Σελίδες

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Πώς μιλάει ο Θεός;





Πώς να βρίσκουμε τον δρόμο όταν χρειαζόμαστε οδηγία από τον Θεό, ιδιαίτερα μάλιστα σε καιρούς ταραχής όπως αυτοί που διερχόμαστε τώρα στη χώρα μας; Συχνά οι πιστοί ρωτούν:


–Τι λέει γι' αυτό ο Θεός;
–Ποιο δρόμο θέλει να ακολουθήσω;
–Ποιον άνθρωπο να παντρευτώ;
–Τι επάγγελμα να διαλέξω;
–Πού να μείνω το υπόλοιπο της ζωής μου;
–Θέλει ο Θεός να εργαστώ στο έργο Του;

Αυτά και αμέτρητα άλλα γεμίζουν το μυαλό πολλών πιστών, ιδιαίτερα των νέων.

Πιστεύετε εσείς ότι ο Κύριος μιλάει στους δικούς Του; Στα πρώτα βήματα της χριστιανικής του ζωής ο γράφων συχνά αναρωτιόταν: –Πώς ξεχωρίζουμε το θέλημα του Θεού για τη ζωή μας; –Τι θέλει ο Θεός να κάνω σ' αυτή ή την άλλη περίπτωση; Όμως οι απαντήσεις που έπαιρνε από διάφορους καλοδιάθετους και καλόπιστους χριστιανούς ήταν ποικίλες και κάποτε αντικρουόμενες.

Στην παραβολή του Καλού Ποιμένα στο Ιωάν. 10/ι, ο Χριστός παρουσιάζεται ως ο «ποιμήν ο Καλός» και οι ακόλουθοί Του ως «πρόβατα» της βοσκής Του.

Όποιος αισθάνεται προσβλητικό να τον παρομοιάζουν ως ΄΄πρόβατο του Χριστού΄΄, τότε η συνέχεια αυτού του κειμένου δεν τον αφορά. Αν όμως καταλαβαίνετε την σημασία των λέξεων στις εικόνες που χρησιμοποίησε ο Ιησούς για εμάς, θα εκτιμήσετε την ομορφιά και τη σοφία που κρύβεται μέσα τους.

Ο Ιησούς λέει εδώ, «Εγώ γνωρίζω τα πρόβατά μου και εκείνα γνωρίζουν (αναγνωρίζουν) τη φωνή μου και με ακολουθούν», περιγράφοντας μια διαδικασία όπου ακούμε και ακολουθούμε, και έτσι βρίσκουμε νερά και τροφή, προστασία, ειρήνη και κάθε παροχή που υποσχέθηκε να μας εξασφαλίσει στον Ψαλμό 23/κγ. Όμως μερικοί χριστιανοί διαβάζοντας το χωρίο όπου ο Ιησούς λέει: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Ιωάν. 10/ι/27), καταλήγουν στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι πρέπει με κάποιο θαυματουργικό ή μυστικιστικό τρόπο ΄΄να ακούνε κυριολεκτικά τη φωνή του Χριστού΄΄.

Αλλά είναι αυτό που εννοεί εδώ ο Χριστός; Το είπε ξανά σε άλλη διδασκαλία προς τους μαθητές Του; Μάλλον όχι. Αντίθετα είπε πως όταν έρθει το Άγιο Πνεύμα «θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Ιωάν. 16/ις/13). Δεν τους είπε ότι ΄΄θα ακούτε τη φωνή μου΄΄ αλλά ότι το Άγιο Πνεύμα θα σας οδηγεί – εξάλλου αυτός είναι ένας από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους το Άγιο Πνεύμα στάλθηκε στη γη. Πάλι όμως παραμένει το ερώτημα: –Με ποιο τρόπο οδηγεί το Πνεύμα του Θεού;

Πριν από χρόνια ένας εκκλησιαστικός ποιμένας συνέβη να δέχεται πολλά τηλεφωνήματα από ανθρώπους της εκκλησίας οι οποίοι αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα. Πολλές φορές τα τηλεφωνήματα γίνονταν το βράδυ στο σπίτι του, και χρειαζόταν να ξοδεύει ώρες ακούγοντας, συμβουλεύοντας και, όχι σπάνια, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά τις ίδιες συμβουλές σε κάποιους που φαίνονταν απρόθυμοι να τις εφαρμόσουν. Αλλά ένα βράδυ, αφού τελείωσε μια παρόμοια τηλεφωνική συνομιλία και πήγε να δει αν είχε κοιμηθεί το κοριτσάκι του, εκείνο ανακάθισε και είπε:
«Μπαμπά, να σε ρωτήσω κάτι: Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που σε παίρνουν τηλέφωνο, τους ρωτάς αν πρώτα μίλησαν με τον Κύριο Ιησού;»

Ήταν τούτη μια ιδέα που από τότε γράφτηκε στην καρδιά του και άλλαξε την πρακτική του.

Στην εποχή μας υπάρχει μία πλανεμένη διδασκαλία, που κάποιοι ονομάζουν ΄΄Ρήμα΄΄. Οι δάσκαλοι και οι οπαδοί της παίζοντας με την ΄΄ερμηνεία΄΄ και τη διαφορά ανάμεσα στις λέξεις «λόγος» και «ρήμα», στηρίζουν μία πλάνη που εύκολα παρασύρει σε παρερμηνείες και οικονομική εκμετάλλευση των οπαδών. Όμως αυτό που λένε ΄΄ρήμα΄΄, δεν είναι λόγος Θεού, αλλά στην ουσία μόνο γαργάλημα των αυτιών τους. Ουσιαστικά είναι εκείνο που ο Παύλος προφήτευσε όταν έγραφε: «Δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν, αλλά θέλουσιν επισωρεύσει εις εαυτούς διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν» (Β~ Τιμ. 4/δ/3).

Πρόκειται για λόγια που λέγονται προσπαθώντας να εντυπωσιάσουν και να ευχαριστήσουν^ λόγια ανάλογα με τις επιθυμίες τους. Όταν σε κάποιον πεις ότι θα γίνει καλά ο άρρωστος πατέρας του, ή ότι θα επιστρέψει ο άσωτος γιος του, ή ότι θα μετανοήσει ο δύστροπος σύζυγός, όλα αυτά είναι ΠΟΘΗΤΑ από κάθε άνθρωπο. Όμως κανένα από αυτά δεν αναφέρεται ως υπόσχεση στο γραπτό λόγο του Θεού. Ποτέ ο Θεός δεν είπε ότι σ' αυτή τη φάση της ζωής οι δικοί μας άρρωστοι θα γίνονται καλά, οι δικοί μας άσωτοι θα επιστρέφουν, οι δικοί μας άπιστοι θα πιστεύουν… Βεβαίως, κάθε καρδιά θα ήθελε να ακούσει τέτοιους ΄΄προφητικούς λόγους υπόσχεσης΄΄ και θα ήθελε να τους δει να εκπληρώνονται… παραγνωρίζοντας ότι σε όλα αυτά τα παραδείγματα, το κεντρικό βάρος δίνεται στον όρο ΄΄οι δικοί μας΄΄.

Το ανάλογο ισχύει και για άλλα ζητήματα, όπως η εργασία, ο γάμος, η εκκλησία, οι σχέσεις με συγγενείς κ.λπ.[*] Στις περιπτώσεις αυτές οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τον ΛΟΓΟ του Θεού αλλά μάλλον για μία πρόβλεψη του μέλλοντος, το ίδιο που άλλοι ζητούν σε χαρτορίχτρες ή καφετζούδες, σε ωροσκόπια ή μέντιουμ. Όμως αυτά όλα είναι ξένα από τη βιβλική διδασκαλία και εμπειρία.

Υπάρχουν στις Γραφές περιπτώσεις όπως π.χ. στον Παύλο, όπου ο Χριστός φανερώθηκε και του μίλησε με όνειρο ή όραμα, και αυτό είναι που όλοι θα ήθελαν: να έχουν οδηγία σαφή, ώστε να μην κουράζουν το μυαλό τους και, κυρίως, να μην αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για τις επιλογές τους. Όμως δεν ήταν πάντοτε έτσι τα πράγματα. Ας θυμηθούμε μερικά παραδείγματα, όπως την περίπτωση που όντας ο Παύλος στην Αθήνα γράφει: «εκρίναμεν εύλογον [ευδοκήσαμεν] να απομείνωμεν μόνοι εν Αθήναις» (Α~ Θεσ. 3/γ/1), ή όταν ο Λουκάς αποφάσισε να γράψει το Ευαγγέλιο στον Θεόφιλο, και δεν λέει ότι το έκανε με ΄΄θεία εντολή΄΄ αλλά ότι «εφάνη και εις εμέ εύλογον [έδοξε], όστις διηρεύνησα πάντα εξ αρχής ακριβώς, να σοι γράψω» (Λουκ. 1/α/3).

Αν οι πρώτοι χριστιανοί είχαν πάντοτε ΄΄λόγον Κυρίου΄΄ για κάθε ζήτημα της ζωής τους, δεν θα έμενε περιθώριο να βάλουν σε λειτουργία το μυαλό τους (εύλογον=μετά λόγου, λογικό) ώστε να αποφασίσουν τι πρέπει να κάνουν, ακόμη και σε σοβαρές περιπτώσεις που είχαν να κάνουν με το έργο του Θεού.

Ο Θεός μιλάει σήμερα, αλλά πώς Τον ακούμε; Πιο σωστά το ερώτημα θα έπρεπε να είναι:
• Μήπως Τον ακούμε αλλά δεν μας αρέσει εκείνο που μας λέει;
• Μήπως μας οδηγεί σε έναν δρόμο που δεν θέλουμε να περπατήσουμε;
• Μήπως η μέχρι τώρα ανυπακοή και αντίδρασή μας, προκάλεσε σκλήρυνση στις καρδιές και τα πνευματικά αυτιά μας, και έχουμε γίνει αναίσθητοι στη φωνή του Κύριου;

Ένα άλλο επίσης σοβαρό ερώτημα είναι:
• Τι κάναμε την τελευταία φορά που μας μίλησε ο Θεός;
Πολλοί αντιμετωπίζουν τον λόγο του Θεού ΄΄κατ' επιλογήν΄΄. Από όσα έχει να πει ο Θεός, εκείνοι διαλέγουν μόνο αυτό που τους αρέσει, ανάλογα με τα ΄΄γούστα΄΄ τους, και παραβλέπουν ό,τι τους φαίνεται δυσάρεστο ή άβολο. Αλλά όταν ο Θεός μάς μιλάει, δεν το κάνει για να ικανοποιήσει το δικό μας θέλημα, αλλά για να οικοδομήσει εμάς και την Εκκλησία Του, και για να επεκτείνει τη Βασιλεία Του.

Σε μια περίπτωση ο Θεός είπε στο λαό μέσω του Προφήτη: «Ούτω λέγει Κύριος· Στήτε επί τας οδούς και ιδέτε και ερωτήσατε περί των αιωνίων τρίβων, πού είναι η αγαθή οδός, και περιπατείτε εν αυτή, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εις τας ψυχάς σας». Αλλά τι έκαναν οι άνθρωποι; Μας το λέει στο ίδιο εδάφιο: «Αλλ' αυτοί είπον, δεν θέλομεν περιπατήσει εν αυτή» (Ιερ. 6/ς/16).

Και στο επόμενο εδάφιο ο Κύριος πάλι λέει: «Κατέστησα σκοπούς εφ' υμάς, λέγων, Ακούσατε τον ήχον της σάλπιγγος. Αλλ' είπον, δεν θέλομεν ακούσει».

Απέναντι σ’ αυτές τις αυθαιρεσίες και ΄΄χριστιανικές΄΄ μαντεψιές, οι Απόστολοι μας καλούν να προσέχουμε τον γραπτό λόγο του Θεού και μάλιστα μας συστήνουν να μην προσθέτουμε σ’ αυτόν. Όποιοι ορίζουν τη ζωή τους με βάση ΄΄αποκαλύψεις΄΄, ΄΄ενύπνια΄΄, ΄΄προφητείες΄΄ και τα παρόμοια, το βέβαιο είναι πως ήδη έθεσαν τους εαυτούς τους «εις τόπους ολισθηρούς» και μάλιστα με δική τους ευθύνη.

Το αληθινό «ρήμα» ή «λόγος» του Θεού, ποτέ δεν πρόκειται να είναι ενάντια στο γραπτό λόγο της Βίβλου, παρά μόνο μπορεί να επιβεβαιώσει έμπρακτα τον «γεγραμμένον» λόγο του Θεού, όπως τον βρίσκουμε στην Αγία Γραφή. Ας προσέχουμε λοιπόν καθέναν που έρχεται και προσπαθεί να μας απομακρύνει από τη γραπτή διδασκαλία της Βίβλου, με το πρόσχημα ότι τάχα ΄΄έχει λόγο (ή ρήμα) Θεού΄΄ για εμάς.
|


------------------------------------
[*] Στους οπαδούς αυτής της σύγχρονης αίρεσης του χριστιανισμού, θα προτείναμε το βιβλίο του χαρισματικού ιεροκήρυκα John Bevere, «Thus Saith the Lord?» – Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΄΄ΑΝΩΓΕΙΟ΄΄ με τίτλο «Ούτω λέγει ο Κύριος;».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου