Γεννήθηκα
με το ασύδοτο του θανάτου -
φορτίο στους ώμους
Και πεθαίνω
καρφωμένη ζωή
στο απερίγραπτο του σταυρού.
Θα φύγω
σπασμένη αλυσίδα
σε στάλα βροχής
για να βιώσω
τον ίλιγγο του καρφιού
στο λύγισμα της πληγής.
Στο στέκι του Άλφα
μοιράζω κεραυνούς -
μοιάζει εξαΰλωση
των συμβάντων.
Οι φυλακές πιάνουν βοριά.
Άκουσα πολύ, κι
επιλέγω γέρας κενού
με την πληρότητα
των νερών.
Ήδη γνωρίζω
τη συντριβή των γολγοθάδων
στην επέλαση του ανθρώπου,
και της ανάστασης
τη βυθισμένη φυγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου