Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΔΗ - ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΪ

ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ (ΠΡΩΪ)

Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΔΗ

Υπό

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αντινόης

κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

Ο Προφήτης Ησαϊας στο 14^ο κεφάλαιο του ομωνύμου βιβλίου του εν Πνεύματι Αγίω προφητεύει λέγοντας: «Ο Άδης κάτωθεν επικράνθη συναντήσας σοι, συνηγέρθησάν σοι πάντες γίγαντες οι άρξαντες της γης» (Ησ. 14:6).  Ο δε Προφήτης Ωσηέ λέγει: «Εκ χειρός Άδου ρύσομαι και εκ θανάτου λυτρώσομαι αυτούς.  Πού η δική σου, θάνατε; Πού το κέντρον σου, Άδη» (Ωσηέ 13:14).

            Ο Κύριος μας Ιησού Χριστός, προ της Σταυρικής Του Θυσίας, διαβεβαίωσε τους αγίους Αποστόλους και Μαθητάς Του λέγοντας, ότι «και άλλα πρόβατα έχω, α ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης κακείνα με δει αγαγείν, και της φωνής μου ακούσουσι, και γενήσεται μία ποίμνη, είς ποιμήν» (Ιωάν. 10:16).  Μ’ αυτά τα λόγια υπαινήσετο την εις Άδη Κάθοδό Του.  Όπως, όταν ευρίσκετο στη γη, δίδαξε τους ανθρώπους, έτσι και μετά τον θάνατό Του έπρεπε να φωτίσει και τις ψυχές όλων εκείνων, που ευρίσκοντο στον Άδη.

            Κατά την Ιερά Παράδοση, το χρονικό διάστημα μεταξύ του σωματικού θανάτου του Κυρίου και της Αναστάσεώς Του ονομάζεται «Η εις Άδου Κάθοδος».  Στο διάστημα αυτό η ψυχή του Κυρίου, που ήταν υποστατικά ενωμένη με τον Θεό Λόγο, κατέβηκε στο βασίλειο των νεκρών για να κηρύξει και προς αυτούς το Ευαγγέλιο της σωτηρίας.  Έτσι, όλοι όσοι ήσαν επιδεκτικοί και άξιοι αυτής να σωθούν.  Σύμφωνα, λοιπόν, μ’ αυτή την Παράδοση, ο Κύριος έμεινε τριάντα τρεις ώρες στον Άδη, όσα ήσαν τα χρόνια της επί γης ζωής Του.

Στον Άδη κατέβηκε η ψυχή του Θεανθρώπου Σωτήρος Χριστού, που ήταν ενωμένη με την θεότητα του Θεού Λόγου, ενώ το Άγιο Σώμα Του έμεινε στο Τάφο ενωμένο αχώριστα με την θεότητα.  Αυτή την δογματική αλήθεια διδάσκει και ο υμνογράφος της Ορθοδόξου μας Εκκλησίας λέγοντας: «Εν Τάφω σωματικώς, εν Άδου δε μετά ψυχής ως Θεός, εν Παραδείσω δε μετά ληστού, και εν θρόνω υπήρχες, Χριστέ, μετά Πατρός και Πνεύματος, πάντα πληρών ο απερίγραπτος».

Διά μεν της αναμαρτήτου και αμώμου ψυχής Του ο Κύριος κατέλυε το κράτος του θανάτου, ευαγγελιζόμενος στις ψυχές, που εκρατούντο αιχμάλωτες, την σωτηρία και την απολύτρωση˙ διά δε του αφθάρτου Σώματός Του καταργούσε την σωματική φθορά και προτύπωνε την αφθαρσία και την εκ νεκρών γενική ανάσταση όλων των ανθρώπων.  Όλα αυτά τα γεγονότα τα προείδε ο Προφήτης Δαβίδ γράφοντας τον 15^ο Ψαλμό:  «Ουκ εγκαταλείψεις την ψυχήν μου εις Άδου, ουδέ δώσεις τον όσιόν σου ειδείν διαφθοράν» (Ψαλμ. 15:10).

Ο Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός διδάσκει λέγοντας, ότι αμέσως μετά τα τελευταία λόγια του Κυρίου, «τετέλεσται» και μέσα από το εμφανισθέν σκοτάδι, που κάλυψε όλη τη γη, η θεία και παναγία ψυχή του Κυρίου χωρίσθηκε από το ιερό και ζωοποιό Σώμα και «επεδήμησε» στην καρδιά του Άδου, σύμφωνα με όσα προείπε (Ματθ. 12:40. Λουκ. 23:43. Ιωάν. 20:17 και Α΄ Πέτρ. 3:18-19).

Επισκέφθηκε ο Κύριος θεοπρεπώς τον Άδη και πρόσφερε την σωτηρία.  Έτσι, ο Κύριος έγινε «η ανάστασις και η ζωή» (Ιωάν. 11:25) όλων των ανθρώπων.  Ο Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας διδάσκει λέγοντας: «Κάτεισιν εις Άδη ψυχή τεθεωμένη, ίνα ώσπερ τοις εν γη ευηγγελίσατο ειρήνην, αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, και τοις μεν πιστεύσασι γέγονεν αίτιος σωτηρίας αιωνίου, τοις δε απειθήσασιν απιστίας έλεγχος, ούτω και τοις εν Άδου, ίνα αυτώ παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων».

Ο σκοπός, λοιπόν, της καθόδου του Χριστού στον Άδη ήταν γιά να καταργήσει και εκμηδενίσει διά του ιδικού Του θανάτου εκείνον που είχε την εξουσία του θανάτου, «τουτέστι τον διάβολο» (Εβρ. 2:14).  Έτσι, φανέρωνε την απόλυτη θεϊκή δύναμη, εξουσία και κυριότητά Του πάνω στους ζώντας και νεκρούς.

Ο άγιος Κύριλλος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, μας διδάσκει λέγοντας, ότι ενώ ο Κύριος δίδαξε προς όλους τους απ’ αιώνος κεκοιμημένους, δεν σώθηκαν όλοι, αλλά μόνον εκείνοι που δέχθηκαν διά πίστεως τον Σωτήρα Χριστό.  «Όσοι πιστεύειν έμελλον, ει κατ’ εκείνο καιρού σαρκωθείς τοις επί γης επεφοίτησεν». 

Ο άγιος Γερμανός, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, λέγει: «Και τω εκ νεκρών πρωτοτόκω, λύσαντι τας του θανάτου ωδίνας, οι εν τη κοιλία του Άδου συνείποντο όσοι δηλαδή, το της απιστίας δεν έπαθον άμβλωμα».  Όσοι δεν απίστησαν, αλλά ακολούθησαν τον Αναστάντα Χριστό, αυτοί και σώθηκαν· όσοι όμως ήσαν, κατά την επί της γης ζωή τους, πόρνοι, μοιχοί, άδικοι, κλέπτες, ληστές και γενικά όσοι έζησαν μία αμαρτωλή ζωή, αυτοί δεν μπόρεσαν να δουν το Φως του Χριστού.  Αυτοί, δυστυχώς, ζούσαν θεληματικά μέσα σ’ ένα αδιαπέραστο σκοτάδι αμετανοησίας, αιχμάλωτοι στις ηδονές και της επιθυμίες της σαρκός. 

Όσοι, λοιπόν, σύμφωνα με τον Όσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, είχαν έργα αγαθά, αυτοί δέχθηκαν και την παρ’ Αυτού ωφέλεια.  Όσοι δεν είχαν αρετές, αυτοί δικαίως στερήθηκαν και της ωφελείας. 

Τέλος, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας διδάσκει λέγοντας, ότι «ο Χριστός ουδένα έσωσεν εν των Άδη, μη όντα και ο επί της γης άξιον σωτηρίας».

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε για να χαρίσει ζωή και αθανασία σ’ όλους τους ανθρώπους.  Ας ανοίξουμε την καρδιά μας για να κατεβεί στα βάθη της ψυχής μας.  Εκεί θα λάμψει το θεϊκό Του Φως, θα σου προσφέρει την σωτηρία, την απολύτρωση, τον αγιασμό.  Εκεί θα στήσει τον θρόνο Του και θα σου χαρίσει την χαρά και την ειρήνη, που καμία δύναμη δεν μπορεί να σου την αφαιρέσει.  Μόνον, όταν δεχθούμε την Νίκη του Χριστού κατά του θανάτου με πίστη ακλόνητη, θα μπορέσουμε να υπερνικήσουμε το δικό μας θάνατο.

Ο Χριστός κατέβηκε μέχρι τον Άδη, για να ανεβάσει τον πεσμένο άνθρωπο μέχρι τον Ουρανό και ο Άδης «επικράνθη» για την μεγάλη απώλεια και καταστροφή που υπέστη.

Ας ανεβούμε από τα βάθη του Άδου της αμαρτίας και του θανάτου στα ύψη των αρετών και της αγιότητας, ώστε μαζί με τον ιερό Χρυσόστομο να αναφωνήσουμε: «Ο Άδης, φησίν, επικράνθη, συναστήσας σοι κάτω.  Επικράνθη και γαρ κατηργήθη.  Επικράνθη και γαρ ενεπαίχθη. Επικράνθη και γαρ ενεκρώθη.  Επικράνθη και γαρ καθηρέθη.  Επικράνθη και γαρ εδεσμεύθη.  ¨ελαβε σώμα και Θεώ περιέτυχεν.  Έλαβεν γην, και συνήντησεν ουρανώ.  Έλαβε όπερ έβλεπε, και πέπτωκεν όθεν ουκ έβλεπε.  Που σου, θάνατε, το κέντρον;  Που σου, Άδη, το νείκος; ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ, και συ καταβέβλησαι.  ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ, και πεπτώκασι δαίμονες.  ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ, και ζωή πολιτεύεται.  ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ, και νεκρός ουδείς επί μνήματος.  Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο».

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον       www.egolpion.com 

6   ΜΑΪΟΥ  2013