Η προσευχή για τους νεκρούς

Ένα κομποσχοίνι που κάνεις για τον αδελφό σου, για τον συγγενή σου, δεν πάει χαμένο. Ο Θεός θα τον βοηθήσει, όταν βρεθεί σε δύσκολη θέση. Το κομποσχοίνι, όχι βοηθάει, αλλά και ψυχή από την κόλαση μπορεί να βγάλει! Τόση δύναμη έχει η προσευχή.

Εγώ μνημόνευα τον παππού μου, ο οποίος ήτο ιερεύς. Τότε ήμασταν ζηλωταί· πριν λάβουμε τις πληροφορίες. Δεν τον μνημονεύαμε εις την λειτουργία, διότι ήτο νεοημερολογίτης. Του έκανα πολλά κομποσχοίνια, και παρακαλούσα το Θεό λέγοντας: «Κύριε, τόσες λειτουργίες σου έκανε, τόσες εξομολογήσεις κλπ., ελέησον αυτόν». Τούτο έπραττα επί καιρόν.

Ένα βράδυ τον είδα εις τον ύπνο μου (όραμα· ήτο αποκάλυψις Θεού), να με φιλεί και να μου λέει: «Ευχαριστώ, παιδί μου, τώρα βρίσκομαι σε καλύτερη θέση!» Τότε βλέπω και τη γιαγιά μου, να με πιάνει από το χέρι και να μου λέει: «Παιδί μου, προσευχήσου και για μένα, ίνα πάω εκεί που είναι και ο παππούς σου τώρα». Ήταν ολοζώντανο αυτό που έβλεπα. Αισθανόμουνα ότι ήσαν νεκροί.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Πηγή: Λειμώνας (24/10/2011)

Υ/γ. Σ' ένα άνθρωπο-ράκο, χαρακωμένο από τα βάσανα στην ψυχή και το σώμα, που έφυγε σήμερα από τη ζωή αυτή για την αιωνιότητα. Είχα ακούσει κάποτε πως οι ψυχές των νεκρών δεν απαλλάσσονται μόνο από τα άρρωστα σώματά τους, αλλά απελευθερώνονται και από τα ψυχικά νοσήματα. Μακάρι σκέφτηκα...  Ελεύθερη πια ας αξιωθεί ν' ανεβεί κι η δική σου ψυχή προς τον θρόνο Του κι εκεί να βρει ανάπαυση. Θα 'μαστε καλά θείε, μακάρι να είσαι κι εσύ καλά!