Ευχή οικονομικής κρίσεως Ελλάδος

Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας,
Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας

Ευχή
εις τον λυτήρα της Ελληνικής οικονομικής ημών κρίσεως,
Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν,
διά πρεσβειών της Παναγίας Αυτού Μητρός

   Πανάγαθε Κύριε, ο Θεός ημών, ο φιλάνθρωπος και ελεήμων, ο αεί και διά παντός κηδόμενος της σωτηρίας των ανθρώπων και προς το συμφέρον πάντα λυσιτελώς οικονομών και προνοούμενος και αυτό πάσιν απονέμων κατά το μέγα και πλούσιόν Σου έλεος, ο επιτρέψας και την παρούσαν οικονομικήν κρίσιν και δοκιμασίαν, εν η η ευλογημένη πατρίς των Ελλήνων κακώς οδυνάται, ο επιδημήσας εν χρόνω προς ημάς, τους αποδήμους της χάριτός Σου, και τη αφάτω Σου αγαθότητι σχίσας το χειρόγραφον των ημών αμαρτιών διά του υπερτίμου Σου αίματος, ο μυστικώς διακυβερνών τα σύμπαντα και διά της οικονομικής κρίσεως και πτωχεύσεως παιδαγωγών ημάς, ο εν τω λαώ Σου εναλλάσσων περιόδους παχειών και ισχνών αγελάδων, διδάσκων αυτώ την οικονομίαν των υλικών αγαθών, την επιθυμίαν κτήσεως των εν ουρανοίς μόνον, εν οις το πολίτευμα ημών υπάρχει, την αλληλεγγύην προς τους εμπεριστάτους και πάσχοντας, ο βρέχων επί δικαίους και αδίκους και την Σην δεικνύμενος προς πάντας ανύστακτον μέριμναν και φροντίδα, ο εκ του φλέγοντος πυρός των δοκιμασιών και περιστάσεων οδηγών ημάς εις δροσισμόν και αναψυχήν, ο εκ του αφεγγούς σκότους της εν τη αμαρτία και απληστία δουλώσεως ιθύνων τους οικέτας Σου προς ήμαρ ευφρόσυνον επιγνώσεως, μετανοίας και αναζητήσεως των εν τη ζωή απαραιτήτων και αναγκαίων, Αυτός, Πανάγαθε Βασιλεύ, ο Κύριος του ουρανού και της γης, ανάδειξον εν τω έθνει των Ελλήνων άνδρας θαυμαστούς, ευλαβείς, μεστούς θείου ζήλου και σοφίας προς φωτισμόν ημών, του λαού Σου, προς απόκρουσιν των προσβολών των εναντίων, και δος ημίν κυβερνήτας αντιρρόπους και φύλακας αγρύπνους αντιτάσσειν τη σφοδρότητι των οικονομικών στρατηγιών την αρετήν και προσφοράν εν τη του καιρού δυσκολία.

Ναί, Κύριε, ο Θεός, δος ημίν, τω Χριστωνύμω της Ελλάδος λαώ, την απαλλαγήν εκ των επιβούλων ημών, την σωτηρίαν και την λύτρωσιν, και εκ των αδιεξόδων και του σκότους, ίθυνον ημάς προς διεξόδους επιλύσεως προβλημάτων και προς ολοφώτους ατραπούς της Σοί ευαρέστου μόνον ευμαρείας. Ταπείνωσον εν τη ισχύι Σου τους δυνάστας ημών, ο ειπών «μη καυχάσθω ο δυνατός εν τη δυνάμει αυτού και μη καυχάσθω ο πλούσιος εν τω πλούτω αυτού» (Α´ Βασιλ. β΄,9), καθ’ ότι «Κύριος θανατοί και ζωογονεί, κατάγει εις Άδου και ανάγει·Κύριος πτωχίζει και πλουτίζει, ταπεινοί και ανυψοί» (Α´ Βασιλ. β΄,6-7). Ίδε την προαίρεσιν και την καθαρότητα του νοός ημών δεομένων Σου και σχίσον το χειρόγραφον του χρέους ημών τη μαχαίρα της πανσθενούς φιλανθρώπου Σου Χάριτος. Πράϋνον τας θλιβεράς συνεπείας της οικονομικής κρίσεως και εξουδενώσεως του δοξάζοντός Σε πληρώματος.
Ανάστησον το πεπτωκός φρόνημα των εντίμως εν Ελλάδι βιούντων. Ενίσχυσον πάντας τους εν τη πατρίδι ημών αξιοπρεπώς και φιλοπόνως οικούντας προς υπομονήν και άρσιν του σταυρού των λυπηρών, της ενδείας, πτωχεύσεως, εξουδενώσεως και στερήσεως των αγαθών Σου, εν ανεξικακία, εν συγχωρήσει αλλήλων και εν προηγήσει κενωτικής αγάπης. Δίδαξον ημάς εξαγοράζειν τον καιρόν, λογιζομένους αυτόν ως «παίγνιον επί της γης» ως «φύσημα μη κρατούμενον», «ως «πτήσιν ορνέου παρερχομένου» και ως «ναύν επί θαλάσσης ίχνος ουκ έχουσαν». Βοήθει ημίν γενέσθαι ο βίος ημών επί της γης γέφυρα μετάγουσα ουχί εις την δήθεν επιτυχίαν και επίπλαστον δόξαν, ην ματαίως, οίμοι, επιδιώκομεν, αλλά, ηδομένοις και ενασχολουμένοις εν τοις θείοις νοήμασιν, εις την ουράνιον δόξαν και την άληκτον μακαριότητα.
Βοήθει αύθις ημίν τοις δοξάζουσί Σε, εύσπλαγχνε χρεωλύτα, αποτινάξαι τον ζυγόν των ημών δανειστών και τυράννων, των θιγόντων την ημών ελευθερίαν, πωλούντων την ημών αξιοπρέπειαν, επηρεαζόντων την έκβασιν των δικών εν τοις δικαστηρίοις, υποτιμώντων την αξίαν των περιουσιακών ημών στοιχείων τη δυνάμει της αυτών οικονομικής ανέσεως. Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, τοις ενδόξοις της γης, και ημών δυνάσταις. Διάνοιξον, όμως, εν ταυτώ και ημών, του ευλογημένου λαού Σου, τα όμματα βλέπειν τα διαμένοντα συμφέροντα και μη αφρόνως πολιτεύεσθαι, φεύ, δανειζομένων ουχί προς εξασφάλισιν του επιουσίου ημών άρτου, αλλά προς αγοράν πολυτελών καταλυμάτων και κινητής περιουσίας υψίστης πολυτελείας, ως και προς διασκορπισμόν εν ανωφελέσι ταξιδίοις, ασωτίαις και τρυφηλότητι βίου.
Γιγνώσκομεν, Κύριε, ότι παρωργίσαμεν την Σην αγαθότητα ταίς παραλόγοις ημών απαιτήσεσι και επιθυμίαις, αφ’ ων αποστρέφεις το πρόσωπόν Σου, και ημάς, τους νυν ως Νινευΐτας εν μετανοία εκζητούντας τον θείόν Σου έλεος, διαβεβαιείς, ότι ου λαμβάνομεν εν τοις αιτήμασιν ημών, διότι κακώς αιτούμεθα, ίνα εν ταίς ηδοναίς δαπανήσωμεν.

Γνωρίζομεν ωσαύτως, ευΐλατε Κύριε, ότι παραθεωρούντες την εκουσίαν πτωχείαν, ακτησίαν και κοινοκτημοσύνην, αποστερούμεθα της ελευθερίας ημών και αύθις ζυγώ δουλείας ενεχόμεθα διά της συνάψεως δανείων, διά κολακείας ανθρώπων διά πληρωμής βαρυτάτων φόρων και παραμένομεν εσαεί χρεώσται των τοκογλύφων επιβούλων ημών συρόμενοι ως άλογα εκ του χαλινού.

Έτι γνωρίζομεν, Κύριε, ότι Συ ει «ο εγείρων από γης πτωχόν και από κοπρίας ανυψών πένητα» (Ψαλμ. 112, 7). Συ ει ο ανυψών πτωχόν εκ σκυβάλων και εξ αθλιότητος κοινωνικής και καταφρονήσεως εις περιόπτους θέσεις τους οικέτας Σου λέγων φωνή στεντορεία, ότι ο ελεών πτωχόν Σοί δανείζει, και ότι «πλουσιώτατός εστιν ο ελαχίστοις αρκούμενος».

Επάκουσον ούν, φιλάνθρωπε Κύριε, ημών δεομένων Σου και παύσον τας περί δανεισμού ημών αφρόνους επιθυμίας χάριν επιγείων ανέσεων·ρύσαι ημάς πάσης επιβουλής αλλοτρίων, πτωχεύσεως και εξαθλιώσεως, οδηγούσης εις στέρησιν προσωπικής και εθνικής ημών ελευθερίας· δος εργασίαν τη νεολαία Σου, ίνα μη εκ της αργίας εμπέση αύτη εις βόθυνον πάσης κακίας, και γενού αρωγός πάντων των ανέργων, αστέγων, εμπεριστάτων, ενδεών και πενήτων· κολόβωσον τον χρόνον της κρίσεως και ταχύ ανάτειλον τη προσφευγούση Σοι πατρίδι ημών ήμαρ ησυχίας, προόδου και πνευματικής αγαλλιάσεως, καίτοι εκ της ηθικής σήψεως ήχθημεν εις την οικονομικήν της σήμερον κρίσιν, πρεσβείαις της υπεραγίας Σου Μητρός, της Ελεούσης Θεοτόκου, της παραμυθίας των εν θλίψεσι, της επισκέψεως και ιάσεως των ασθενούντων, της αντιλήψεως των καμνόντων, της των χηρών και ορφανών προστάτιδος, της ρώσεως των αδυνάτων και του πλουτισμού των πενήτων, της ετοίμης των εμπεριστάτων αντιλήψεως εν πάση περιστάσει, ότι Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις συν τω ανάρχω Σου Πατρί και τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ Σου Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Εκτενής Δέησις.
Υπέρ της άνωθεν ειρήνης και της σωτηρίας των ψυχών ημών του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Κύριε, ελέησον,* Κύριε, ελέησον,* Κύριε, ελέησον.
Υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Κύριε, ελέησον,* Κύριε, ελέησον,* Κύριε, ελέησον.
Υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών Ιερωνύμου, του τιμίου πρεσβυτερίου, της εν Χριστώ διακονίας και της σωτηρίας αυτών του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Κύριε, ελέησον,* Κύριε, ελέησον,* Κύριε, ελέησον.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Κύριε, ελέησον,* Κύριε, ελέησον,* Κύριε, ελέησον.
Υπέρ λυτρώσεως του εν Ελλάδι φιλοχρίστου λαού από των δυσμενών συνθηκών εκ της προσφάτου οικονομικής κρίσεως του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Κρίσεως εξάρπασον,* Έλληνας υμνούντάς Σε,* Κύριε φιλάνθρωπε.
Υπέρ απομακρύνσεως των επιβούλων της ημών ελευθερίας και ανέσεως του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Επιβούλους δίωξον,* της Ελλάδος σθένει Σου,* Σώτερ, δοξαζούσης Σε.
Υπέρ εδαφίσεως της επηρμένης οφρύος των τους λαούς καταδυναστευόντων του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Τούς δυνάστας πτώχιζε* της Ελλάδος, Κύριε, * ο πλουτίζων δούλους Σου.
Υπέρ της τηρήσεως ημών εν ενότητι και ομονοία και αμοιβαία αγάπη του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Εν ενώσει τήρησον* τον λαόν Σου, Κύριε,* Σοί πιστώς προσφεύγοντα.
Υπέρ καταπέμψεως των ταίς ψυχαίς ημών συμφερόντων του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Οικονόμει, Κύριε,* ευσεβέσιν Έλλησι* ταίς ψυχαίς συμφέροντα.
Υπέρ καταισχύνης των ημάς οδηγούντων εις οικονομικήν εξαθλίωσιν χάριν ιδίων συμφερόντων του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Επηρμένον σύντριψον* δυναστών, Θεάνθρωπε,* των Ελλήνων φρύαγμα.
Υπέρ υπομονής του στένοντος λαού των Ελλήνων εν ταίς θλίψεσι και ταίς παρούσαις ανάγκαις του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Υπομένειν, Κύριε,* Έλληνας αξίωσον,* Σώτερ, εξαθλίωσιν.
Υπέρ αποτινάξεως του ζυγού των ημών δυναστών και επιβούλων του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Έγειρον εκ κρίσεως* της προσκαίρου, Κύριε,* Έλληνας αίνούντάς Σε.
Υπέρ βοηθείας και αντιλήψεως των καμνόντων και εμπεριστάτων Ελλήνων αδελφών ημών του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Έλλησι τοις στένουσιν* εξ οδύνης κρίσεως,* Ιησού, βοήθησον.
Υπέρ εξευρέσεως εργασίας τοις ανέργοις αδελφοίς ημών και δη τη εμπεριστάτω νεότητι του Κυρίου δεηθώμεν.
Τρισσεύον Κύριε Ελέησον Λιτής Αγίου Όρους.
Εργασίας βάλσαμον* τη ανέργω δώρησαι* νεολαία, Κύριε.
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.
Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.
Ότι πρέπει Σοι πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Είτα ψάλλομεν τα εξής Προσόμοια·
Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι.
Σώτερ ευσυμπάθητε,
Λόγε Θεού του Υψίστου,
χρεωλύτα Κύριε
ευσεβών συστήματος ,
ρύσαι θλίψεων,
άχθους, πτωχεύσεως,
κρίσεως Σούς δούλους
οικονομικής, φιλάνθρωπε,
και της κακότητος
επιβούλων χθόνα αρδεύοντας
νυν αειρρύτοις δάκρυσι
και ιδρώσιν, εύσπλαγχνε Κύριε,
ευλαβούς Ελλάδος,
και ώσπερ Νινευίται αληθώς
εν μετανοία Σην πάνσεπτον
κλήσιν μεγαλύνοντας.
Κύριε, ταπείνωσον
των δανειστών επηρμένον
φρύαγμα των δούλων Σου
και αυτών την μήνιδα
καταπράϋνον
καθ’ ημών, εύσπλαγχνε
Σώτερ, δοξαζόντων
ορθοδόξως Σε, φιλάνθρωπε,
και προστρεχόντων Σοι
εν παναλγειναίς περιστάσεσι
και λύπαις και στενώσεσιν
Έλληνας, Θεού Λόγε Κτίσαντος,
της οικονομίας
νυν κρίσιν υπομένοντας καλώς,
την ζοφεράν εξαθλίωσιν,
Δέσποτα, και πτώχευσιν.
Σώτερ, την νεότητα
εξ ανεργίας τυφώνος
προς την Σοί ευάρεστον
εργασίαν ίθυνον
και οδήγησον
πάντας αινούντάς Σε
αξιοπρεπείας
προς επάλξεις, πολυέλεε,
Σώτερ και Κύριε,
των ημών πταισμάτων χειρόγραφον
ο σχίσας συμπαθεία Σου
και πολλή, Χριστέ, αγαθότητι,
Σε παρακαλούμεν,
λιταίς της παναχράντου Σου μητρός
και Παισίου, ασκήσαντος
άρτι εν τω Άθωνι.
Απολυτίκια.
Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ευσυμπάθητε Σώτερ, ο το χρεόγραφον
σχίσας φθοράς και θανάτου
του γένους των χοικών,
ρύσαι Έλληνας πιστώς δοξολογούντάς Σε
άρχειν δοκούντων των λαών
χαλεπής επιβουλής,
πτωχεύσεως, ανεργίας
και δυναστών τυραννίδος,
φιλανθρωπότατε Θεάνθρωπε.
Θεοτοκίον.

Ελεούσα Παρθένε, εξαθλιώσεως
Ελλήνων ρύσαι τους δήμους,
σε ανυμνούντας πιστώς,
τους προσφεύγοντας ετοίμη αντιλήψει σου,
κρίσεως οικονομικής,
ανεργίας ζοφεράς,
πτωχεύσεως και δουλείας
τοις δανεισταίς, τοκογλύφοις
και επιβούλοις πάσι, Δέσποινα.