Να μάθουμε ότι ο Χριστός είναι αυτό το πρόσωπο, που μας αγάπησε πρώτος και εμείς Τον αγαπούμε Ιανουαρίου 19, 2012 — anaxoriti

Η Εκκλησία μιλά για την αγάπη προς τον Θεό. Μια εκκοσμικευμένη αντίληψη της θρησκείας, της Εκκλησίας, μιλά για την πίστη στον Θεό και μόνο αυτή. Ενώ το τέλειο στην Εκκλησία είναι η αγάπη, η οποία θα παραμείνει εις τους αιώνας, αφού τόσο η πίστη όσο και η ελπίδα θα καταργηθούν εις την εσχάτη ημέρα και εκείνο που θα απομείνει είναι η αγάπη. Επομένως το ζητούμενο στον άνθρωπο είναι να μάθει να αγαπά τον Θεό. Το να πιστεύει στον Θεό είναι ένα βασικό σκαλί, είναι το πρώτο, το οποίο το πατά και ανεβαίνει στο επόμενο και στο επόμενο. Δεν μένει σ’ αυτό μόνο, γιατί ένας άνθρωπος δεν μπορεί να παραδώσει τη ζωή του ολόκληρη σε κάτι το οποίο απλώς το πιστεύει. Αν είναι τόσο ιδεολόγος, μπορεί να το κάνει, όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις στην καθημερινότητα που βλέπουμε γύρω μας. Αλλά όμως στην Εκκλησία αυτό το οποίο υπάρχει είναι η αγάπη του Χριστού. Σε μας ο Χριστός είναι το ζητούμενο. Ο Χριστός είναι αυτός, ο οποίος είναι ο Διδάσκαλος του κάθε ανθρώπου. Βλέπετε πόσο ωραία ο Κύριος στο Ευαγγέλιο μας λέει: “Μάθετε απ’ εμού…”. Δηλαδή ο άνθρωπος μαθαίνει από τον Χριστό, από τον ίδιο τον Χριστό, από τη ζωή του Χριστού, από τα λόγια του Χριστού, άλλα προ πάντων από την εμπειρία της αγάπης του Θεού μέσα του. Γι’ αυτό αυτή η εμπειρία είναι τόσο δυνατή που νικά όλες τις αγάπες του κόσμου τούτου.
Η χαρά του Χριστού και η παρουσία του Χριστού έχει τόση δύναμη, που όταν πραγματικά ανάψει στην καρδιά του ανθρώπου, τότε τα πάντα γίνονται και περιστρέφονται πέριξ της αγάπης του Θεού. Μας λέει ο Χριστός και πάλι στο Ευαγγέλιο: “Πυρ ήλθον βαλείν εις την γην”. Ήλθα στη γη, λέει ο Χριστός, να ανάψω φωτιές κι αυτές οι φωτιές είναι που άναψαν μες στις καρδιές των Αγίων, που άναψαν από τότε στις καρδιές όλων των ανθρώπων που Τον ακολούθησαν. Αυτή η φωτιά είναι που ανάβει στην καρδιά κάθε ανθρώπου, που πραγματικά γεύεται την παρουσία του Χριστού.
Δεν είναι αρκετό να λέμε στα παιδιά μας για τις ιδέες του Ευαγγελίου, δεν είναι αρκετό να λέμε ότι το Ευαγγέλιο και η Εκκλησία είναι το καλύτερο που μπορεί κανείς να τους δώσει, ότι είναι ωραία η αγάπη, η χαρά, η ελευθερία, η δικαιοσύνη. Βέβαια είναι ωραία όλα αυτά, αλλά εκείνο που χρειάζεται ο νέος άνθρωπος σήμερα είναι να μάθει να αγαπά τον Χριστό. Να μάθει ότι αυτό που του δίδει η Εκκλησία είναι ο Χριστός, και αυτό δεν μπορεί να του δώσει ο κόσμος. Ο άνθρωπος μπορεί παντού να μάθει να σέβεται τους συνανθρώπους του, να τους αγαπά, να είναι τίμιος, ειλικρινής, δίκαιος, δημοκρατικός, φιλελεύθερος και όλα αυτά. Δεν χρειαζόταν η Εκκλησία για να μας μάθει αυτά τα πράγματα, που μας τα διδάσκει η ίδια η φύση μας. Γιατί άλλωστε ο ανθρώπινος εαυτός μας και η ανθρώπινή μας υπόσταση μας διδάσκει την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία, τον σεβασμό, την αγάπη προς τους άλλους. Εκείνο που η Εκκλησία έχει να μας πει είναι για την αγάπη του Χριστού.
Όταν αγαπάς τον Θεό, δεν έχεις όρια. Όπως και όταν αγαπάς οποιονδήποτε άνθρωπο. Εάν αγαπάς έναν άνθρωπο, θέλεις να είσαι μαζί του, να ενώσεις τη ζωή σου μαζί του. Μπορείς να βάλεις όρια σ’ αυτή την αγάπη; Η αγάπη είναι φωτιά που καίει μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Δεν μπαίνει σε όρια και σε καλούπια της λογικής, αλλά ενεργεί από μόνη της, γιατί ενεργεί καρδιακά κι όχι εγκεφαλικά. Η Εκκλησία διδάσκει και καλεί τον άνθρωπο να αγαπήσει το Χριστό πάνω απ’ όλα.
(…) Ευτυχώς βλέπουμε σήμερα νέους ανθρώπους στην Εκκλησία, βλέπουμε νέους ανθρώπους να αγαπούν τον Θεό, να μπαίνουν στην Εκκλησία με νέα δεδομένα, με νέες προϋποθέσεις. Μπορεί να έχουν τις δυσκολίες τους, τα προβλήματα τους, τις πτώσεις τους, τις αδυναμίες τους, όπως κι όλοι μας. Αλλά ακούν για την αγάπη του Θεού. Κι αυτό είναι που πρέπει, αδελφοί μου, να λέμε στα παιδιά μας. Να μάθουν να αγαπούν το Θεό. Όταν αγαπούν το Θεό, τότε ανακαλύπτουν μέσα τους τη μεγάλη εμπειρία της αγάπης Του. Τότε μαθαίνουν και αποκτούν ένα ισχυρό πνευματικό αντίσωμα μέσα τους, το οποίο είναι ένα αντίβαρο στο βάρος της αμαρτίας. Και ό,τι κι αν πληγωθεί από την αμαρτία, η παρουσία της αγάπης του Χριστού παρηγορεί την καρδιά του. Ξέρει ότι δε θα σωθεί απ’ τις δικές του δυνάμεις, δε θα σωθεί με τα δικά του δεδομένα. Αλλά με την αγάπη του Θεού, με την ευσπλαχνία του Θεού, με την ελεημοσύνη του Θεού, με τη θυσία του Χριστού πάνω στο Σταυρό για μας όλους. Αν μιλούμε για αγωγή σήμερα στην Εκκλησία, μιλούμε ακριβώς γι’ αυτή τη μύηση, γι’ αυτή την οδηγία. Το να βοηθήσεις τον άνθρωπο να αγαπήσει το Θεό. Τότε η Εκκλησία θα δημιουργήσει μάρτυρες.
Και σήμερα, αδελφοί μου, εάν θέλουμε τα παιδιά μας και ο καθένας μας να τρέχει μετά χαράς τον «προκείμενον ημίν αγώνα», πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε μπροστά μας τον «της πίστεως Αρχηγό και τελειωτήν Ιησού». Αυτός που βλέπει τον Χριστό συνεχώς μπροστά του δε γελιέται, δε χάνεται, δεν απατάται, δε σβήνει αυτή η φλόγα που έχει μέσα του. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να αγαπήσουμε τον Χριστό. Να μάθουμε ότι ο Χριστός είναι αυτό το πρόσωπο, που μας αγάπησε πρώτος και εμείς Τον αγαπούμε.
Είχα πάει τελευταία σ’ ένα νηπιαγωγείο στη Λεμεσό και ρώτησα τα παιδιά: «Παιδιά, γιατί πρέπει να αγαπούμε τον Χριστό;» Και μου έκανε φοβερή εντύπωση ένα παιδάκι που είπε: «Κύριε, πρέπει να τον αγαπούμε τον Χριστό, γιατί αυτός μας αγάπησε». Βλέπετε, φοβερή απάντηση! Είναι η απάντηση του Αποστόλου Παύλου: «Ημείς αγαπώμεν Αυτόν, οτι Αυτός πρώτος ηγάπησε ημάς». Εμείς αγαπούμε τον Χριστό, γιατί αυτός πρώτα μας αγάπησε. Και την αγάπη του Χριστού δεν την έχουμε μέσα μας σαν μια απλή διαλογική κατάσταση, αλλά σαν εμπειρία ζωής. Για μας, αδελφοί μου, ο Χριστός πρέπει να είναι το σημείο της ζωής μας. Το κέντρο της υπάρξεως μας. Πρέπει να είναι το νόημα της ίδιας της δικής μας ζωής και κατάστασης. Αν ο Χριστός για μας είναι έτσι, τότε και στα παιδιά μας θα δώσουμε την εμπειρία του Χριστού. Και μόνον αυτή η εμπειρία μπορεί να τα κρατήσει μακριά απ’ όλες τις άλλες εμπειρίες που τους προσφέρονται σήμερα. Τα ναρκωτικά, η βία, οι ηδονές, ο πλούτος είναι εμπειρίες καταστροφικές μεν, αλλά εμπειρίες ζωής ή και θανάτου ακόμα. Η πιο μεγάλη εμπειρία που μπορεί να κρατήσει έναν νέο άνθρωπο είναι η εμπειρία της αγάπης του Χριστού.
Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε αυτή τη φλόγα που ο Χριστός άναψε στις καρδιές των ανθρώπων και αυτή η φλόγα τότε θα καίει και τα παιδιά μας και όλοι θα πορευόμαστε εν ασφαλεία και ειρήνη.
Πηγή : http://www.faneromenihol.gr/