Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Δωδεκανήσου κ. Καλλίνικος :Ἀπάντησις εἰς τήν διόρθωσιν τοῦ Πάπα, εἰς τό «Πάτερ ἡμῶν … καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν…»

Ο μητροπολίτης ΓΟΧ Δωδεκανήσου Καλλίνικος απαντά στην αλλοίωση του Πάτερ Ημών από τον αιρετικό Πάπα

Γνωρίζοντας ὁ Χριστός ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀπό μόνος του δέν ἠμπορεῖ νά κατορθώση τίποτε, «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω. ΙΕ΄, 5) καί σεβόμενος τό αὐτεξούσιον τοῦ ἀνθρώπου, ζητεῖ τήν ἄδειάν μας διά νά ἐπέμβη (ὅπως ἔκαμε καί εἰς τόν παραλυτικόν. Bλέπομεν ἐκεῖ τόν Χριστόν νά τόν ἐρωτᾶ. «Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;» (’Iωάν. E’ , 6). Συνεπῶς, ἀπό μόνοι μας ἀδυνατοῦμεν νά φυλάξωμεν τόν ἑαυτόν μας ἀπό τίς παγίδες τοῦ σατανᾶ καί τοῦτο ἐξ αἰτίας τῆς κακῆς κλίσεώς μας πρός τό κακό, τήν ὁποίαν ἐκληρονομήσαμεν μετά τήν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων.



Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά καί ὁ διάβολος εἶναι καί αὐτός ἐλεύθερος νά πειράζη τούς ἀνθρώπους, πρέπει ὅμως νά τοῦ δοθῆ ἡ ἄδεια καί σεβόμενος ὁ Θεός προσωρινῶς τήν ἐλευθερίαν τοῦ σατανᾶ, τοῦ δίδει τήν ἄδειαν ὅμως μέ προϋποθέσεις, «ὅς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπέρ ὅ δύνασθαι, ἀλλά ποιήσει σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν» (Α΄ Κορ. 10-13).

Ἄρα λοιπόν ὁ σατανᾶς ζητεῖ νά μᾶς κοσκινίση ὡσάν τόν σῖτον διά νά ἐκλείψη ἡ πίστις ἡμῶν «Σίμων, Σίμων, ἰδού ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ συνιάσαι ὡς τόν σῖτον· ἐγώ δέ ἐδεήθην περί σοῦ ἵνα μή ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου· καί σύ ποτε ἐπιστρέψας στήριξον τούς ἀδελφούς σου» (Λουκ. ΚΒ΄, 31-32). Δι ᾿ αὐτόν τόν λόγον ζητεῖ ὁ Θεός νά τοῦ παράσχωμεν μέσῳ τῆς προσευχῆς μας, τήν ἄδειαν (λόγῳ τοῦ αὐτεξουσίου μας) νά ἐνεργήση, ἔτσι ὥστε νά μήν ἐπιτρέψη εἰς τόν σατανᾶ νά εἰσφέρη ἐντός ἡμῶν, διότι ἀπό τόν Κύριον ἐξαρτᾶται νά τόν ἐμποδίση νά πράξη αὐτά τά ὁποῖα ἐπιβούλευται ἐναντίον ἡμῶν, ἄλλως καί δέν προσευχηθοῦμε, σεβόμενος ὁ Χριστός τό προσωρινόν αὐτεξούσιόν του, θά τόν ἀφήση καί θά εἰσέλθη ἐντός ἡμῶν. Ἔτσι λοιπόν ἑρμηνεύεται ἡ Κυριακή προσευχή εἰς τήν ἐπίμαχον αὐτήν πρότασιν.

Κατά συνέπειαν ἡ ἑρμηνεία ἔχει ὡς ἑξῆς: «καί μήν ἐπιτρέψεις εἰς τόν σατανᾶ νά εἰσφέρη ἐντός ἡμῶν, δηλαδή νά εἰσέλθη ἐντός ἡμῶν». Τό ρῆμα τό ὁποῖον χρησιμοποιεῖ ὁ Χριστός δέν εἶναι τό ἴδιο μέ αὐτό τοῦ Πάπα, ἤτοι τό πίπτω, ἐνῶ ἡ λέξις «εἰσενέγκης» εἶναι τοῦ ρήματος εἰσφέρω, δηλαδή φέρω ἐντός, καί δευτερευόντως τό μόριον «μή» εἶναι ἀποτρεπτικόν, ἤτοι ἔχει τήν ἔννοιαν, νά ἐμποδίση.

Δυστυχῶς ἡ ὑπερηφάνεια τοῦ Πάπα εἶναι ἑωσφορική, διορθώνει καί αὐτόν τόν Χριστόν λέγοντας ὅτι ἔκανε λάθος, ἤτοι τό «καί μή εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν» εἶναι ἐσφαλμένο καί τό διορθώνει ὡς ἑξῆς «μη μας αφήσεις να πέσουμε στον πειρασμό». Ἄς ἔχουν τήν εὐχήν του ὅσοι ἐφίλησαν τό καταραμένο χέρι του, τό ὁποῖον τολμᾶ καί ἀλλάσση τά λόγια τοῦ Χριστοῦ, ὅτι ἔκαμε λάθος καί πρέπει νά τό διορθώση ὁ <ἀλάνθαστος> Πάπας. Βλέπετε τί σημαίνει Πάπας, ἀκόμη καί τόν Θεόν διορθώνει!!!

Ὁ Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Δωδεκανήσου κ. Καλλίνικος