπως ακριβώς ο Κύριος μας το τονίζει: «Οίδεν ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων» (Ματθ. ς’ 32). Έχετε Πατέρα, μας λέει.

Πατέρα ουράνιο, γεμάτο στοργή και αγάπη. Πατέρα πάνσοφο, αλλά και παντοδύναμο.

Και σαν τέτοιος γνωρίζει όλες τις ανάγκες σας, όχι μόνο τις πνευματικές αλλά και τις υλικές, και μπορεί να τις ικανοποιήσει. Αυτός ο στοργικός Πατέρας φροντίζει για όλα τα δημιουργήματά Του. Και γι’ αυτά τα εφήμερα: τα λουλουδάκια του αγρού και τα πετεινά του ουρανού. Τα ντύνει και τα τρέφει με στοργή και γενναιοδωρία.

Είναι ποτέ δυνατόν να αδιαφορήσει για τα λογικά Του δημιουργήματα;

Όταν σκεπτόμαστε ότι έχουμε έναν τέτοιο Πατέρα είναι δυνατόν να μένει στην ψυχή μας άγχος και αγωνία για τις υλικές μας ανάγκες;

Ένα μόνο χρειάζεται να κάνουμε. Αυτό που ο ίδιος μας παραγγέλλει: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Ματθ. ς’ 33).

Να ζητάτε πρώτα από όλα και πάνω από όλα τα πνευματικά αγαθά της Βασιλείας του Θεού και την απόκτηση των αρετών, και τότε όλα αυτά τα επίγεια που σας είναι αναγκαία, θα σας δοθούν μαζί με εκείνα.