Περί του Πνευματικού Κόσμου. Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα. Μέρος Β'

4.Η μετάβαση από αυτή τη ζωή στην αιωνιότητα είναι πολύ δύσκολη. Πριν από αυτό μας το πέρασμα, μπορούμε να προσευχηθούμε, αλλά μετά από αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για τον εαυτό μας – μόνο τα αγαπημένα μας πρόσωπα μπορούν να μας βοηθήσουν με τις προσευχές τους. Στην κατάσταση που θα μας βρει ο Κύριος την ώρα του θανάτου μας, έτσι και θα μας κρίνει.
Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να προσευχόμαστε για τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν αναχωρήσει από αυτή τη ζωή¨ αυτό είναι το πιο σημαντικό που χρειάζονται από μας. Ο Κύριος εισακούει τις προσευχές μας, όταν προσευχόμαστε εκ καρδίας, τότε κι Εκείνος θα είναι μαζί μας εκεί. Θα ακούει τις προσευχές μας ακόμα κι αν είμαστε πολύ αμαρτωλοί, αλλά συνάμα θα περιμένει από μας να μετανοήσουμε όσο ακόμα είναι καιρός.

5.Εμφανίστηκε σε όραμα κάποτε η Υπεραγία Θεοτόκος μπροστά σε κάποιον από τους Αγίους Πατέρες, ο οποίος ποθούσε να πληροφορηθεί πόσο γρήγορη είναι η κίνηση του πνεύματος. Του είπε: «Όταν ζητάμε μεσολάβηση, λαμβάνουμε συχνά βοήθεια άμεσα, ειδικά όταν βρισκόμαστε μεταξύ ζωής και θανάτου.
Λαμβάνουμε βοήθεια άμεσα, αν κραυγάσουμε εκ βάθους καρδίας». Η Υπεραγία Θεοτόκος απάντησε ότι το πνεύμα ανταποκρίνεται με την ταχύτητα της σκέψης κι ακόμα γρηγορότερα. Με τους λογισμούς μας μπορούμε να είμαστε παντού σε χρόνο μηδέν.
Μπορεί να μην έχουμε καν τον χρόνο να σκεφτούμε και η βοήθεια είναι κιόλας εδώ. Είναι μια ταχύτητα αφάνταση. Ο νους του ανθρώπου μπορεί να διαπεράσει την αιωνιότητα μέσα σε μια και μόνο στιγμή.

6.Υπάρχει διαρκείς πόλεμος μεταξύ καλού και κακού. Επιθυμούμε να είμαστε καλοί, αλλά τα πνεύματα της πονηρίας δεν θέλουν να έχουμε ούτε ένα καλό χαρακτηριστικό στην προσωπικότητά μας – μόνο αρνητικά. Γι’ αυτό και πρέπει να πολεμάμε. Δεν μπορούμε να πολεμάμε μόνοι μας, αλλά ο Κύριος είναι προστάτης μας, διότι από τη στιγμή που θα Του ζητήσουμε ειλικρινά να μας βοηθήσει, θα έρθει αμέσως προς βοήθειά μας.
Κάποτε που ήμουν σε πολύ δύσκολη κατάσταση, είδα σε όραμα τον Σωτήρα να μου λέει ότι πρέπει να προσπέσω στην Υπεραγία Μητέρα Του, διότι εκείνη είναι η προστάτης των μοναχών. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να πασχίζουμε διαρκώς΄ αυτός είναι ο λόγος που έχουμε «πόλεμο λογισμών».
Αυτός ο πόλεμος των λογισμών δεν μαίνεται εναντίον σάρκας και αίματος, αλλά εναντίον των πονηρών πνευμάτων, που κρατούν τον αιώνα τούτο (πρβλ. Εφες. 6,12). Ο απόστολος Παύλος λέει, «Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι…την πίστιν τετήρηκα» (Β’ Τιμ. 4,7).
Κι έτσι, πρέπει πάντοτε να προσπίπτουμε στον Κύριο και την Υπεραγία Θεοτόκο. Πρέπει να προσευχόμαστε να μας αξιώσει να Τον αγαπήσουμε όπως Τον αγαπούν η υπεραγία Θεοτόκος, οι άγγελοι και οι Άγιοι. Ο παντοδύναμος Κύριος μπορεί σίγουρα να μας βοηθήσει σ’ αυτό. Ποθεί να είμαστε έτσι, ώστε να είμαστε εν αγάπη μαζί Του, εγκολπωμένοι για πάντα και για όλη την αιωνιότητα.
Εύχομαι να προσεύχεστε όλοι σας στον Κύριο να σας αξιώσει να Τον αγαπήσετε κατ’ αυτό τον τρόπο. Έτσι θα νιώσετε ειρήνη, ηρεμία στην καρδιά σας, διότι θα έχετε δώσει την καρδιά σας σ’ Εκείνον που είναι άπειρος και που μπορεί να σας χαρίσει απεριόριστη αγάπη και ειρήνη.

 Εκδόσεις Εν πλω

 Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας

Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
 σελ. 219-221

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις