«Τρεις φορές παρακάλεσα γι' αυτό τον Κύριο», γράφει ο ίδιος, «και η απάντησή Του ήταν: «Σου αρκεί η χάρη μου»» (Β' Κορ. 12:8-9).
Αλλά
και ο Μωυσής δεν ήταν δίκαιος; Ε, ούτε κι εκείνος εισακούστηκε. «Φτάνει
πια!», του είπε ο Θεός (Δευτ. 3:26), όταν ζητούσε να μπει στη γη της
επαγγελίας.
Πέρα απ' αυτά, όμως, υπάρχει και κάτι άλλο που αχρηστεύει την προσευχή μας, και αυτό είναι η αμετανοησία.
Προσευχόμαστε,
ενώ επιμένουμε στην αμαρτία. Έτσι έκαναν οι Ιουδαίοι, γι' αυτό ο Θεός
είπε στον προφήτη Ιερεμία: «Μην προσεύχεσαι για το λαό αυτό! Δεν βλέπεις
τι κάνουν;» (Ιερ. 7:16-17). Δεν απομακρύνθηκαν, λέει, από την ασέβεια.
Κι
εσύ με παρακαλάς γι' αυτούς; Δεν σ' ακούω! Όταν, πάλι, ζητάμε κάτι κακό
εναντίον των εχθρών μας, όχι μόνο δεν το πραγματοποιεί ο Θεός, αλλά και
παροργίζεται.
Γιατί
η προσευχή είναι φάρμακο. Κι αν δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να
χρησιμοποιήσουμε ένα φάρμακο, δεν θα ωφεληθούμε ποτέ από τη δύναμή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου