Ο
Θεός ως πατέρας όλων των ανθρώπων δέχεται κάθε αμαρτωλό πίσω στην
αγκαλιά Του. Δεν υπάρχει ανθρώπινη αμαρτία που ο Θεός να μην τη
συγχωρεί όταν ο άνθρωπος το θελήσει και το ζητήσει. Για την Εκκλησία
μεγαλύτερη αμαρτία είναι η απελπισία, η αντίληψη ότι ο άνθρωπος μπορεί
να κάνει κάτι που ο Θεός δεν μπορεί να συγχωρήσει. Όμοια με τον Θεό,
που ποτέ δεν παύει να αγαπά και να συγχωρεί τον αμαρτωλό, πρέπει και οι
άνθρωποι να συμπεριφέρονται με ανάλογο τρόπο.
Η ανταπόκριση ή όχι του ανθρώπου στην αγάπη του Θεού δημιουργεί την κόλαση ή τον παράδεισο. Κόλαση είναι η ανικανότητά μου να αγαπήσω τον συνάνθρωπο, η αδυναμία μου να τον θεωρήσω ως αδελφό και φίλο.
Η
αυτοκαταδίκη μου στην απομόνωση και τον ατομικισμό εισάγει την
εμπειρία της κόλασης. Ο Θεός δεν είναι τιμωρός. Τιμωρός γίνεται ο
εγωκεντρισμός μου, που μου στερεί την αίσθηση της οικειότητας με τον
Θεό και τον συνάνθρωπο. Μήπως ο πατέρας δεν κάλεσε και τον μεγάλο γιο
για να εισέλθει στη γιορτή και να ευφρανθεί; Ο ίδιος ο μεγαλύτερος γιος
δεν ήθελε και γι' αυτό προγεύεται το μαρτύριο της κόλασης: να μην
μπορεί να συμμετάσχει στη χαρά, να ζει στον τόπο της αγάπης και να
αρνείται να αγαπήσει.
Κόλαση
είναι ο αυτοακρωτηριασμός των υπαρκτικών μου δυνατοτήτων. Ενώ είμαι
δημιουργημένος για να αγαπώ και να αγαπιέμαι, αρνιέμαι την αγάπη ως
γνώμονα ζωής και έτσι η ζωή μου ολόκληρη μετατρέπεται σε βάσανο και
ταλαιπωρία. Όπως αριστοτεχνικά το συνόψισε ο Θεόδωρος Ντοστογιέφσκι στο
αριτούργημά του «Αδελφοί Καραμάζοφ», «κόλαση είναι το μαρτύριο του να
μην αγαπάς».
Την
κόλαση αυτή γεύεται καθημερινά ο έγκλειστος στη φιλαυτία πεπτωκώς
άνθρωπος. Εθελούσια αποκομμένος από κάθε βαθύ υπαρξιακό δεσμό, βιώνει
συνεχώς τη μοναξιά, την αποξένωση, την ανωνυμία. Κόλαση είναι η
ελεύθερη εκλογή του ανθρώπου να απομακρύνεται από τον Θεό, την πηγή και
το πλήρωμα της αγάπης.
Αντίθετα, παράδεισος είναι η ανταπόκριση στην αγάπη του Θεού, η εμπειρία της ένωσης μαζί Του. Τελικά,
παράδεισος και κόλαση είναι η στάση μας απέναντι στην αγάπη. Η αποδοχή
της είναι παράδεισος και ζωή. Η άρνησή της είναι κόλαση και θάνατος. Η εκλογή επαφίεται στον άνθρωπο.
Πηγή:
Σταύρος Σ. Φωτίου (2002), Ορθόδοξα μηνύματα: Ερμηνεία ευαγγελικών
περικοπών, εκδ. Εργαστηρίου Χριστιανικής Αγωγής, Λάρνακα, σ. 108-109
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου