ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ: Είδα τον καρκίνο ως ευλογία!

Η μάχη του πατέρα Νικόλαου ξεκίνησε όταν ο ίδιος ήταν 17 ετών...
Έφτασε κοντά στον θάνατο πολλές φορές αλλά ποτέ δεν έχασε την πίστη και τη δύναμή του...

Ο πατέρας Νικόλαος πάλευε 9 χρόνια με τον καρκίνο σκληρά. Με χημειοθεραπείες και επεμβάσεις. Είχε εξαπλωθεί, σταδιακά, σχεδόν σε όλο του, το σώμα: στους λεμφαδένες, στην κοιλιακή χώρα, στους πνεύμονες. Η περιπέτεια της υγείας του είχε ξεκινήσει όταν ο ίδιος ήταν 17 ετών.

Ένα εξόγκωμα στο λαιμό, τον οδήγησε στο νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε καρκίνος στους λεμφαδένες, τύπου χόκινς. Είναι η εποχή που ο ίδιος, χωρίς ακόμα να έχει συνειδητοποιήσει τι του συμβαίνει, κάνοντας τις πρώτες χημειοθεραπείες, αισθάνεται την ανάγκη να προσευχηθεί.

Είναι μόλις 17, την εποχή που όλα αμφισβητούνται - ακόμα και ο Θεός. Εκείνη τη στιγμή, όμως, κατά τη διάρκεια της προσευχής του, τάζει τον εαυτό του, στο έργο του Θεού, και αποφασίζει να γίνει παπάς. Στη διαδρομή της ζωής του, όμως, και κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ο καρκίνος θα τον φέρει κοντά στον θάνατο πολλές φορές...

Σε όλες τις δύσκολες μάχες έβγαινε νικητής. Την τελευταία μάχη την έδωσε το 2005. Από τότε κάθε χρόνο κάνει τις εξετάσεις του και είναι «καθαρός». Εφτά χρόνια μετά, πλήρως συνειδητοποιημένος, και για τη ζωή αλλά και για το θάνατο θα χαρακτηρίσει τον καρκίνο ... ευλογία! 

Μιλώντας στο MadeinCreta ο Παπά -Νικόλας θα εξηγήσει γιατί ο καρκίνος ήταν η δική του "σωτηρία", ενώ θα σταθεί και στη σημερινή πραγματικότητα, στον πόλεμο που δέχεται η ψυχή μας, στο ψεύτικο θεό μας - το χρήμα - και σε άλλα πολλά πραγματικά ενδιαφέροντα.

-Όλη αυτή τη δοκιμασία με τον καρκίνο πως τι βιώσατε;
«Ως μια ευλογία, ως μια περίπτωση που με βοήθησε να αποκτήσω πολλές εμπειρίες στη ζωή μου. Εμπειρίες που μου έδειξαν το δρόμο, τον τρόπο, να βοηθώ και ανθρώπους οι οποίοι αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα και γενικά να καταλάβω ότι αν δεν αγωνιστείς, δεν κερδίζεις τίποτα».

-Καμία φορά όμως πατέρα Νικόλαε, το τέλος την ιστορίας δεν είναι πάντα χαρούμενο;
«Η μάχη του ανθρώπου με τον καρκίνο καμιά φορά μπορεί να είναι άνιση, όμως αν βάλουμε μέσα τον παράγοντα Θεό , Παναγία η μάχη είναι υπέρ του ανθρώπου. Όταν εμπιστευτούμε τη χάρη του Θεού, Αυτή δεν μας αφήνει, μας βοηθάει».

-Αυτό που λέτε δεν είναι σκληρό για ανθρώπους που έχουν χάσει τους δικούς τους;
«Όλοι έχουμε χάσει... Το θέμα είναι πως βιώνουμε και τη ζωή και το θάνατο. Ο θάνατος τι είναι; Ένα πέρασμα από τη φθαρτή ζωή, στην αιώνια ζωή. Και θα σας πως μια προσωπική εμπειρία την οποία τη βίωσα όταν αρρώστησα. Πολλές φορές παρακαλούσα να «φύγω», όχι γιατί είχα απελπιστεί από τη ζωή, αλλά γιατί όταν λαμβάνεις πρόγευση παραδείσου, αισθάνεσαι όμορφα εκεί που θα πας. Γιατί δεν είναι μόνο το υλικό και το φθαρτό μας σώμα, είναι και η ψυχή μας. Και στην ψυχή του, τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς ο άνθρωπος δε δίνει τίποτα. Για αυτό και πολλοί άνθρωποι οδηγούνται εκεί που οδηγούνται.

newsit.gr