ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

NA EΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΤΟ ΘΕΟ


Μη νομίζεις, λοιπόν,
ότι θα προκόψεις στο δρόμο του Θεού,
μην ελπίζεις ότι θα κληρονομήσεις τον παράδεισο,
αν δεν περάσεις πρώτα μέσ΄από τη φωτιά των θλίψεων κι αν δεν σηκώσεις το σταυρό των δοκιμασιών και των πειρασμών,
που τον σήκωσαν όλοι οι άγιοι.
Θα πεις ίσως,
ότι ο σταυρός αυτός είναι βαρύς,
δυσβάσταχτος.
Ναι, είναι βαρύς,
αλλά για κείνους που δεν έχουν πίστη και ελπίδα.
Για σένα όχι, γιατί η παρουσία και η ενίσχυση του Κυρίου σου τον κάνει ελαφρύ. "
Όλα τα κατορθώνω με τη δύναμη που μου δίνει ο Χριστός" έλεγε ο απόστολος Παύλος
Αυτό μπορούμε να το πούμε και να το βιώσουμε όλοι οι χριστιανοί. Μπορείς κι εσύ.
Έτσι, και τις θλίψεις θα σηκώνεις ευκολότερα, αλλά και την αιώνια δόξα θ΄απολαύσεις, όπως λέει ο απόστολος: "
Οι θλίψεις μας, που περνούν γρήγορα και γι΄αυτό είναι ελαφριές, μας προετοιμάζουν για ολοένα και μεγαλύτερο πλούτο αιώνιας δόξας";
Και όσα υποφέρουμε τώρα, δεν ισοσταθμίζουν τη δόξα που μας επιφυλάσσει ο Θεός στο μέλλον";
Τόση είναι η ευσπλαχνία του Θεού,
πού,
με τούτα τα μικρά και πρόσκαιρα βάσανα,
μας φέρνει στη βασιλεία Του,
όπου θα γευθούμε τα ανεκλάλητα και αιώνια αγαθά.Αμήν

• 
  Χριστέ μου...
  Φώτισε τα σκοτάδια της ζωής μου, πάρε με στην αγκαλιά σου
  να νιώσω την ζεστασιά και την αγάπη Σου.
  Δίδαξε μου από την αρχή την Αγάπη, την Ταπείνωση, την Πραότητα,
  την Υπομονή, την Μακροθυμία.
  Σβήσε όσα έχω κάνει χωρίς εσένα, σβήσε την προηγούμενη ζωή μου
  και φτιάξε με όπως θέλεις ΕΣΥαπό την αρχή.
  Οδήγησε τα πόδια μου στο δρόμο σου.
  Οδήγησε το νου μου σε αγαθούς και θείους λογισμούς.
  Οδήγησε τα λόγια μου στην Αγάπη Σου.
  Κλείσε μου το στόμα στα περιττά λόγια και στην κατάκριση και
  μάθε με να μιλώ με την ψυχή μου.
  Μάθε με να προσεύχομαι και να στρέφω το βλέμμα μου στον ουρανό Σου.
  Μάθε με να απλώνω τα χέρια μου σε όσους χρειάζονται βοήθεια.
  Μάθε με να πονώ για τον άρρωστο και τον αδικημένο.
  Μάθε με να σωπαίνω.
  Μάθε με να είμαι ταπεινός στα λόγια και στα έργα.
  Μάθε με να ΑΓΑΠΩ!
  Σε Εσένα εμπιστεύομαι τη ζωή μου.
  Εγώ έχω απογοητευθεί από τα λάθη και τα πάθη μου.
  Εγώ επιθυμώ το μάταιο και το φθαρτό.
  Τα δοκίμασα όλα και με πόνεσαν, με πλήγωσαν, με μπέρδεψαν,
  μου θόλωσαν το νου. . .
  Μόνο ΕΣΥ μπορείς να με αλλάξεις.
  Θα με βοηθήσεις ; ; ;
  
• 
  ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ...
  Σε μακαρίζουν οι γενεές όλης της γης Κυρία,
  κι ευλαβικά σε προσκυνούν γλυκειά μας Παναγία.
  
  Βασίλισσα των χερουβείμ,αγγέλων υπερτέρα,
  σ' όλης της γης τα πέρατα, είσαι ενδοξοτέρα.
  
  Δεν είχες πλούτη και τιμές,τίτλους της γης, βραβεία,
  ούτε προστάτες ισχυρούς, κι ανθρώπων μεγαλεία.
  
  Είχες την κάθε αρετή κι όλη την σωφροσύνη,
  άδολη σκέψη, αγνότητα κι άγια ταπεινοσύνη.
  
  Αυτά είναι τα στολίδια σου, που βράβευσε ο θεός σου,
  και τον υιόν Του σούδωσε νάναι και γιός δικός σου.
  
  Μάνα προσφέρθηκες εσύ να γίνεις του Θεού σου,
  προστάτιδα και πρέσβυρα του ταπεινού λαού σου...!!!
  
• 
  Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ
  Με συγκινεί πολύ που ο Χριστός μας
  έτρωγε με ¨αμαρτωλούς, τελώνες και πόρνες¨.
  Αυτοί ήταν οι φίλοι Του, οι άνθρωποί Του, οι κοντινοί Του.
  Μ’ αυτούς πέρναγε το απόγευμά Του, και τις νύχτες Του.
  Πριν πέσει μπρούμυτα στο όρος των Ελαιών
  για την ολονύκτια προσευχή Του,
  έπινε κι έτρωγε μαζί τους,
  και πήγαινε στη Γεθσημανή
  ήδη μεθυσμένος απ’ την αγάπη Του
  για τα ¨παιδιά του δρόμου¨
  που Τον λάτρευαν.
  Τους άγγιζε χωρίς να σιχαίνεται ή να αποστρέφεται κανέναν,
  χωρίς να προσβάλει ή να διορθώνει ενοχλητικά,
  χωρίς ζόρισμα και υψωμένο δάκτυλο διδασκαλίας.
  Και έλεγε δημόσια,
  χωρίς ντροπή, ότι ήρθε γι’ αυτούς!
  Να τους καλέσει σε μετάνοια.
  Σε αλλαγή σκέψης.
  Σε έμπνευση ζωής.
  Δεν τους κάλεσε σε κατάθλιψη,
  μα σε μια αισιόδοξη οπτική
  και ζωογόνο προοπτική ζωής.
  Και κυρίως,
  ο Χριστός μας,
  τραγούδησε τη χαρά της ζωής!
  Λουλούδια, θάλασσες,
  ποτάμια και πουλιά,
  όλα,
  έκαναν ¨ποιητή¨,
  τον Ποιητή των πάντων!
  Γι’ αυτό όλοι Τον ερωτεύτηκαν.
  Άντρες – γυναίκες.
  Δεν τους τρόμαζε
  ο υιός της Παρθένου.
  Διότι η Μορφή Του δεν έβγαζε μομφή.
  Ο Ιησούς:
  Που μαγνητίζει
  τους όμορφους αμαρτωλούς.
  Εσένα. Εμένα.
  Όλους μας.
  

Για πολλούς Χριστιανούς
ο δρόμος προς την Βασιλεία των Ουρανών
μοιάζει ανηφόρα απότομη,
που με φορτίο έναν ασήκωτο σταυρό,
ανεβαίνουν όλο δυσκολία,
ανάμεσα σε πολλά αγκάθια,
μέχρι να φτάσουν στον θρόνο του Θεού!
Για όσους όμως νιώθουν ΣΑΝ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ
και εμπιστεύονται και αγαπούν τον Θεό Πατέρα τους,
τον Σταυρό τους τον νιώθουν τόσο ελαφρύ,
σαν μια αγκαλιά πανέμορφα λουλούδια,
που πρόθυμα κρατούν σφιχτά,
καθώς ανεβαίνουν ανάλαφρα
ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ