« Η βασιλεία των ουρανών βιάζεται , και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν » ( Ματθ. 11, 12 ) .
Λέγεται ότι ταχέως κουραζόμεθα εις την προσευχήν. Διατί άραγε; Διότι δεν ενθυμούμεθα πάντοτε ζωηρώς τον Κύριον, ο Οποίος ευρίσκεται εις τα δεξιά μας. Βλέπε Αυτόν ακαταπαύστως με τους οφθαλμούς της καρδίας σου και τότε, και αν ακόμη προσεύχεσαι όλην την νύκτα, θα ημπορείς να ίστασαι και να προσεύχεσαι και δύο και τρεις νύκτας χωρίς να αισθανθής κούρασιν…
… Προσεύχεσαι. Η προσευχή σου γίνεται επιτυχώς και έχεις εσωτερικήν απόδειξιν ότι ο Κύριος ακούει αυτήν και ευδοκεί ευμενώς να την δεχθή. Αι σκέψεις σου ευρίσκονται εν ειρήνη. Αισθάνεσαι ανακούφισιν και γλυκύτητα εν τη καρδία σου . Εις το τέλος όμως της προσευχής σου, ένεκα της παραμικράς αδυναμίας της καρδίας και των σκέψεών σου ,βαρύ φορτίον πλακώνει την καρδίαν σου ,και αισθάνεσαι μεγάλην δυσκολίαν εις την προσευχήν και μάλιστα αποστροφήν προς αυτήν , αντί της προηγούμενης ανακουφίσεως και τάσεως προς προσευχήν . Μην απελπίζεσαι ,αγαπητέ μου . Αυταί είναι παγίδες του εχθρού , ο οποίος θέλει να μας ειρωνεύεται ιδιαιτέρως εις το τέλος μιας ευσεβούς πράξεως , δια να υποπέσωμεν εις απογοήτευσιν και να νομίσωμεν ότι οι προηγούμενοι μας κόποι εις το άγιον έργον το οποίον εκάμαμεν είναι χαμένοι. Μάθε , λοιπόν , να μη χαλαρώνης την ψυχήν σου κατά της προσευχής την ώραν ούτε επί μίαν στιγμήν. Προσεύχου εν πνεύματι και αληθεία , αδιαλείπτως και μη θέλης να κολακεύσης τον Θεόν με μίαν μόνον λέξιν – μη δηλαδή προφέρης ούτε μίαν μόνο λέξιν με υπόκρισιν. Ας είναι η προσευχή σου η έκφρασις της αληθείας , του Αγίου Πνεύματος το στόμα και μη επιτρέπης να εξυπηρετήση ούτε και με μίαν μόνον λέξιν το ψεύδος του εχθρού , ούτε να γίνη καθ ’ οιονδήποτε τρόπον όργανο του διαβόλου…
Ευχαριστία και πνευματική χαρά
… Σημείον και απόδειξις της ευσπλαχνίας του Κυρίου ή της Παναχράντου Αυτού Μητρός προς ημάς είναι η ειρήνη της ψυχής μετά την προσευχήν ή και κατ ’ αυτήν, ιδιαιτέρως μετά την τρικυμίαν πάθους , ιδιότης του οποίου είναι απουσία της ψυχικής ειρήνης. Απ ’ αυτήν την ψυχικήν ειρήνην και την ανακούφισην της καρδίας ημπορούμεν επίσης ευκόλως να εννοήσωμεν ότι η προσευχή μας εισακούσθη και ότι η χάρις την οποίαν εζητήσαμεν κατ’ αυτήν, μας εδόθη. Η επιτυχία της προσευχής αναγνωρίζεται ωσαύτως από την πνευματικήν δύναμιν ,την οποίαν αισθανόμεθα εντός μας μετά την εκπλήρωσιν των καθηκόντων μας και της αποστολής μας και από το εσωτερικόν φως το οποίον πλημμυρίζει την ψυχήν μας.
Η προσευχή δροσίζει και ζωογονεί την ψυχήν ,όπως ο εξωτερικός αήρ δροσίζει και ζωογονεί το σώμα. Όταν προσευχώμεθα αισθανόμεθα τους εαυτούς μας γενναιότερους και λαμπρότερους, ακριβώς όπως αισθανόμεθα τους εαυτούς μας φυσικώς και διανοητικώς υγιέστερους και νηφαλιώτερους όταν αναπνέωμεν τον καθαρόν ατμοσφαιρικόν αέραν…
… Μεγάλως ευεργετούνται όλοι όσοι προσεύχονται. Η προσευχή δίδει ανάπαυσιν εις την ψυχήν και το σώμα. Και αναπαύει όχι μόνον το σώμα και την ψυχήν εκείνου ο οποίος προσεύχεται – « καγώ αναπαύσω υμάς » ( Ματθ. 11, 28 ) -, αλλά και τας ψυχάς των προαπελθόντων προπατόρων, πατέρων και αδελφών μας. Βλέπεις πόσο σπουδαία είναι η προσευχή!
… Όταν, προσευχόμενοι με ζέσιν ιστάμενοι, καθήμενοι, εξηπλωμένοι ή περιπατούντες ,αίφνης μας επισκέπτεται το πνεύμα του Θεού και ακούοντες την Φωνήν Του αισθανόμεθα ότι εισέρχεται εις την ψυχήν μας όχι δια του στόματος ,ούτε δια της ρινός μας, ούτε δια των ώτων - μολονότι ο Σωτήρ μετέδωκε το Πνεύμα δια του λόγου και της πνοής και μολονότι « η πίστις έρχεται δι ’ ακοής » ( Ρωμ. 10, 17 ) – αλλ ’ απ ’ ευθείας δια του σώματος εις την καρδίαν , όπως ακριβώς ο Κύριος επέρασε δια των τοίχων της οικίας όταν επεσκέφθη τους Αποστόλους μετά την Ανάστασιν ,και ενεργεί ταχέως όπως ο ηλεκτρισμός και μάλιστα ταχύτερον από κάθε ηλεκτρικόν ρεύμα. Τότε αισθανόμεθα την ύπαρξίν μας ελαφράν, διότι αιφνιδίως ελευθερωνόμεθα από το βάρος των αμαρτιών μας ,το αίσθημα της συντριβής δια της αμαρτίας , το πνεύμα της ευλαβείας , της ειρήνης και της χαράς μας επισκέπτεται …
Από το βιβλίο « Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ »
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΠΡΟΘΙΕΡΕΩΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου