Η προσευχή εν Πνεύματι Αγίω

«Σεις όμως, αγαπητοί, εποικοδομούντες εαυτούς επί την αγιωτάτην πίστιν σας, προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω, φυλάξατε εαυτούς εις την αγάπην του Θεού, προσμένοντες το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εις ζωήν αιώνιον.» (Ιούδα, α΄: 20,21)

Ο άνθρωπος εφ’ όσον είναι πλασμένος ‘κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση  Θεού’, νοιώθει την ανάγκη να έχει επικοινωνία με τον δημιουργό του. Οι πρωτόπλαστοι, Αδάμ και Εύα, πριν την πτώση τους, είχαν καθημερινή επικοινωνία με το Θεό. Με την παρακοή τους στο θέλημα του Θεού μπήκε η αμαρτία και ο θάνατος στη ζωή τους και αυτή η άμεση επικοινωνία με τον Δημιουργό τους διακόπηκε.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήρθε για να αποκαταστήσει τη χαμένη αυτή επικοινωνία, πληρώνοντας για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπου πάνω στο Σταυρό του Γολγοθά. Εφόσον ο άνθρωπος πιστέψει στον Ιησού Χριστό και βαπτιστεί  στο νερό, σώζεται και γίνεται παιδί του Θεού (Μάρκος,ις΄:16). Ο Κύριος Ιησούς με τη θυσία Του, έδωσε τη δυνατότητα,σε όλους μας που πιστεύουμε σ'Αυτόν, τον δικό Του Ουράνιο Πατέρα Θεό, να Τον κάνει και δικό μας .

Για τον χριστιανό, η εν Πνεύματι Αγίω και όχι τυπική προσευχή, είναι απαραίτητη για τη νικηφόρα έκβαση του επίγειου αγώνα του.  Η προτροπή του Κυρίου Ιησού είναι, 'Αιτείτε, και θέλει σας δοθή∙ ζητείτε, και θέλετε ευρεί∙ κρούετε και θέλει σας ανοιχθή∙ διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή'. Βέβαια ο ίδιος ο Κύριος θέτει πρώτα ιεραρχία στα αιτήματά μας λέγοντας, ‘Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή’(Ματθαίος, ς΄33, ζ΄:7-8).

Επίσης ‘Έλεγε δε και παραβολήν προς αυτούς περί του ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχωνται και να μη αποκάμνωσι, … , ο δε Θεός δεν θέλει κάμει την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού, των βοώντων προς αυτόν ημέραν και νύκτα, αν και μακροθυμή δι’ αυτούς; σας λέγω, ότι θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Πλην ο Υιός του ανθρώπου όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;'(Λουκάς,ιη΄:1,7-8).

Οπότε ο Κύριος θέλει πάντοτε να προσευχόμαστε και να μην αποκάμουμε, αλλά να περιμένουμε με πίστη ότι θα απαντήσει τον κατάλληλο καιρό. Ο Πατέρας Θεός, έχει βάλει σαν κριτήριο της ευαρέσκειάς Του, την πίστη μας σε Αυτόν: 'Χωρίς δε πίστεως αδύνατον να ευαρεστήση τις εις αυτόν∙ διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν, πρέπει να πιστεύση, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν' (Εβραίους, ια΄: 6 ).

Ένα ωραίο γραφικό παράδειγμα πίστης και ταπείνωσης είναι η γυναίκα η Χαναναία η οποία βρήκε τον Κύριο Ιησού και τον παρακαλούσε να βγάλει το δαιμόνιο από την κόρη της, αλλά εκείνος αρχικά δεν της αποκρίθηκε. Έπειτα οι μαθητές είπαν στον Κύριο να την διώξει και εκείνος της είπε ότι στάλθηκε στα απολωλότα πρόβατα του οίκου Ισραήλ. Η γυναίκα τον προσκύνησε, και Του είπε να την βοηθήσει, αλλά εκείνος της είπε, ‘δεν είναι καλό να πάρει κάποιος το ψωμί των παιδιών και να το ρίξει στα σκυλάκια’.  Εκείνη του απάντησε, ‘ναι Κύριε αλλά και τα σκυλιά τρώνε από τα πεσμένα  ψίχουλα του τραπεζιού των κυρίων τους’. Τότε ο Κύριος της απάντησε, ‘ω γυναίκα, μεγάλη η πίστη σου, ας γίνει σε σένα αυτό που θέλεις’, και γιατρεύτηκε η κόρη της εκείνη την ώρα (Ματθαίος,ιε΄:22-28). Βλέπουμε ότι η γυναίκα της οποίας η κόρη είχε δαιμόνιο, ήλθε από τα μακρινά μέρη της, να ζητήσει με πίστη από τον Χριστό να της θεραπεύσει την κόρη. Αρχικά έλαβε αρνητική και στη συνέχεια προσβλητική ‘κατ’ ανθρώπους’ απάντηση μιας και ο Κύριος την παρομοίωσε με τα  ‘σκυλάκια’. Εκείνη όμως με πίστη και ταπείνωση απαίτησε  με παρρησία το ‘ψίχουλο’ που σαν ‘σκυλάκι’ δικαιούταν και τελικά έλαβε την απάντηση που ήθελε. Αυτό που συμπεραίνουμε είναι ότι ο Κύριος στην εκζήτηση ενός αιτήματος με πίστη δεν μπορεί να πει όχι, παρότι αρχικά δεν απαντάει, όμως ακούει  και τελικά κάνει έκβαση.

Επί πλέον πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Πατέρας Θεός θα απαντήσει θετικά σε αιτήματα που είναι σύμφωνα με το θέλημά Του: 'Και αύτη είναι η παρρησία την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι, εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς. Και εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς, ό,τι αν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα τα οποία εζητήσαμεν παρ’αυτού'(Α΄Ιωάννου,ε΄:14-15).

Γι’ αυτό όταν προσευχήθηκε επανειλημμένα  ο απόστολος Παύλος για θεραπεία, ναι μεν ο Κύριος του απάντησε, αλλά του απάντησε αρνητικά: «Και δια να μη υπεραίρωμαι δια την υπερβολήν των αποκαλύψεων, μοι εδόθη σκόλοψ εις την σάρκα, άγγελος Σατάν, δια να με ραπίζη, δια να μη υπεραίρωμαι. Περί τούτου τρις παρεκάλεσα τον Κύριον, δια να απομακρυνθή απ’ εμού∙ και μοι είπεν, Αρκεί εις σε η χάρις μου∙ διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία. Με άκραν λοιπόν ευχαρίστησιν θέλω καυχηθή μάλλον εις τας αδυναμίας μου, δια να κατοικήση εν εμοί η δύναμις του Χριστού» (Β΄ Κορινθίους, ιβ΄:7-9). Εδώ, ο Κύριος δεν απαντάει σε αίτημα θεραπείας διότι ο ίδιος ο απόστολος Παύλος εξηγεί ότι ο λόγος είναι αφ’ ενός για να μην υπερηφανεύεται ο ίδιος από τις αποκαλύψεις που του δείχνει ο Κύριος και αφ’ ετέρου διότι ο Κύριος θέλει να φανερώσει την δύναμή Του στην αδυναμία τη δική του. Η υπερηφάνεια, όπως  ο ίδιος ο Παύλος αναφέρει δια Πνεύματος Αγίου στην πρώτη επιστολή του στον Τιμόθεο, είναι η καταδίκη του διαβόλου (Α΄ Τιμόθεον, γ΄:6).

Σίγουρα η πίστη και η αγάπη του πιστού στον Κύριο δοκιμάζεται όταν Αυτός καθυστερεί να απαντήσει ή απαντά αρνητικά  σε κάποιο αιτήμά του, γι’ αυτό  ας προσέξουμε να μη απογοητευόμαστε αλλά να συνεχίσουμε να προσευχόμαστε στον Θεό για τα αιτήματά μας, έχοντας υπόψη το γεγραμμένο: «Μη αποβάλητε λοιπόν την παρρησίαν σας, ήτις έχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. Διότι έχετε χρείαν υπομονής, δια να κάμητε το θέλημα του Θεού, και να λάβητε την επαγγελίαν» (Εβραίους, ι΄:35-36).

Στην αναγεννημένη εκκλησία του Κυρίου, οι πιστοί για να προσεύχονται εν Πνεύματι Αγίω, ζητάνε την βάπτιση ή πλήρωση με Άγιο Πνεύμα και αυτό διότι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς είπε πως μετά από Αυτόν θα έρθει ο Παράκλητος, το Πνεύμα της αληθείας(Ιωάννης,ιε΄:26-27,ις΄:7-14) για να «ενδύονται» οι μαθητές δύναμη εξ’ ύψους(Λουκάς,κδ΄:49). Ο άνθρωπος που βαπτίζεται στο Άγιο Πνεύμα, εκτός από τη πνευματική δύναμη που λαμβάνει, λαλεί όπως το Πνεύμα του δίνει, νέες ή ξένες γλώσσες (Μάρκος, ις΄:17, Πράξεις, β΄:1-4), για την προσωπική του πνευματική εν Χριστώ οικοδομή και σαν σημείο προς τους απίστους, βέβαια σύμφωνα με την τάξη που ο λόγος του Κυρίου θέτει (Α΄ Κορινθίους,ιδ΄:1-40).

Το Άγιο Πνεύμα είναι πλούσιο σε χαρίσματα μέσα στην αναγεννημένη εκκλησία για να οικοδομεί πνευματικά τους πιστούς. Αυτά τα χαρίσματα είναι: 'λόγος σοφίας, λόγος γνώσεως, πίστη, χαρίσματα ιαμάτων, ενέργειες θαυμάτων, προφητεία, διακρίσεις πνευμάτων, είδη γλωσσών, ερμηνεία γλωσσών' (Α΄ Κορινθίους, ιβ΄:7-11).

Έτσι είναι ευάρεστο στο Θεό, για να λειτουργήσει σωστά η αναγεννημένη εκκλησία Του, σαν σώμα Χριστού και ‘στύλος και  εδραίωμα της αληθείας’, όλα τα μέλη της να προσεύχονται εν Πνεύματι  Αγίω έτσι ώστε να φανερώνονται στη ζωή και στο περπάτημά τους πρώτα ο καρπός (Γαλάτας, ε΄:22-26)αλλά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Αμήν!