Κόλλυβα ΠΑΙΣΙΟΣ

".....Ο Θεός θέλει να βοηθήσει τους κεκοιμημένους, γιατί πονάει για την σωτηρία τους, αλλά δεν το κάνει, γιατί έχει αρχοντιά. Δεν θέλει να δώσει δικαίωμα στον διάβολο να πει: “Πώς τον σώζεις  αυτόν, ενώ δεν κόπιασε (για την σωτηρία του);”. Όταν όμως προσευχόμαστε εμείς για τους κεκοιμημένους, (τότε), Του δίνουμε το δικαίωμα να επεμβαίνει. Περισσότερο, μάλιστα, συγκινείται ο Θεός, όταν κάνουμε προσευχή για τους κεκοιμημένους παρά για τους  ζώντες.

        Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας έχει τα κόλλυβα, τα μνημόσυνα. Τα μνημόσυνα είναι ο καλύτερος “δικηγόρος” για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Έχουν την δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν την ψυχή. Κι εσείς σε κάθε Θεία Λειτουργία να διαβάζετε κόλλυβα για τους κεκοιμημένους.
Έχει νόημα το σιτάρι. “Σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ” (Α΄ Κορ. ιε΄ 42), λέει η Γραφή. Στον κόσμο, μερικοί βαριούνται να βράσουν λίγο σιτάρι και  πηγαίνουν στην εκκλησία σταφίδες, κουραμπιέδες, κουλουράκια, για να τα  διαβάσουν οι ιερείς. Και, βλέπεις, εκεί στο Άγιον Όρος, κάτι γεροντάκια τα
καημένα, σε κάθε Θεία Λειτουργία, κάνουν κόλλυβα για τους κεκοιμημένους και για  τον Άγιο που γιορτάζει, για να έχουν την ευλογία του!"

Προσευχές - Ελεημοσύνες 

"....Όπως ανακουφίζουμε τους φυλακισμένους με αναψυκτικά κ.λπ. που τους πηγαίνουμε, έτσι και τους νεκρούς τους ανακουφίζουμε με τις προσευχές και τις ελεημοσύνες που κάνουμε για την ψυχή τους. Οι προσευχές των ζώντων για τους κεκοιμημένους και τα μνημόσυνα είναι η τελευταία ευκαιρία που δίνει ο Θεός στους κεκοιμημένους να βοηθηθούν, μέχρι να γίνει η  τελική Κρίση. Μετά την δίκη, δεν θα υπάρχει πλέον δυνατότητα να βοηθηθούν."

Θεία Λειτουργία- Σαρανταλείτουργο

".....Να πηγαίνετε στην εκκλησία “λειτουργιά”, δηλαδή πρόσφορο, και να δίνετε το  όνομα του κεκοιμημένου, να μνημονευθεί από τον ιερέα στην Προσκομιδή. Επίσης,  να κάνετε μνημόσυνα και τρισάγια. Σκέτο το “τρισάγιο”, χωρίς την Θεία  Λειτουργία, είναι ελάχιστο. Το μέγιστο που μπορούμε να κάνουμε για κάποιον,  είναι το “Σαρανταλείτουργο”. Καλό θα είναι, κι αυτό ακόμη, να συνοδευθεί με  ελεημοσύνη".

Προσευχή (κομποσχοινάκι)

"...Ν’ αφήνετε μέρος της προσευχής σας για τους κεκοιμημένους. Οι ίδιοι οι
πεθαμένοι, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Οι ζωντανοί, όμως, μπορούν. Με την  προσευχή (που κάνετε για τους κεκοιμημένους), είναι σαν να τους κερνάτε μία πορτοκαλάδα, ένα αναψυκτικό. Όταν ελεείτε κάποιον, να λέτε για ποιον  (συγκεκριμένα κεκοιμημένον) το κάνετε. Ώστε, να την πάρει ο άλλος την ελεημοσύνη και να πει: “Θεός, σχωρέσ’ τον!”. Κι αν ο άλλος το πει αυτό με την  καρδιά του, το μετράει μετά αυτό ο Θεός."

Αγνό κερί (μελισσοκέρι)

".....Όταν ανάβουμε κερί για την ψυχή κάποιου κεκοιμημένου, ωφελείται πολύ. Αν έχεις έναν νεκρό, ο οποίος έχει παρρησία στον Θεό, και του ανάψεις ένα κερί, αυτός  έχει υποχρέωση να προσευχηθεί για σένα στον Θεό. Αν, πάλι, έχεις έναν νεκρό, ο  οποίος νομίζεις ότι δεν έχει παρρησία στον Θεό, τότε, όταν του ανάβεις ένα αγνό  κερί, είναι σαν να δίνεις ένα αναψυκτικό σε κάποιον που καίγεται. Οι άγιοι  δέχονται ευχαρίστως την προσφορά του κεριού και είναι υποχρεωμένοι να  προσευχηθούν γι’ αυτόν που το ανάβει. Κι ο Θεός, ευχαρίστως, το δέχεται."

Πηγή : Αγιος Παϊσιος Αγιορείτης (1924-1994), Βιβλίο : "Λόγοι" - "Οικογενειακή Ζωή"