Ο “Μυστικός δείπνος” του Χριστού και ο “Δείπνος ο μυστικός” του λαού- Ο Ιούδας του Ευαγγελίου και ο Ιούδας του Βάρναλη…

“Του δείπνου σου του μυστικού, σήμερον Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε. ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας. αλλ’ ως ο ληστής ομολογώ σοι. μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη βασιλεία σου.”

 κατά ΛΟΥΚΑΝ ευαγγέλιο – Κεφάλαιο 22…

22:1 Ηγγιζεν δε η εορτή των αζύμων η λεγομένη πάσχα. 2 και εζήτουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανέλωσιν αυτόν, εφοβουντο γαρ τον λαόν. 3 Εισηλθεν δε Σατανας εις Ιούδαν τον καλούμενον Ισκαριώτην, οντα εκ του αριθμου των δώδεκα. 4 και απελθων συνελάλησεν τοις αρχιερευσιν και στρατηγοις το πως αυτοις παραδω αυτόν. 5 και εχάρησαν και συνέθεντο αυτω αργύριον δουναι. 6 και εξωμολόγησεν, και εζήτει ευκαιρίαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοις.

Caravaggio, "Το φιλί του Ιούδα"

Ψαλμὸς 129…

“ Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε, Κύριε εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου.

Ἰούδας ὁ παράνομος Κύριε, ὁ βάψας ἐν τῷ δείπνῳ τὴν χεῖρα, ἐν τῷ τρυβλίῳ μετὰ σοῦ, ἐξέτεινεν ἀνόμως τὰς χεῖρας, τοῦ λαβεῖν ἀργύρια, καὶ ὁ τοῦ μύρου λογισάμενος τιμήν, σὲ τὸν ἀτίμητον οὐκ ἔφριξε πωλῆσαι, ὁ τοὺς πόδας ὑφαπλώσας ἐπὶ τὸ νίψαι, τὸν Δεσπότην κατεφίλησε δολίως, εἰς τὸ προδοῦναι τοῖς ἀνόμοις, χοροῦ δὲ Ἀποστόλων ῥιφείς, καὶ τὰ τριάκοντα ῥίψας ἀργύρια, σοῦ τὴν τριήμερον Ἀνάστασιν οὐκ εἶδε, δι’ ἧς ἐλέησον ἡμᾶς.”

Giotto, δυο πίνακες:"Το φιλί του Ιούδα" και "το κόψιμο του αυτιού του δούλου"

 -Και μια διαφορετική (επαναστατική) εκδοχή για την “προδοσία” του Ιούδα από τον Κώστα  Βάρναλη: